YAKIŞIKLI HIRSIZ #Wattys2015

Bölüm 7-Umutlarımın yok olduğu an

Ertesi gün;

Kahvaltı masasına oturmuş öylece Kıvanç'a bakıyordum.  Bu sinir bozucu sessizliği bozan Burcu olmuştu, neden bilmiyorum ama Burcu'dan ayrı bir nefret ediyordum. '' Bu akşam parti veriyoruz. '' sofrada ki ben hariç kimse şaşırmamıştı. Yutkunup tabağımdakilerle oyalanmaya başladım. Bacağımda bir kıpırdanma hissettiğimde göz ucumla oraya baktım. Ah tahmin edin kimdi? baş belam Demir.

Ona dönüp kısık sesle, '' Kes şunu! '' dedim. Ukalalıkla gülüp önüne döndü. Bende önüme döndüm ki dönmez olaydım. Burcu tekrar tekrar ölümcül bakışlar atıyordu. Derin bir nefes aldım ve ayağa kalkıp merdivenlere yöneldim. Arkamdan ayak sesleri gelince omzumdan oraya baktım. Demir benim hızıma yetişip kendi odasına geçti. İç çekip odama girdim ve şu sıralarda hep yaptığım şeyi tekrarlamak için hazırlandım. Uyumak!

Kendi kendime sırıtmayı kesip saten çarşafı açtım ve yatağa uzandım. Gözlerimi kapatıp uykuya dalacakken bunu engelleyen Çağla'nın sesiydi. '' Akşam parti olduğu için alışverişe gideceğiz. Sende gelmek ister misin? '' ona tuhafça bakmayı kesip cevap verdim, '' Partiye katılacağımı sanmıyorum, '' dedim. Çağla hayretle bana bakarken yanıma gelip yatağın bir köşesine oturdu. Yatay pozisyondan oturur pozisyona geçtim. Çağla, ellerimi tutup içten bir şekilde gülümsedi. Sanırım ona yavaş yavaş alışıyordum. İyi kızdı. Çağla, Kıvanç'ın sevgili değil takıldığı bir kızdı. Derin bir nefes alıp konuşmaya başladı. '' Bak Tanem, sürekli odaya kapanıp durma. Benimle konuş. Gidebileceğin bir yer olmadığı için Demir artık dışarı çıkmana izin veriyor. Hadi, inat kız rolünü bırakta biraz bize katıl. '' dedi her zaman ki neşesiyle. Tebessüm edip konuşmaya başladım. '' Çağla '' devam edecekken Çağla elini havaya kaldırarak beni susturdu. Fakat ben konuşmaya devam ettim. ''Çağla, cidden Demir dışarı çıkmama izin verdi mi? '' dedim heyecanla. '' İzin verdi, ama kaçamazsın. '' dedi sitemle. Hayal kırıklığı ile ona baktım. Ayağa kalkıp, '' Hadi hazırlan yarım saate çıkıyoruz. '' deyip odadan çıktı. Belki de dışarıda birine söylesem bana yardım ederdi? veya tuvalete gideceğim deyip birinin telefonundan polisi arayabilirdim. Düşüncelerimi beynimden uzaklaştırıp ayağa kalktım ve dolabımın karşısında durup kapağı açtım. Gri uzun bedenime yapışan eteği yatağa koyup tekrar elimi askılıklara getirdim. Göbeğime kadar gelen kot gömleğimi de yatağın üzerine koyup makyaj masasına ilerledim. Gözlerimi meydana çıkaracak bir göz kalemi, rimel,parlatıcı ve ince bir eyeliner ile makyajımı bitirdim. Tepeden karışık bir topuz yapıp perçemimi bıraktım. Ellerime bir kaç bileklik takıp yatağa ilerledim. Kıyafetleri üzerime geçirdikten sonra siyah renginde ki çantamı omzuma taktım. Siyah sandaletlerimi ayağıma geçirip odadan çıktım. Merdivenlerden inip koltuğa oturdum ve kızları beklemeye başladım. Derin bir nefes alıp merdivenlerden gelen sese baktım. Demir işaret parmağını tehdit edercesine sallayıp, '' Kaçmak yok! '' dedi. Ardından yanıma oturup devam etti, '' Kaçsan da gidecek bir yerin yok, '' dedi alayla karışık bir tondan. Öfkeyle ona bakıp konuşmaya başladım. '' Ailem var, '' dedim hava atar bir şekilde. '' Haberin yok mu? '' dedi bana bakarken, '' Neyden haberim yok? '' dedim meraklı gözlerle ona bakarak. '' Ailenin Almanya'ya taşındığından? ''

İşte o an bedenim buz kesildi, kalbim tarif edilemez bir hızlıkta atıyordu. Üvey annem'in aptal şikayetleri yüzünden babam o yüzden o evi almıştı bu kadarını tahmin bile edemezdim. Gözlerim dolarken tavana bakıp onların gitmeleri için dua ettim. Derin bir nefes alıp önüme döndüm. '' Ve ayrıca kaçsan da seni buluruz! '' diye devam etti. Yutkundum. Fısıltı gibi çıkan sesimle, '' Senden nefret ediyorum. '' dedim. Ardından ayağa kalkıp kapıya ilerledim. Burcu ve Çağla benden önce davranıp kendilerini dışarı attılar. Demir'e son kez bakıp dışarı çıktım.

Tek bildiğim şey bundan sonra kaçıcak bir yerim yoktu. Umutlarım hayallerim hepsi gitmişti. Bir kez daha lanet edip gözyaşlarımı bastırdım.

Ve yeni Bölüm! geciktirdiğim için özür dilerim.