"Mudblood!" || Dramione

010

Hermelien

Direct wanneer ik wakker word schrik ik hartstikke. Ik kijk om me heen en kijk een om me heen waar ik ben, dan schiet het me te binnen. Ik ben in het huisje van Hagrid, alle herinneringen van wat er gisteravond is gebeurd schieten me door mijn hoofd. Ik rek me uit maar sla per ongeluk iemand voor mijn gevoel, ik draai me wat bij en kijk naast me.

Waarom ligt Draco naast me?

"Malfidus," fluister ik, ik geef hem een zachte duw. Direct wanneer ik dat doe voel ik een stekende pijn in mijn buik. Toch geef ik niet op, ik wil en moet weten waarom Draco naast me ligt in het huisje van Hagrid. Opnieuw geef ik hem een duwtje, dan doet Draco eindelijk zijn ogen open.

"Wat is er Hermelien?" vraagt hij me gapend, hij begint zich uit te rekken.
"Punt één waarom lig je naast me? Punt twee hoezo noem je me Hermelien, ik heb je gisteren duidelijk gezeg-" "Relax, ik lig naast je omdat ik ook slaap nodig ben en Hagrid wist dat ik de school onmogelijk nog in kon komen zonder dat Vilder er achter komt. Punt twee ik heb gisteren je leven gered, zo kan ik het wel noemen volgens mij want Korzel en Kwast zouden het niet merken als ze je eens te hard trappen. Dus ik heb je leven gered en denk je niet dat ik je dan Hermelien mag noemen?" reageert Draco.

"Bedankt voor het redden van mijn leven dan, Draco," zeg ik. Draco glimlacht, "Jij hebt mijn leven niet gered dus je mag me geen Draco noemen," zegt hij dan. Ik lach en rol met mijn ogen.
"Maar ik meen het wel, bedankt. Je hebt me nu al drie keer geholpen, ik sta bij je in het krijt niet waar?" zeg ik dan, "Tja, jij zou het zelfde doen," zegt Draco met een klein glimlachje. Ik knik kort, zou ik inderdaad hetzelfde doen voor Draco? Ik denk het wel.

***

Draco en ik lopen samen richting Zweinstein, over een paar minuten begint het ontbijt. Wat onzeker loop ik naast hem, ik verwacht dat hij me elk moment kan vragen om even te wachten zodat we niet te gelijk de Grote Zaal in komen. Of dat hij stil gaat staan om precies dezelfde reden. Maar zelfs nu we al in de school lopen en we er bijna zijn blijft hij naast me lopen.
"Hermelien?" vraagt hij, "Ik snap het Draco, ik blijf wel even staan zodat je niet te gelijk met mij de Grote Zaal in loopt," zeg ik direct. Ik ga stil staan en haal een hand door mijn haar.
"Ik wou eigenlijk zeggen dat ik blij ben dat we niet meer de hele tijd ruzie maken maar laat maar, je wil duidelijk niet met mij gezien worden. Dus, blijf jij dan maar staan," zucht Draco, hij haalt een hand door zijn haar.
"Ik dacht dat jij er zo over zou denken," vertel ik Draco, hij knikt kort. Dan lopen we samen de Grote Zaal in. Een glimlachje verschijnt op mijn gezicht. Een paar mensen kijken ons aan, waaronder Harry, Ron en Ginny. Ginny heeft een glimlach op haar gezicht.
"Ik ga hier zitten, zie je bij Kruidkunde. Hermelien," zegt Draco, "Tot straks Draco," reageer ik met een klein glimlachje. Ik zie hoe Draco met een grote glimlach op zijn gezicht naast Korzel en Kwast gaat zitten, ik ben benieuwd hoe hij zich hier uit gaat praten. Ik ga zelf naast Ginny zitten, Ron werpt me een woedende blik toe maar ik negeer hem.

"Hermelien? Heb je me wat uit te leggen?" vraagt Ginny met een opgetrokken wenkbrauw, ik knik met een glimlachje op mijn gezicht. "Vertel me alles dan," zegt Ginny met een glimlach.
"Oké, het is nog al een lang verhaal.. Niks zeggen tot dat ik klaar ben oké?" begin ik wat aarzelend, Ginny knikt direct maar kijk me wat vreemd aan. Ik haal een hand door mijn haar en werp een blik naar Malfidus. Hij praat met niemand.

"Kijk, ik liep gisteren richting de bibliotheek maar kwam Korzel en Kwast tegen. Dezen vonden het niet bepaald leuk dat Draco normaal tegen me doet. Althans, normaler dan een paar jaar terug. Ze zeiden dat ze het hele jaar hier al op zaten te wachten ook al was het jaar nog niet zo heel lang bezig. Ze pakten me vast en sleepten me mee naar buiten. Hier gooiden ze me neer en begonnen ze me te slaan en schoppen, na een tijdje kwam Draco tevoorschijn.. Hij redde me als het ware met een smoes, hij bracht me naar Hagrid omdat ik dat vroeg. Daarna ben ik in slaap gevallen daar en hij ook, dus zijn we samen terug gelopen naar Zweinstein vanochtend," leg ik Ginny alles uit.
Ginny kijkt me medelevend aan, "Wat vreselijk voor je Hermelien, gaat het wel weer goed met je?" vraagt ze me. Ik knik kort.
"Hermelien, je beseft je wel dat je Malfidus Draco noemde in je verhaal?" vraagt Ginny me dan, ik haal een hand door mijn haar.

Sorry, het duurde wat langer en is ook wat korter. Maar school is weer begonnen dus tja. xo Nienke