6. Wat is er met me aan de hand

7 1 0
                                    

Terwijl ik wacht op de thee keek ik op me mobiel. Dave had me geappt. Hij schreef dat we misschien vanavond naar de film konden gaan ook al is het dinsdag.... pf daar heb ik geen zin in. Hij zij ook dat het romantische is omdat het vollemaan is vanavond. Vollemaan is dat nu al weer? Ik schreef terug dat ik al plannen had (dat werkt altijd) hij stuurde een sippe smiley terug en zij jammer. Ik legde me telefoon op de tafel. Toen pakte ik de doos met verschillende smaken thee en koos de aardbeien thee.

"Maar lieverd wat is er nou aan de hand?" Ze zette het warme water voor me neer en keek me lief aan. Moet ik het eigenlijk nog vragen? "Eh, ja ik eh..." ik deed een thee zakje in mijn mok. Ik zocht naar mijn woorden en het leek mam niet eens te ergeren. Ik pakte de thee pot en schonk het warme water in me mok "Eh nou ja ik heb gedroomd...." mam leek nu in eens al oor en keek me bezorgt aan "wat heb je gedroomd!!!" Ze leek nu heel serieus. Ik zette het warme water neer. Haar ogen keken me geschokt aan maar het leek ook wel alsof ze me met woede aan keek. Ik werd er wel een beetje bang van. "Ow eh..... gewoon niks bijzonders hoor" ze keek me raar aan. Hoe ze reageerde geloofde ik de jonge zonder naam, ik moest iets bedenken. "Ik droomde over een jonge" ow shit nu denk ze dat ik het over de jonge zonder naam heb. "Welke jonge!?" En inderdaad wat nu eh..... "een jonge van school" ze keek me raar aan. "Zo... en hoe heet jij dan die jonge" ze gaaf me een knipoog. Ow shit wat nu.... ehg een naam maar welke?!?! "Eh hij heet....." ik werd duizelig alles werd zwart voor me ogen....

Toen ik me ogen weer opendeed was ik in een witte kamer. Waar ben ik.... en waarom ben ik hier. Ik keek rond in de kamer er stonden vazen met bloemen en kaartjes eraan. Ik keek naast me en zag een hartslag monitor. Dat geluid kalmeerde me. Toen ik om me heen keek alweer zag ik door het raam me moeder met iemand aan het praten hij was ook hellemaal in het wit. Het leek me op een dokter lijken. Maar dat moet beteken...... ik ben in het ziekenhuis?! Maar waarom?

Ik keek weer naar de kant waar me moeder stond. Hij gaaf haar een document leek het op. Ze keek erna en knikte. Ze keek niet slecht naar het papier maar ze keek niet blij. Ik dacht terug ik wou een naam bedenken en toen...... Toen werd ik hier wakker. Er moet iets gebeurd zijn tussen dat moment of ik moet flauw gevallen zijn..... het leek wel...alsof ik teveel over hem na dacht en dat ik niet verder mocht gaan.

Moeder kwam binnen toen ze zag dat ik wakker, ze liep meteen naar me toe en keek me bezorgt aan. Ze streelde met haar hand door me haar heen "gaat alles wel?!". Op een èèn of andere manier klonk ze als een robot, het leek alsof het haar niet uitmaakte hoe het met me ging. Op een èèn of andere manier kreeg ik het gevoel of het haar alleen maar scheelde of ik me iets herinnerde en nee niet over het flauw vallen maar al van eerder. Wat die jonge zei lijkt wel uit te komen nu dat ik er oplette. Ik knikte ik wist niks anders te doen. Met haar andere hand pakte ze me hand "weet je wat er gebeurd is?" Ik schud me hoofd "nee niet echt" ze zuchtte en keek me blij aan. "Je was flauw gevallen in de keuken, we denken gewoon dat je te veel spanning had" ze lachte me lief aan. waarom was ze daar blij mee. En wie zijn wij??? Het leek alsof ze loog tegen me. Ik geloof haar niet er is iets erg gebeurt maar wat?! Is er iets gebeurt terwijl ik niet bei was?

Die avond bleef ik in het zieken huis me moeder wou me op observatie houden maar van de dokters hoefde het niet perse. De zusters zijde zelfs dat er niks mis was met. Alles was in orde maar me moeder wou het zo graag. En als ze wat wil gebeurt het ook. Me moeder wou me gewoon niet thuis hebben. Denk ik.... Pfff die avond ging mam naar huis en moest ik ALLEEN in me ziekenhuis kamer blijven dat is pas leuk zeg....
Ik keek uit me raam en zag dat het volle maan was. Voor de rest was het donker in me kamer. Het licht van de maan kwam op mij. Het ligt voelde warm aan. Het leek wel op een warme knuffel van iemand waar ik om gaf. Ik deed me ogen dicht ik voelde me een met de maan. Ik deed me ogen weer open. Er kwam een wolk voor de maan. Ik voelde me raar. Het leek op een soort duister gevoel die me nu omringde. Het leek even alsof ik iets zag staan in mijn ooghoek. Ik keek naar waar ik dacht waar het figuur stond ik zag nu niks. Alleen een tafel met nog meer bloemen er op. "Wees niet bang ik wil je helpen alles te herinneren" ik keek om me heen.

Ik zag niemand "Rustig aan ik voel je hartslag omhoog gaan" ik keek naast me waar de hartslag meter stond. Ik was bijna vergeten dat die vanmiddag weg was gehaald. Waar kwam deze stem vandaan. Ik voelde mezelf angstig worden. Ik kreeg opeens hoofdpijn, alles ging draaien. Wat is er met me aan de hand.... ik deed me ogen even dicht. Het leek alsof er een gezoem in mijn oren zat. Toen ik me ogen weer open deed.....

Word vervolgd....


Moon girlWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu