"Mudblood!" || Dramione

Proloog

Hermelien

*** Eerste jaar van Zweinstein ***

Ik kijk rustig om me heen in de trein, nog steeds heb ik geen goede zitplaats gevonden. Ik zucht en sjouw mijn hutkoffer verder met me mee. Dat ding is echt te zwaar voor woorden. Ik loop nog een paar coupes langs en zie dan een lege coupe. Ik maak de schuifdeur open en ga in de coupe zitten. Na een minuutje pleur ik mijn hutkoffer naast me neer. Ik haal een hand door mijn haar en krijg een glimlachje op mijn gezicht. Nu gaat het eindelijk gebeuren, ik ben onderweg naar Zweinstein. Ik kijk hier al naar uit sinds ik weet dat ik ben toegelaten.

De deur van de coupe wordt opengemaakt en ik zie een blonde jongen staan. Zijn haren zijn lichtblond en hij kijkt me een lange tijd aan. Hij sleept ook een grote hutkoffer achter zich aan, blijkbaar is de koffer zwaar of hij zwak want hij heeft een paar zweetdruppels over zijn gezicht lopen. Hij is best wel schattig eigenlijk.

"Kan ik hier bij zitten?" vraagt hij me, ik knik. Hij sleept zijn hutkoffer mee de coupe in en gaat recht tegen over me zitten.
"Ik ben Draco, Draco Malfidus," stelt hij zichzelf voor. Hij steekt zijn hand naar me uit en deze neem ik aan. "Hermelien Griffel," vertel ik hem. Draco kijkt me een tijdje aan.
"Ben je van zuiver bloed?" vraagt Draco me dan, ik kijk hem verbaasd aan. Wat is dit nou weer voor een domme vraag? Ik schud mijn hoofd.
"Halfbloed?" vraagt Draco verder, hij trekt een wenkbrauw op en ik schud opnieuw mijn hoofd.
"Nee, zeg alsjeblieft niet dat je een modderbloedje bent," zegt hij geïrriteerd. Ik raak geïrriteerd aan Draco en zucht diep.
"De meesten noemen het een dreuzeltelg volgens mij," zeg ik hem. Draco begint te lachen, hij kijkt me arrogant en verwaand aan.
"Vies modderbloedje," sist hij dan, vervolgens trekt hij zijn hutkoffer van de bank af en loopt hij weg. Ik kijk hem na.

*** Tweede jaar ***

"Hé modderbloedje!" roept Draco direct wanneer ik langs de tafel van Zwadderich loop. Ik negeer hem en loop wat sneller door. Harry en Ron volgen mijn voorbeeld en beginnen ook sneller te lopen. Maar Draco is nog niet klaar met praten..
"Weetje modderbloedje, ik vraag me al heel lang af als ik wat bloed van je mag hebben? Ik wil graag kijken als je bloed nou echt uit modder bestaat.. Ik bedoel de naam modderbloedje moet toch ergens vandaan komen.."
Ik negeer Draco en loop weg, ik hoor de eerste bel gaan. Tijd voor Verweer Tegen De Zwarte Kunsten.

*** Derde jaar ***

"Weetje Hermelien, ik snap niet dat je Malfidus zo over je heen laat lopen. Je kunt zat gemeens tegen hem zeggen, dat hoef je echt niet in te houden. Wees eens gemeen tegen hem," zegt Ron als Draco me voor de derde keer voor vandaag modderbloedje heeft genoemd.
"Ron heeft gelijk Hermelien, wees eens gemeen tegen hem.."

"Jullie hebben een punt jongens, maar wat voor iets gemeens kan ik tegen hem zeggen?" vraag ik Harry en Ron. Ron haalt zijn schouders op.
"Misschien iets over zijn witte haar en huidskleur?" oppert Harry. Ik krijg een glimlachje op mijn gezicht en een idee verschijnt in mijn hoofd.

Draco knalt expres tegen me aan. Hij kijkt even op en werpt dan een vuile blik naar me.
"Kijk uit modderbloedje," sist Draco.
"Kijk zelf uit albino," zeg ik boos. Draco kijkt me vragend aan en ik grinnik. Ik kan gewoon zien dat hij het woord albino niet kent. Daarbij heb ik ooit een Medisch boek gelezen met alle ziektes en kwalen, daar in stond niks over albino zijn. Dus het zal hier wel niet tegen komen.

