O gün çok erken kalkmıştık ki gruptaki hiç kimseyi göremedik. Sonunda Lori uyandı. Kucağında da Amma vardı. Ardından babam ve Eric uyandı.
BABAM= bunlar kim?
CARL= Ormanda aylakların saldırılarına uğramışlar. Biz de onları kurtardık. Bizle kalabilirler mi?
BABAM= Benimle gelin sizr biraz soru soracağım.
Birkaç dakika sonra geldiler.
BABAM= Anneleri babalarını kaybetmişler bizimle kalabilirler.
Artık daha fazla zaman kaybetmeden yola çıkalım.
Toparlanıp yola çıktık. Biz dördümüz yürüyorduk.
BEN= Bu arada isimlerinizi sormadım. İsimletiniz neler?
KIZ= Enid.
ERKEK= tom.
BEN= Memnun oldum.
CARL= Bende mumnun oldum.
Aslında öyle ormanda bizim yaşlarımızda insan bulmak zordur genelde yetişkinler hayatta kalmakta beceriklilerdi.
BEN= Size hayat hikayenizi sormiyacağım.
ENİD= Neden?
BEN= Size kötü anılarınızı hatırlatmış olurum.
TOM= Sağol.
Ben karşıda kocaman bir bina gördüm. Ayrıca çok güçlü duvarlarla çevriliydi. Kocaman da bir kapısı vardı. Babam koşarak o kapıya bağırarak vurmaya başladı.
BABAM= Kimse var mııı?
Birden kapı açıldı ve içeri girdik. Burası büyük bir sığınma bölgesiydi. İçeri girdik. Bir kız yanımıza yaklaşıp yönetim sizi içeride bekliyor diğerek küçük bir binayı gösterdi. İçeri girdik.
İçeri girdiğimizle Enid'in babaaa diye bağırışı bir oldu. Oranın müdürü Enid'in babası mıydı yani? Uzunca sarıldılar, hasret giderdiler.
ENİD= Baba seni bir daha asla göremiyeceğim sanıyordum.
Baba bu insanlar beni kurtardı. Ölmek üzereydim.
Enid tüm olan biteni anlattı.
MÜDÜR= Size çok teşekkür ederim. Kızımı bana bağışladınız.
BABAM= Rica ederiz. Sizi tanıyabilir miyiz?
MÜDÜR= Ben Sam. Burayı boş bulduk ve geliştirerek yerleştik.
BABAM= Peki biz de katılabilir miyiz?
MÜDÜR= Tabi mary size evinizi göstersin.
Diyerek bizi buraya getiren kızı işaret etti. Kız bizi bir eve getirdi ve oraya yerleştik. Tabi grup ayrılmıştı. Artık güvendeyiz çok mutluydum. Güzel bir duştan sonra odama çıktım ve uyudum.
