Uyandığımda kolumu hissetmiyordum. ÇÜNKÜ KOLUM YOKTU . delice bağırmaya ve ağlamaya başladım. tabi herkezı uyandırmıştım.Carl hariç çünkü tüm gece bnim başımda durmuş. ben ağlayarak
BEN = Baba aa! sana yapma demiştim. yapamıyorum ! çok ağrıyor işte sana yapma demiştim ! acımadın mı
CARL= Sakin ol lütfen hem seni kaybedemezdik !
Carl bni üst kata çıkardı. Ben Carl'ın omuzuna yattım. O şekilde uyuya kalmışız. Carl beni uyandırdı.
CARL= Sofia Sofia ! hadi ama kahvaltı yapacağız.
BEN= Kokunu ezberledim.
CARL= Ben senin kokunu çoktan biliyordum zaaa
BEN= Ahaha
CARL= Hadi kalk !
BEN= Olmaz .Yıllarca böyle uyusam yetmez bana.
Carl beni hızlı bir hamle ile kucağına aldı ve alt kata indirdi. Merdivenlerde ise bıraktı.
CARL = Bundan sonrası sende.
Ben isteksizce yürümeye başladım. hala kolumun şokunu atlatamadım.
Kahvaltımızı yaptıktan sonra ben tekrar üst kata çıktım. Aşşağıda bu durum ile ilgili plan yapmaya çalışıyorlardı.
Babam Carl'ı benimle ilgilenmesi için yukarı gönderdi.
BEN= Bana bir ayna bul Carl.
CARL = Neden?
BEN= Koluma bakacağım.
CARL= İzin vermiyorum.
BEN= Lütfen ( ağlamaklı sesle)
Carl elimi tuttu ve bni bir boy aynasının karşısına getirdi.
Ben uzun uzun baktıktan sonra tekrar ağlamaya başladım.
Carl bana sarıldı ve birlikte sarıla sarıla ağladık.
o sırada Lori'yi gördüm. onu ne zamandır görmüyordum. koşarak ona sarıldım. Carl da içerideki odaya girdi. olayları Lori'ye anlattım.
o da ağladı. birden Carl girdi odaya
CARL= yeter bu kadar hüzün.Sofia'yı uzun süre çalabilir miyim?
LORİ= Tabi.
Birlikte dışarı çıktık.
BEN= En azından sol kolum.
Karşımıza bir Aylak çıktı. Aylak görmeye tahammülüm yoktu.
CARL= Sende
dedi bıçağı uzatarak
aldım ve kafasına sapladım.
birden evden bir ses geldi. Sofia Carl eve gelin planı bulduk !
