YN: Herkese Selam, iş yoğunluğumun üzerine bir de gıda zehirlenmesi gibi spesifik bir rahatsızlıkla uğraşmama rağmen bu bölümü yazmak istedim. Umarım beğenirsiniz.
Keyifli okumalar.
Japonya...Okinawa.
Lu Han denizden çıkıp sahildeki eve doğru yürümeye başladığında, Shixun'un veranda da suratı asık bir şekilde kendisini izlediğini fark etti.
Lu Han kızgın aynı zamanda da kırgındı. Onu Jongin ile birlikte aynı yatakta ve çıplak bir şekilde yatarken gördüğünde, içinde bir şeylerin öldüğünü, paramparça olduğunu hissetmişti.
Kendisi bile ona dokunmaya kıyamazken, bir başkasıyla onu böyle görmek Lu Han'ı gerçekten de yıkmıştı.
Buna rağmen onu bırakamıyor ya da sırt çeviremiyordu. Tek yaptığı onu görmezden gelmekti.
Lu Han, Shixun'a deli gibi âşıktı. Belki de bu yüzden çekip gidemiyor, her şeyi geri de bırakamıyordu. Yine de olanların büyük parçasında kendisini suçlu görüyordu.
Eğer Shixun'a gerektiği şekilde ilgi göstermiş olsaydı, tekrar içmeye başlamayacaktı. İlişkileri resmi olarak başladığından beri Shixun ağzına tek damla bile içki koymamıştı. Ta ki o geceye kadar.
Bunun sebebinin kendisinin Sehun ile çözmesi gereken sorunlara odaklanarak, Shixun'u ihmal etmesinin sonucu olduğundan neredeyse emindi.
Bu nedenle de tam anlamıyla Shixun'a sinirlenemiyordu. O gece nelerin yaşanıp yaşanmadığını bilmese de ve bilmek istemese de Shixun'a kıyamıyordu.
Lu Han onun biraz daha burnunu sürttükten sonra buna son vermeyi planlıyordu. Netice de alkolün etkisiyle yapmış olduğu bir hata neticesinde onu ölene kadar cezalandıramaz ve kendinden uzaklaştıramazdı.
Üstelik Shixun, Jongin'e âşık falan da değildi. Jongin'de Shixun'a âşık değildi. Böylelikle sarhoşluğun getirisi çırılçıplak aynı yatakta Shixun'u bulmak olmuştu.
"Benimle daha ne kadar konuşmamayı planlıyorsun Han?"
Lu Han onun sorusunu es geçerek verandada ki koltuğun üzerine bırakmış olduğu havluya uzanıp aldı ve kurulanmaya başladı.
Shixun kaşlarını daha çok çatarak inatla ona bakmayı sürdürdü.
"Daha ne kadar özür dilememi istiyorsun? En azından kendimi sana nasıl affettirmem gerektiğini söyle. Sehun neden Kore'ye erkenden döndü? Neden hiç biriniz bana bir açıklama yapma gereği bile duymuyor?"
Lu Han sertçe Shixun'a dönüp ifadesiz bir yüzle ona baktı. Shixun ilk defa onun bu derece kendisine soğuk baktığını görüyordu. Haftalardır kendisiyle konuşmadığı gibi en ufak dahi göz temasında bile bulunmuyordu.
"Jongin'in hamile olduğunu öğrendiği için Kore'ye döndü."
Shixun'un bu cevapla beti benzi bir anda atarken, Lu Han onun aklından geçenleri tahmin edebiliyordu. Fakat bunu düzelmek için en ufak bir girişimde dahi bulunmadı. Azıcık korku ona yeterdi.
"H-Hamile mi? Şaka yapıyorsun değil mi?"
Lu Han yine aynı soğuk tonlama ve ifadeyle onu cevapladı.
"Neden böyle bir konuda şaka yapayım ki? Üstelik farkındaysan içinde bulunduğumuz duruma bizi sokan da sensin."
Shixun'un giderek daha da beyazlaşan yüzünü gördüğünde Lu Han ister istemez endişelenmeye başlamıştı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
TWINS
Fanfictionİdealist bir Gazeteci, Bir Holding Patronu, Bir Asistan, Bir Mirasyedi. "Bana ucuz bir sürtükmüşüm gibi davranmaktan vazgeç!" Genç adamın ifadesi saniyeler içerisinde değişmişti. Gözlerinde tanımlanması güç bir bakış vardı. Ve gözlerinin derinlikler...
