Moon girl

16. Laat de training beginnen

"Nu dat je hand gerepareerd is.... zullen beginnen met je training?" ik keek verbaast naar Jason. "Nu?... ben ik daar al klaar voor" Jace moest hier om lachen. "Ben je ooit klaar om tegen de duisternis te vechten?" we liepen naar de voorkant van het kasteel gebouw. In deze dagen voelde dit meer als thuis aan dan mijn thuis op aarde. "Dat neem ik als een nee aan" Jace liep lachend door. "Jace.... ik heb een vraag...." Ik stopte met lopen. Jace stopte en keek me aan "stel de vraag maar" hij lachte nog steeds ook al kon ik niet lachen. "Waneer moet ik terug?" hij liep naar me toe."Ik begrijp dat je nu niet terug wil.... maar er zijn toch mensen waar je om geeft?" ik weet 1 iemand die ik belooft heb om niet alleen te laten en dat is Cassie....... het spijt me Cassie.

Ik vond het nog steeds geen leuk idee om terug te gaan ik krijg het gevoel dat ik hier moet zijn en raar genoeg voel ik me thuis. "He wat nou als ik zeg als je 18 bent dat je mag gaan waar je wil gaan" Jace legde zijn hand op me schouder om me gerust te stellen. "Overal waar ik heen wil gaan? kan dat dan" ik moest hier bij lachen. "ik kan je overal trainen of het nou in deze wereld is of in de aardse wereld" hij zij het serieus. "Nou ik ben over en paar manden jarig dus dan kan ik de wereld over reizen"Jace lachte. "Dan ga ik met je mee......eh..... om je te trainen" Jace bloosde. "Natuurlij mag je mee...... om me te trainen"we liepen verder. "Oké nu gaan we ons concentreren op je training" ik was hier klaar voor nadat hij me had opgevrolijkt. "He Jason , willen jullie niet eerst wat te eten voor dat jullie je kapot trainen" Het was een slim uitziende dame. Ze had iets weg van een elf...... misschien door de oren. "Ja je hebt gelijk maar we nemen het wel mee, voor als we honger krijgen als we trainen...." eerlijk waar zelf ik zou daar geen nee tegen kunnen zeggen ik heb best wel honger. "Misschien kunnen wij allemaal je trainen Serena?" ik keek op. Jason was bezig met eten in een mand te doen. "Allemaal mij trainen?" de dame keek me aan. "Ja ik ben Lila 1 van de negen beschermers" de dame met het blauw/paarse haar hete dus Lila. Ik voelde haar krachten vanaf waar ik sta al dus ik ben niet verast dat ze bij de negen hoort. "Ik zou vereerd zijn" ze glimlachte naar me. "Pfff..... bang dat ik haar niet goed train?" zei Jason tegen Lila. "Ik vertrouw je maar ze kan nieuwe dingen van mij leren" zij Lila heel lief terug."Waarom wil je haar eigenlijk trainen je traint niemand zelf mij niet en nu wil je dat we haar allemaal gaan trainen? raar als je het mij vraagt" Lila sloeg met haar hand op het aanrecht. "Jason we zijn in oorlog iedereen die nu bij ons hoort moet sterk zijn of worden"

Toen we klaar waren met eten pakken gingen we naar buiten om te trainen. Wat Lila zei liet me een indruk achter..... het is oorlog. Ik droeg de mand met eten en Jace droeg een soort van tas met iets in het wat ik nog niet wist. "Zo ga je me zeggen wat er in zit?" Jace lachte "Nee nog niet je ziet het snel genoeg" we liepen naar de plek met de waterval.... toen ik Jace voor het eerst in deze wereld zag. "Oké we beginnen met het uitzoeken waar je goed in bent" hij deed de tas open en legde verschillende soorten wapens op de grond. "Wow.... eh.... oké hoe gaan we dit doen?" hij pakte een ketting. Het was prachtig, de steen in de ketting schitterde. "Eh.... een ketting? is dat een wapen?" Jace deed de ketting bij me om. "Ja en nee, ja want magiërs hun magie word actief door een family stuk. Nee want magie is dan je wapen en niet de ketting maar de ketting kan je wel machtiger maken" een family stuk? "Heb ik een family stuk?" Jace knikten. "Ja, ik deed wat onderzoek en kwam op deze ketting uit" ik heb family in deze wereld.... ik begrijp dit niet.

"Oké magie is het meest sterke wapen in deze wereld zo ik hoop voor je dat het werkt" het meest sterke wapen.... "Waarom? ik bedoel waarom is het het meest sterke wapen?" Jace was een soort schiet roos aan het opzetten. "Omdat je nog zwaard vechten er bij kan leren" hij liep weer naar me toe. "Oké concentreer je op de schiet roos en doe wat je voelt...." hij klonk niet zeker van zich zelf. "Doe wat je voelt?" ik begreep niet wat die bedoelde..... "Eh... ja.... ik weet er niet veel van af.... ik zelf heb geen magie...." hij ging op het gras zitten best wel een stuk van me af. "Dus ja ik geef je de tijd om er achter te komen".

Daar stond ik dan... te wachten of ik iets voelde.... ondertussen is er al 5 minuten verstreken en ik kreeg het gevoel dat Jace bijna in slaap valt.... wat doe ik hier? "Je bent hier om jezelf te zijn" wie zij dat? Ik keek om me heen. Jace lag met zijn ogen dicht. Is die in slaap gevallen? Maar hoe dan ook het kon niet Jace zijn. Het was een vrouwen stem. "Maak je geen zorgen ik ga je helpen met je training" zei de stem. "Wie ben je" fluisterde ik. Ik wou Jace niet wakker maken. Hij verdiende de slaap na wat er gister is gebeurt of min of meer vandaag. "Ik ben degene die je herinneringen aan je terug wil geven.... het spijt me voor wat er is gebeurt..." wacht is dit de stem die me bij het gevecht hielp... "Ja dat ben ik Serena" hoe kan ze me horen in mijn hoofd....

"Serena focus wat je voelt op de schiet roos. Liefde, haat, angst alles wat je voelt" alles wat ik voel... Dat is best veel als ik er over na denk. Maar ik deed wat ze tegen me zei. Er verscheen een fel licht uit me handen. Ik richten me handen naar de schiet roos. Ik deed me ogen dichten.

Wie is deze stem die me helpt.....