*** Vierde jaar ***

"Albino!" gil ik boos.
"Ik heb geen rode ogen, modderbloedje."
"Niet elke albino heeft rode ogen, domme."

"Weetje modderbloedje, ik heb je misschien verkeerd ingeschat. Ze zeggen altijd dat modderbloedjes dom zijn maar dat valt in jouw geval best wel mee. Jammer genoeg ben je wel een echt modderbloedje.. Met vies modderig bloed, althans dat denk ik want je laat me je bloed maar niet zien.. Modderbloedje," zegt Draco.
"Hou je bek toch achterlijke dreuzelhater! Je bent echt een sukkel hé, een beetje denken dat je stoer bent.. Eigenlijk ben je gewoon vreselijk ouderwets, het lijkt wel alsof je Jeweetwel nummer twee wil worden!" schreeuw ik boos.

Ik ben al dat gedoe helemaal zat, ik haat het om elke dag weer modderbloedje genoemd te worden. Het is vreselijk. Dat het gewoon al vier jaar lang zo gaat. Elke dag word ik sowieso vier keer modderbloedje genoemd. Kan Draco niet gewoon dood neervallen? Draco kijkt me lang aan, zijn gezicht krijgt een rode kleur en hij heeft een bozere blik dan ik ooit heb gezien. Ik weet niet hoe of wat maar volgens mij heb ik hem echt boos gemaakt met mijn opmerking over Jeweetwel.
"Praat niet over dingen waar je geen verstand van hebt vies modderbloedje," snauwt Draco naar me en dan loopt hij zo snel mogelijk weg.

"Waar sloeg dat nou weer op dan?" vraagt Ron verbaasd, ik haal mijn schouders op en zie vanuit mijn ooghoeken dat Harry hetzelfde doet.
"Ik denk dat ik eindelijk de gevoelige snaar van Malfidus heb geraakt," zeg ik dan. Ron knikt en Harry kijkt me lang aan.
"Misschien heeft het te maken met zijn ouders, dat zijn dooddoeners niet waar? Misschien is Malfidus wel jaloers op ze, of zoiets?" oppert Harry. Ron begint direct enthousiast te knikken.

*** Vijfde jaar ***

"Dit wordt het dan modderbloedje, ik ga je het betaald zetten wat je over mij hebt gezegd vorig jaar. Ik ga je wreken en niet voorzichtig ook. Korzel en Kwast hou haar stevig vast!" schreeuwt Draco. Hij kijkt me woedend aan. Korzel en Kwast houden me stevig vast en wat ik ook doe, ik kom maar niet los.

"Help!" schreeuw ik.
Draco grinnikt, "Niemand hoort je hier, modderbloedje.."
Draco haalt een klein mesje uit zijn zak, hij speelt er een beetje mee. Een grote glimlach staat vast op zijn gezicht wanneer hij steeds dichter met het mesje naar mij toekomt. Hij pakt mijn arm vast en drukt het mesje er zachtjes op. Ik ril als mijn huid in contact komt met het mesje. Draco glijdt eerst wat over mijn huid heen met het mesje.. Dan drukt hij wat harder en komt er direct bloed uit, ik voel de pijn door mijn lichaam snijden. Draco maakt een sneetje over mijn pols. Bloed gaat over mijn arm heen.

"Ik zou je nu kunnen vermoorden modderbloedje," zegt Draco zacht. Hij spreekt elk woord zorgvuldig en langzaam uit. Dan raakt hij met zijn vinger mijn bloed aan. Hij kijkt er lang naar.
"Dat verbaasd me, het lijkt net mijn bloed.."

*** De eerste dag van het zesde jaar ***

"Modderbloedje."

Het raakt me niet nu Draco dit zegt. Ik weet niet waarom maar het voelt niet alsof hij het meent. Hij kijkt me niet aan en als ik hem aan probeer te kijken ontwijkt hij mijn blik. Er is iets veranderd. Hij meent het niet meer.

Met een glimlachje op mijn gezicht loop ik langs Draco heen.. Misschien wordt dit jaar wel heel anders dan anders.

Dan was dit de proloog! Hopelijk vinden jullie het leuk tot nu toe :) xo Nienke ♥