"Mudblood!" || Dramione

013

Draco

"Oké, wanneer gaan we?" vraagt Hermelien, ze haalt een hand door haar haren heen en kijkt me vragend aan. Ik kijk haar ook aan, diep in haar prachtige ogen. Nooit had ik gedacht dat ik met Hermelien zou vluchten, met haar zou zoenen en natuurlijk had ik nooit gedacht dat ik ooit van haar zou houden. Dat ik verliefd zou worden op een modderbloedje, op Hermelien Griffel.
"Ik denk dat we zo snel mogelijk moeten gaan," zeg ik, ik veeg wat tranen van mijn wangen af. Hermelien pakt mijn hand vast, het voelt vertrouwd.
"Er is één ding wat ik moet doen voordat we kunnen gaan," fluistert ze zacht, tranen rollen over haar wangen. Ik neem haar in mijn armen, Hermelien begint zacht te snikken.
"Wat moet je doen?" vraag ik haar liefdevol, "Mijn ouders veiligheid geven," reageert ze snikkend.

Tien minuten verschijnselen Hermelien en ik voor een huis, Hermelien heeft me verteld dat dit haar huis is en ik moet zeggen dat het er goed uit ziet. Hermelien geeft me een zoen en loopt dan richting de voordeur, ik loop haar snel achterna.
Hermelien loopt naar binnen, ik loop wat sneller zodat ik naast haar loop. Ze opent een deur en stapt naar binnen.

"Hermelien wat een leuke verassing!" roepen twee mensen, ik denk dat het haar ouders zijn. Eigenlijk weet ik het wel zeker. Hermelien haalt haar toverstok uit haar uniform en richt hem naar haar ouders.
"Hermelien? Wat doe je nou?" vraagt haar vader, Hermelien blijft stil. Akelig stil, ik loop op haar af en ga naast haar staan.

"Hermelien, wat doe je?" vraag ik haar, "Het is beter zo Draco," fluistert ze zacht. Tranen lopen over haar wangen, "Veel beter." Ik sla een arm om haar schouders heen, ik denk dat ik wel weet wat ze gaat doen. Ik hoop niet dat ze het doet, ze vergeet dit nooit meer.

"Amnesia," fluistert Hermelien dan, haar ouders kijken haar geschrokken aan. Dan vallen ze alle twee op de grond. Ik kijk naar wat foto lijstjes en zie dat Hermelien langzaam van de foto verdwijnt. Ik omhels Hermelien, ze begint te snikken en ik troost haar.
"Het komt wel weer goed, je hebt er alleen een slot opgezet toch?" vraag ik haar, ik haal een hand door haar haren. Hermelien knikt kort.

"We moeten opschieten Draco, we hebben niet zolang," zegt ze dan vastberaden, "Ik ga spullen pakken." Hermelien loopt naar de gang, ik volg haar direct. Vlak voor een deur, ik gok dat dit de kamerdeur van Hermelien is, stopt Hermelien met lopen.
"Je moet weten, dat mijn kamer een beetje apart is.." zegt ze langzaam, "Ik heb hem op mijn negende geverfd en tja.. Ik heb hem sindsdien niet meer veranderd."

Samen lopen we haar kamer in. Mijn ogen doen zeer van het felle roze wat op de muren zit, "Holy crap Hermelien, dit is knalroze," mompel ik grinnikend. Hermelien grinnikend ook even maar valt al snel weer stil, ze loopt naar voren en pakt een tasje.

"Ik ga je niet precies vertellen waarom maar doordat ik waarschijnlijk volgend jaar niet terug zou gaan naar school heb ik al wat voorbereidingen. Zoals dit tasje, kijk er maar eens in," zegt ze, dan gooit ze het tasje naar me. Ik doe een poging om hem te vangen maar het mislukt. Dus ik buk en pak het op terwijl Hermelien lacht.
Ik kijk in het tasje en ik zie maar geen bodem, heeft ze hem betoverd?

"Dat is toch een hartstikke moeilijke spreuk?" vraag ik haar vol bewondering, "Ach, gewoon even goed oefenen," reageert Hermelien met een bescheiden glimlachje. Ik gooi het tasje terug, Hermelien vangt hem wel gewoon. Ze grinnikt kort, ik stap op haar en geef haar een kus.
Hermelien doet haar armen om mijn nek, ik hou mijn armen rond haar heupen. Al snel staan we te zoenen.

"Draco ik denk niet dat we hier de tijd voor hebben," zegt Hermelien met een klein glimlachje, ik grinnik kort en we laten elkaar weer los. Hermelien loopt naar een kast toe en haalt hier verschillende kledingstukken uit.
"Hermelien, hoe gaan we dat doen met mijn kleding? We kunnen moeilijk langs mijn huis," zeg ik aarzelend, "Accio kleding Draco," zegt Hermelien terwijl ze met haar stok beweegt.

Een paar minuten later zijn we klaar voor vertrek, Hermelien moest perse verschillende boeken mee nemen zodat ze geen achterstand zou krijgen op school en ik wou graag wat van thuis hebben. Hermelien en ik lopen samen naar beneden.

"Inbrekers!" roept ineens iemand, ik kijk en zie de vader van Hermelien die woedend naar ons kijkt. Hermeliens moeder kijkt ons bang aan, ik sla beschermend een arm om Hermelien heen. Haar spreuk heeft gewerkt, ze herkennen ons niet. Nou, ze herkennen Hermelien niet meer want mij hebben ze nooit gekend.
"Wat moeten jullie hier?" vraagt de vader van Hermelien woedend, Hermelien snikt zachtjes. Ik besef me dat ze op dit moment niet wil praten met haar ouders omdat ze zich ontzettend rot voelt. Dus het komt op mij aan.

"Meneer, luister. Wij moeten dit wel doen, als we nou willen of niet. Zie je deze prachtige meid naast me? Ze is zwanger, we willen de baby goed opvoeden en daarvoor zijn we geld nodig. Het spijt ons heel erg," improviseer ik, "Ja ja," snauwt de vader van Hermelien.
"Ik meen het meneer, ze is nog maar net zwanger en we hebben van ons laatste geld een klein appartement gekocht. Het spijt ons maar we kunnen niet anders, we gaan nou weer weg en laten jullie met rust," improviseer ik verder. Voordat de vader van Hermelien ook nog maar iets kan zeggen lopen Hermelien en ik weg.

We lopen het huis uit, de straat uit en daarna verschijnselen we. Hermelien kiest de plaats uit en daarom kijk ik ook verbaasd mijn ogen uit wanneer we weer op de vaste grond staan.
"Waar zijn we Hermelien?" vraag ik haar, "Een bos dichtbij Schotland, ik kampeerde hier vroeger vaak met mijn ouders. Maar in dit seizoen komt er helemaal niemand," verteld ze me.

Dan tovert ze een tent tevoorschijn, "Kom op, we moeten beschermende spreuken gaan gebruiken zodat niemand ons kan vinden," zegt Hermelien. Samen spreken we verschillende spreuken uit, na een tijdje weet ik niks meer maar Hermelien gaat nog even door. Als Hermelien ook klaar is lopen we de tent in. Het is een echte tovernaarstent, ontzettend groot van binnen.

"Nou, hier gaan we dan," zegt Hermelien, "vluchten voor Voldemort."

Ik zoen haar, ik hou echt te veel van Hermelien.

[zooooooo, er staat een nieuwe trailer boven dit hoofdstuk. Ik was niet heel erg tevreden over de vorige en heb dus een nieuwe gemaakt hahaha. Wat vonden jullie van het hoofdstuk en van de trailer? xo Nienke]