015

2.1K 120 44
                                    

Draco Malfidus

"Ik had echt nooit gedacht dat ik zou vluchten met jou Hermelien, of dat ik überhaupt met jou zou zoenen," zeg ik, "ik bedoel, we haatten elkaar al onze hele schooltijd lang.. Niet waar?" Ik speel met Hermeliens haar, ik draai er rondjes om mijn vinger mee.
"Ik ben even verbaasd," zegt Hermelien, "maar, ik denk dat als we nooit ruzie hadden gehad we wel eerder voor elkaar gevallen zouden zijn."
"Wat bedoel je?" vraag ik met opgetrokken wenkbrauwen, "Nou, als je echt van iemand houdt en diegene de ware is voor je dan maakt het niet uit wanneer je hem vind. Het gevoel blijft hetzelfde. Of niet soms? Ik denk, dat als ik geen modderbloedje was geweest en jij geen arrogante zak we in het eerste jaar al wat hadden," verteld Hermelien.

"Noemde je me nou arrogante zak?" vraag ik, "Kun je me in de ogen kijken en zeggen dat je geen arrogante zak was tijdens het eerste jaar?" vraagt Hermelien me lachend. Ik kijk Hermelien recht in de ogen, "Ik was geen-" begin ik en dan begin ik al te lachen.
"Oké misschien was ik een beetje arrogant ons eerste jaar," zeg ik lachend, Hermelien knikt.

"Maar jij was ook niet altijd zo lief hoor," zeg ik tegen Hermelien, "Jawel, ik was super lief joh. Ik vind mezelf in het derde jaar dan erger," lacht Hermelien.
"Dat deed echt zeer weet je, je sloeg me gewoon echt hard.." reageer ik lachend, Hermelien knikt.

"Hoelang ben je eigenlijk al op me?" vraag ik Hermelien, ik haal een hand door mijn haar. Hermelien bijt op haar lip.
"Das een verdomd lastige vraag Draco. Ik denk eigenlijk dat ik al heel erg lang op je ben, maar dat ik het me pas kort besef. Ik bedoel, tot en met de derde klas had ik echt een hekel aan je voor mijn gevoel.. Ik weet het echt niet, maar ik denk wel al heel lang. Hoelang ben je al op mij dan?" reageert Hermelien.

"Lang, alleen ik besef het me pas sinds een week terug of zoiets. Sinds onze eerste kus, om precies te zijn," vertel ik haar, ze knikt kort.
"Weet je nog, onze eerste ontmoeting?" vraag ik, Hermelien knikt met een klein glimlachje. "Ik hoopte echt dat je iemand was zoals ik, iemand die naar Zwadderich wou en niks met Dreuzeltelgen had. Maar nu ben ik blij dat je zo anders was, je hebt me laten beseffen hoe het echt in elkaar zit."
Hermelien begint te blozen, ik streel haar wangen.

"Ik hou van je Draco," zegt ze dan, "Ik hou meer van jou Hermelien," reageer ik.

Dan drukt Hermelien haar lippen op die van mij, zoals altijd voelt het magisch. Het voelt perfect, zoals altijd.

"Draco, hoe was het eigenlijk toen ze je vertelden dat je mij moest vermoorden? Toen je een dooddoener werd gemaakt?" vraagt Hermelien me zacht na onze kus, ik zucht zachtjes. Ik haal een hand door mijn haar en blijf even stil, dan  begin ik met praten..

"Nou, toen ik dooddoener werd gemaakt werd mij verteld dat ik pas een echte dooddoener zal zijn na mijn eerste moord. Hier zou ik op Zweinstein meer over te weten krijgen, ik weet nog dat het waarschijnlijk eerst Perkamentus zou zijn die ik moest vermoorden. Daarna begonnen ze me vragen te stellen, als ik hem trouw zou zijn en ga zo maar door. Mijn moeder was doodsbang, ik had haar in vertrouwen verteld dat ik misschien wel helemaal geen dooddoener wou worden. Dus tja, ze was doodsbang."

Ik stop even met praten en haal diep adem. Hermelien kijkt me vol belangstelling aan.

