Moon girl

2. De boom

Ik kwam bij het bos aan waar de eikenboom stond voor het bos heb je fietsen reken daar zette ik me fiets in neer. Ik zag geen andere fietsen. Pfff dat is een opluchting. De meeste mensen gaan per fiets naar dit bos omdat het te ver is om te lopen. Ik liep de makelijkste roette naar de eikenboom. Toen ik eindelijk bij de eikenboom aankwam kwam eer soort dekken van rust over me heen. Ik moest dan wel door het bos maar ja dan heb je ook wel wat. Geen mensen die nep doen of cool doen alleen ik en de boom. Misschien denken mensen wat een saaie boom maar voor mij betekend deze boom veel. Mijn vader is overleden toen ik 6 was.... Ik denk graag terug aan die tijd. Daarom kom ik hier ook omdat mijn vader me hier altijd heen bracht. Ik hou ervan om hier gewoon in het gras te liggen en gewoon oortjes in te doen en muziek aan te zetten en lekker tot rust te komen. Ik liep dichter naar de boom toe en zette me schooltas op de grond daarna ging ik zelf op de grond zitten. Ik pakte me oortjes uit me tas en me mobiel uit me broek zak. Ik ging zoeken naar een liedje maar inplaats van dat deed ik gewoon me play list aan, min of meer omdat ik geen keuze kon maken welk liedje ik moest kiezen. Ik deed me ogen dicht en kwam even hellemaal tot rust

Als ik me ogen weer open doe voel ik me leeg, leeg van al me gedachtes en misschien ook wel een beetje droevig. Droevig omdat ik me vader niet zag toen ik me ogen opende. Ik bleef even zo liggen ik had geen gevoel van hoelaat het nu was. Na een tijdje ging ik overeind zitten. Ik herinner me de tijden dat me vader me hier na toe bracht en dat we in een fantasie land waren. Als klein kind moest ik vast een hoop fantasie moeten hebben gehad. Oké nu nog steeds wel met al de tekeningen die ik gemaakt heb maar een heel fantasie land creëren in mijn hoofd dat kan ik nu niet.... Het enige wat me altijd na bleef hangen was dat me vader er echt van afwist en het ook kon beschrijven...... Misschien was ik niet degene die die wereld had gecreëerd maar me vader.....

Ik stopte me muziek en haalde me oortje uit me mobiel ik deed ze weer in me tas en ik keek op me mobiel hoe laat het was. Het is alweer 4 uur.... Naar huis dan maar want me huiswerk is nog niet af. Ik stond op en deed me mobiel in me zak. Ik deed me tas om me schouder. Voordat ik ging lopen zie ik een ree tussen de bomen en de bosjes rennen. Wouw... ik pak meteen me camera uit me tas en maakte snel een foto, maar dan zie ik een schim rennen tussen de bosjes... De schim lijkt op... een mens!!! Wat doet een mens hier in het bos. Heeft iemand me gespioneerd?

Degene die daar stond merkte dat ik diegene zag. Hij of zij rende weg door het bos. Hij of zijsprong over de taken en de boomstronken het leek wel iemand die aan pakour doet. Ik rende en rende.... Ik wilde weten wie, wie is diegene en waarom ren je weg. De schim struikelde over een boomstronk. Het kon ook niet anders zelfs ik struikelde bijna 5 keer. Dit is mijn kans misschien wel me enigste. Ik ren nu nog harder waarom blijft hij stilliggen? Ik ben nu zo dicht bij mijn hart klopt als een bezetenen. "W...Wie ben jij? E... En waarom liep je weg?" Ik was doodsbang eerlijk op zijn of haar antwoord misschien is het een gek die me wou vermoorden of erger..... Nee Serena er bestaat niks erger en het is vast geen gek maar toch ging me hand naar me broekzak waar me mobiel in zat. Als er iets gebeurt staat er onder me sneltoets 112. Maar wat als ik bel wat moet ik zeggen..... Hallo help ik sta in een bos met een gek...... Nee dat kan dus echt niet.

Hij of zij bewoog hierdoor schrok ik uit mijn gedachtes. "Wie ben jij dan wel niet!?..." De stem klonk zwaar ik gok dus op een jonge. Hij klonk heel kalm en rustig maar hij draaide zich niet om. Ik was nog steeds bang maar minder het kwam door dat hij zo rustig pratte. "Dus wie ben jij?" Herhaalde hij, nu wist ik het zeker een jonge. "Ik ben Serena, maar volgens mij vroeg ik wie jij bent als eerst!" Hij keerde zich om. "Hmmm.... Jij bent dus Serena" hij hij..... Hij is de jonge van vanochtend hij reed mee aan..... Of ik hem. Wat doet hij hier en hoe kent hij mij naam was het dan toch iemand die ik ken. "Ik zie je snel genoeg weer" wat bedoelt hij daar mee? Wacht wat?

Ik schrik wakker. "Wat... waar hoe" ik lig weer bij de eikenboom..... Had ik me dit verbeeld. Deze plek doet rare dingen met me. Heb ik dit misschien gedroomd? Ik kijk op mijn mobiel om te kijken hoe laat het is. Wat hoe kan dit het is 4 uur. Ik keek nog om me heen maar hij was nergens. Toen realiseerde ik me dat ik niet eens me oortjes in had Ik kwam overeind en keek in me tas. Mijn oortjes zaten er gewoon in..... Dit kan geen droom geweest zijn. Ik kreeg kippenvel een naar gevoel kwam over me heen. Ik pakte me tas en deed hem om me schouder. Ik rende het bos uit naar me fiets toe, ik wou hier geen minuut langer zijn dit is te eng voor worden.
Ik fietste ook snel naar huis. Ik wou niet riskeren om die enger nog 1 keer te zien.

Ik kwam bij mijn huis aan en zette me fiets in de tuin. Ik liep door de achterdeur naar binnen. "Serena ben jij dat?" Me moeder is dus al thuis van werk. Na papa's over lijden heeft mama het familiebedrijf overgenomen. Daardoor maakt ze lange dagen. Me moeder is de liefste en sterkst vrouw die ik ken. Ze is lief op haar eigen manier eerlijk..... Vroeger had ik 1 beste vriendin en zij had een hele lieve moeder ze deed alles voor haar dochter. Mama deed dat vroeger voor mij ook maar na papa's overlijden is ze anders geworden. Ze had me ooit gezegd lieverd als je succes wil hebben moet je niet zo raar doen dan kom je er nooit, je moet sterk zijn. Mijn gevoel is dat de aardigheid is overspoeld met succes hebben..... Jammer genoeg kan je mensen niet veranderen. "Ja mam ik ben het hoelaat gaan we eten?" Ik liep naar de voor deur en deed me schoenen uit en hing me jas op. "Over precies een uur Ser" ser noemt me moeder me soms, me vader noemde me vroeger altijd ser. Het gaf me daarom een fijn gevoel toen ze me zo noemde.

Ik rende naar boven en deed me best om me huiswerk te maken maar het ging moeilijk. Ik denk steeds aan die jonge hij zij niet eens zijn naam maar hij zei, ik zie je snel weer. Wat bedoelt hij daarmee? En mijn droom was ook al raar.
Waren het twee rare dromen? Ik begrijp dit allemaal niet. Het kon geen droom zijn geweest toch? Mijn oortjes zaten in me tas toen ik wakker werd...... maar hoe kon het dan nog steeds 4 uur zijn geweest???
Ik probeer nog huiswerk te maken snel voor het eten en dan lekker relaxen.

WAT GEBEURD ER HIER WAS DIT TOCH GEWOON EEN DROOM OF NIET?