Moon girl

15. De toekomst

Hoe moet ik vertellen dat ik het boek heb gelezen... hij gaat me hier voor haten... het is zijn dagboek een soort van... wat ben ik stom geweest ik had dit meteen moeten zegen en vragen....

"Ik heb het boek gelezen... zeg maar een paar hoofdstukken... het spijt me maar ik weet daarom al wel een paar dingen... ik wist niet...." hij keek verward. "Dat boek hoe zag het eruit?" wat hij is niet eens boos? " Eh... de kaft was versierd met goud en eh... het was een bruin boek..." Hij stond op. "Nee dat kan niet..... dat boek... ik ben het al een jaar kwijt, waar lag het!" hij was zo bang. Ik vertelde dat het in de kamer lag waar ik waker werdt toen ik naar deze wereld ging. "Het lag op het nachtkastje". Hij rende de gang op en rende naar de kamer. Ik volgde hem. Toen ik in de kamer aankwam lag de halve kamer al onderste boven. "WAAR IS HET" hij leek boos nu. "Jace?..." pas later dacht ik waarom zeg ik zijn naam. Ik weet niet eens of het zijn naam is.

Hij stopte en ging op de vloer zitten. "Dat boek was een dagboek die ik bijhield voor mezelf. de rest zij dat dat goed voor me was... terug denkend was dit alleen om te kijken of ik alles wel onthield" hij klonk teleurgesteld. "Het spijt me... als ik wist dat dat boek veel voor je betekende gaf ik het gelijk aan je..." hij stond op en keek door het raam. "Misschien was het niet het boek dat van mij was, iemand heeft dat boek bij jou geplaatst... maar wie?" ik liep naar het raam naar de jongen. "De laatste pagina's waren er uit gescheurd, het stopte bij toen je je naam tegen Nivis wou zeggen" hij keek op. "Mijn naam is Jace, in ieder geval de naam die ik mezelf gaf" hij keek me aan. "Maak je geen zorgen er staan geen belangrijke dingen in alleen mijn duffe dagen" hij glimlachte. Het was geen echte lag.

"Jace... Wat is er gebeurt en een eerlijk antwoordt wat willen jullie van mij" ik liep verder de kamer in. "Wat we van je willen.... het is meer wat ik wil van jou en anderen. Er zijn meer mensen met de krachten die wij bezitten om hier te komen" ik keek om. Wat bedoelt hij met meer? "Kijk om je heen al deze mensen kunnen hier zijn.... sommige geven zelf hun aardse leven op voor dit leven... Ow ik zeg niet dat jij dat moet gaan doen" hij liep mijn richting op. "Ik zelf reis ook door 2 werelden... zo vondt ik jou" hij had een ongemakkelijke lach. "En al die tijd dacht ik dat je een rare jongen was die achter me aan zat" we moesten hier beide om lachen. Na dat we uit gelachen waren keek Jace me serieus aan. "Serena ik heb een vraag... zou je me willen helpen in deze strijdt?" op een rare manier wist ik dat dit het goed was. "Ja, ik wil je helpen" alleen ik bedacht net na dat ik dat zei hoe? Ik ben niet magie's of wat dan ook. Jace zag dat ik moeilijk keek. "Geen zorgen Serena ik help je eerst om jezelf vecht technieken te leren, dan zou wat er net gebeurde nooit meer gebeuren!" ik knikte.

We hadden ons zelf opgefrist en gingen naar benden kijken hoe het met de rest ging. Toen we bijna beneden waren pakten ik de trap leuning. Ik kreeg een steek in me hand. Ik liet gelijk los en keek naar mijn hand. "Wat is er Serena?" toen ik me hand zag zag ik de wond die Nivis had veroorzaakt. "Eh.... ik was vergeten dat ik een wondt op me hand had zitten" Jace pakte me hand. Hij was zo warm... wat is dat gevoel wat ik voel... "we kunnen beter Travis er naar later kijken" hij keek me aan. Ik kon alleen knikken. We liepen de trap verder af. Raar genoeg kon ik alleen denken aan wat Jace deze afgelopen dagen voor me heeft betekent. Het voelt alsof ik eindelijk een doel in me leven heb en dat is Jace helpen. Toen we beneden waren liepen we naar een grote open kamer. "He Travis, heb je even de tijd om Serena te helpen?" Travis stond bij een ander meisje die erg gewond was aan haar hoofdt. Het meisje keek onze richting op en stond gelijk op. "Ow..... ik kom eraan Serena" Travis deed verband om het meisjes hoofdt. "He Jace, ken jij dat meisje?" fluisterde ik naar Jace. Jace keek me aan "eh... nee waarschijnlijk een strijder, hoezo...?" fluisterde hij terug. Ik keek naar het meisje "het was raar dat ze zomaar opstond toen ze ons zag" Jace knikte. "Nou ja dat krijg je als je bij 1 van de negen hoort" Jace gniffelde. Ik keek Jace geschokt aan "WAT JE BENT 1 VAN DE NEGEN!" nu moest Jace alleen maar harder lachen. Travis kwam onze kant op gelopen en knikten "ja, kamer genoeg hoort hij bij ons... hij is zo roekeloos..." Jace stopte met lachen en keek Travis aan "HE, je doet alsof ik geen waarde toevoeg!". Nu moest Travis hard lachen.

Travis keek naar me wond en hiel hem te genezen. Jace had verteld over dat ik hem wou helpen en dat hij me verdedigen wil helpen. Travis vondt dat een erg goed idee en was erg blij dat ik Jace wou helpen. Travis bleek ook 1 van de negen te zijn. "Mijn magie kan je wond niet helemaal genezen zo ik doe er een verband omheen" ik keek naar Travis hoe hij mijn verband omdeed. "Waarom kan deze wond eigenlijk niet helemaal geheeld worden?" Travis bond het verband vast. "omdat het met een soort zwarte magie is aangedaan kan ik het niet met mijn goede magie het hellemaal helen" Nivis heeft zwarte magie.... was dat het nare gevoel die ik kreeg toen ze binnen kwamen... was dat door zwarte magie.

Ik moet nog zoveel leren van deze wereld en ik hoop dat ik dat door Jace kan leren.... hij heeft dit ook allemaal moeten leren.....