"Na onze eerste zoen kreeg ik de brief, er stond weinig in. Behalve het feit dat ik jou moest vermoorden en zo snel mogelijk ook, natuurlijk stond er ook in dat ik niet meer kon terugkrabbelen. Ik had toen net door dat ik op je was, dus ik was heel erg verbaasd. Zo verbaasd dat ik een brief terugstuurde en vroeg waarom ik jou moest vermoorden.
Hij was woedend, Voldemort, hij heeft me opgezocht in Zweinsveld en gebruikte verschillende martel vervloekingen. Hij schreeuwde naar me dat ik zijn hele plan verpestte door verliefd te worden op jou, ik ontkende en zei dat ik niks voor je voelde. Om je te beschermen. Hij sloeg me, op begeven moment was het klaar. Ik moest en zal jou vermoorden, anders zou ik zelf vermoord worden," vertel ik verder.

"Serieus?" vraagt Hermelien me vol verbazing, ik knik kort. Hermelien omhelst me, ik trek haar dichter naar me toe waardoor ze op mijn schoot zit.

"Draco, ik heb een brief terug van Ginny," zegt ze na een korte stilte, "Wat staat erin?" vraag ik nieuwsgierig. Hermelien haalt haar schouders op.
"Ik heb hem nog niet gelezen om eerlijk te zijn," zegt ze dan, "Waarom niet?" vraag ik verbaasd.
"Ik ben bang, ik denk dat Ron wat heeft gezegd en tja.." zegt Hermelien aarzelend, ik geef haar een knuffel.
"Zal ik je de brief voorlezen anders?" vraag ik haar, "Graag," zegt Hermelien.

Ze overhandigt me een envelop, ik maak hem voorzichtig open en haal de brief eruit.

"Lieve Hermelien,
Ik had al door dat je er niet meer was en dat Draco er ook niet meer was, ja ik noem hem maar Draco omdat jij het ook doet, dus tja het viel me wel op. Maar om eerlijk te zijn dacht ik dat jullie een dagje over sloegen en ik je de volgende dag kon overhoren.
Maar, wat fijn dat je eindelijk de ware hebt gevonden. Daarbij: ik wist het! Jij en Draco zijn echt leuk samen Hermelien. Ik hoop dat jullie heel erg lang samen blijven want ik vind jullie zo cute, serieus die zoen.. Wauw.
Heel wat minder is het fout dat jullie aan het vluchten zijn voor Voldemort, ik hoop echt dat het snel voorbij is. Ik meen het, ik denk er serieus over na om naar Perkamentus te stappen. Ik denk dat ik dat ook maar snel doe.
Trouwens, bedankt! Door jou hebben Harry en ik (eindelijk) wat! Het was echt zo vreselijk romantisch. Harry had je brief gelezen en ik was nog al van streek, dus ik was aan het huilen, en toen zei Harry: ik denk dat Hermelien gelijk heeft. En toen zoende hij me! Het was echt perfect! Allebei de jongens hebben trouwens wat voor je geschreven, hier is het. Alvast sorry voor Ron, echt waar.

Hermelien, ik ben echt teleurgesteld in je. Ik kan niet geloven dat je zo dom en naïef bent om samen met die verrader te vluchten, serieus Hermelien ik dacht dat je slimmer was. Kom gewoon terug, neem mij. Ik weet dat je me alleen maar jaloers probeert te maken, maar je draait door Hermelien. Kom terug dan kunnen we samen verder gaan. Dikke kus, Ron.

Hermelien, waarom ben je weg gegaan? Was het niet veel verstandiger om hier te blijven en hulp van Perkamentus in te schakelen? Ik hoop dat je veilig bent en snel terug komt. Ik meen het, ik mis je. Zeg maar tegen Malf- sorry ik bedoel Draco, dat ik mijn best ga doen het zo snel mogelijk te doen. Trouwens bedankt voor het advies, Ron was helemaal niet zo heel boos toen Ginny en ik zoenden. Ik mis je. x Harry.

Je ziet het Hermelien, kom snel terug ik smeek het je. Ik loop straks naar Perkamentus, oké? Ik snap het als je geen brieven meer kan schrijven. Je bent de beste vriendin ooit. xo Ginny," lees ik voor. Hermelien begint te huilen.

[zoooo ditmaal een iets langer hoofdstuk. xo Nienke]

"Mudblood!" || DramioneWaar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu