"Mudblood!" || Dramione

011

Draco

"Draco waarom kwam jij in vredesnaam hier lopen met dat modderbloedje?" vraagt Korzel zodra ik naast hem ga zitten, Korzel en Kwast kijken me vragend en wat boos aan.
"Toeval," zeg ik schouderophalend, ik zal de waarheid moeten zeggen. Ik zou moeten zeggen dat ik twijfel aan het feit als ik Hermelien nog wel haat, sinds die kus weet ik het niet meer. Ik heb de drang om haar telkens weer te beschermen maar het allerliefste wil ik de hele dag bij haar zijn. Ik had me gewoon aan mijn plan moeten houden, nooit met haar moeten zoenen en ga zo maar door. Dan was alles goed geweest, althans zo ongeveer. Het beste plan zou zijn geweest om nooit naar haar bloed te kijken, dan zou ik niet weten dat we hetzelfde bloed hebben en zou ik haar nog even veel haten.
"En dat toeval laat je ook met haar praten?" vraagt Kwast, "Misschien om gemeen te zijn dombo, je weet wel wat we altijd doen," zucht ik diep. Ik probeer hard om te laten zien dat ik Hermelien haat maar het lukt maar  niet voor mijn gevoel.
"Tuurlijk Draco, tuurlijk," zucht Korzel en hij kijkt weg. Hij begint met Kwast te fluisteren, ik hoef het niet eens te horen want ik weet al lang dat het over mij gaat. Ik ben heus niet dom. Waarschijnlijk zijn ze aan het beslissen wat ze met me aan moeten of iets in die richting, want ik doe ineens aardig tegen Hermelien. Ze denken natuurlijk dat ik bij team Potter wil horen, maar zelfs Korzel en Kwast weten niet waar ik in zit.

Na het ontbijt loop ik samen met Korzel en Kwast -die geen woord meer tegen me hebben gezegd- naar Kruidkunde. Hermelien loopt samen met Harry en Ron voor ons, ik zie dat Ron de hele tijd naar Hermelien kijkt. Ik vermoed dat hij haar boze of zelfs woedende blikken werpt.

"Ik heb heel erg goed nieuws!" roept mevrouw Stronk direct wanneer iedereen op zijn of haar plaats zit, "We gaan weer een samenwerk opdracht doen," verteld ze. Een paar  mensen juichen zacht, samenwerk opdrachten zijn altijd leuk bij mevrouw Stronk. Je moet er misschien wat voor doen maar ze weet precies met wie ze je in een groepje moet zetten, althans meestal. Ik heb ooit gezien hoe Patty en Hermelien samen met Korzel en Ron in een groepje zaten..

"De groepjes zijn als volgt.. Harry Potter, Ronald Wemel, Hermelien Griffel-" ik werp een blik naar Hermelien en zie haar zuchten. "En tot slot.. Draco Malfidus als groep één," verteld mevrouw Stronk. Meent ze dit nou? Ik zit met Wemel, Potter en Hermelien in een groepje? Dit kan toch niet goed gaan, verdomme. Mevrouw Stronk gaat verder met de groepsindeling maar ik let al niet meer op, ik ben aan het staren naar Hermelien.

"Iedereen mag nu in zijn of haar groepje gaan zitten, de opdracht ligt op tafel."

Ik sta zuchtend op, dan loop ik op mijn groepje af. Ik haal een hand door mijn haar en besef me direct dat dit een vreselijke opdracht wordt. Dit kan alleen maar misgaan om precies te zijn, er is geen sprake dat dit goed kan gaan. Verdomme.

Hermelien (ik weet dat ik normaal gesproken niet van POV wissel in het hoofdstuk, maar nu dus wel.)

Draco komt wat onzeker op ons aflopen, Ron kijkt me de hele tijd woedend aan. Alsof het mijn schuld is dat Draco bij ons in het groepje zit, terwijl het dus echt niet mijn schuld is. Alsof ik hier gelukkig van wordt, dit wordt een ontzettend groot drama en dat kan ik je nu al vertellen.
Inmiddels is Draco naast mij komen staan, het is ontzettend stil en ontzettend ongemakkelijk. Ron kijkt alleen maar boos naar mij en Draco.
"Wat is de opdracht?" vraagt Harry dan maar om de stilte te verbreken, ik pak het blaadje wat voor ons ligt en begin het hardop voor te lezen.

"Het is jullie opdracht om een eigen gekozen plant te planten en dagelijks bij te houden wat de veranderingen zijn, dit moet verplicht met zijn vieren en niet om de beurt."

"Nou, dat is nog wel te doen toch?" vraagt Harry aarzelend, ik knik en zie vanuit mijn ooghoeken dat Draco hetzelfde doet. Ron kijkt echter alleen maar woedend naar mij en Draco. Dit wordt echt helemaal niks.
"Welke plant nemen we?" vraag ik dan, ik haal een hand door mijn haar.
"Jij bent de slimme," zegt Harry met een klein glimlachje, ik lach kort. Draco haalt zijn schouders op en Ron reageert niet.
"Ron, welke plant wil jij graag gebruiken?" vraag ik wat zuchtend aan Ron, ik begin me behoorlijk te ergeren aan zijn kinderlijke gedrag. Hoe kinderachtig om me te gaan negeren..

"De ik haat mevrouw en meneer Malfidus plant," snauwt Ron, "Heb je het nou over mijn ouders?" vraagt Draco met een boze ondertoon is zijn stem.
"Die ook, maar ik heb het meer over die van Zweinstein," zegt Ron spottend, "Waar heb jij het nou weer over?" vraagt Draco. Ik rol met mijn ogen en zucht.
"Ronald hier denkt dat wij een relatie hebben," leg ik Draco dan uit, "Ronald denkt dat niet alleen, hij is er van verzekerd dat het zo is," zegt Ron in de derde persoonsvorm, expres doet hij mijn stem na. Ik zucht diep en rol met mijn ogen.
"Hoe vaak moet ik het je nou nog zeggen sukkel, Draco en ik hebben geen relatie!" zeg ik, ik verhef mijn stem en kijk Ron woedend aan. Draco kijkt eerst naar mij en dan naar Ron.

"Zo gaat het nou al sinds je tegen mij en Ron zei dat je Hermelien wou spreken," verteld Harry aan Draco, "Oh," is alles wat Draco zegt.
"Draco als jij nou even zegt dat we geen relatie hebben kan Ronald hier misschien verder met zijn leven," zeg ik, Draco slikt duidelijk hoorbaar.
"Hermelien en ik hebben geen relatie," zegt Draco dan, "Oh en hoe verklaar je dan het feit dat jullie elkaar bij de voornaam noemen?" reageert Ron boos. Ik zucht diep.

"Ronald hou er nou gewoon over op, ik ben je zo zat. Geloof me nou gewoon," zeg ik geïrriteerd, Ron schud zijn hoofd. Draco kijkt me lang aan, ik glimlach kort naar hem. Geen idee waarom.
"Waarom glimlachte je?" vraagt Ron direct, "Door jouw domme kop," reageer ik terwijl ik met mijn ogen rol.

sorryyyyyyyyyyyyyy dat het wat langer duurde, maar school is weer begonnen enzo ugh xo Nienke