"Mudblood!" || Dramione

012

Hermelien

"Dus, Malfidus en jij zitten in een groepje met Harry en Ron?" vraagt Ginny me aarzelend, ik knik kort en zucht. De schooldag is net voorbij en ik vertel Ginny over de hel waar ik in zit, ze kijkt me meelevend aan.
"Dus, wanneer ga je het me vertellen?" vraagt Ginny me, "Wat vertellen?" vraag ik verbaasd. Ginny lacht kort en trekt een wenkbrauw op.
"Het feit dat je Malfidus leuk vind? Kom op Hermelien, het is best wel duidelijk," zegt Ginny, "Wat? Hoe kom je daar nou weer bij?" vraag ik direct. Dan komt Ron aan lopen, ik krimp direct in elkaar van angst voor Ron. Ik ben gewoon bang voor hem geworden, ik haal zuchtend aan hand door mijn haar.
"We gaan bezig met Kruidenkunde, je vriendje zit al in de bibliotheek," zegt Ron, hij loopt weg en ik loop achter hem aan.

**

Vijf minuten later zit ik naast Draco, tegenover Ron en schuin tegenover Harry aan een tafel. Het is vreselijk stil en ik ben bang dat Ron elk moment een nare opmerking kan gaan maken.
"Dus welke plant gaan we nou doen?" vraagt Harry ongeduldig, "Ik ben voor mijn voorstel," reageert Ron direct. Draco zucht zacht en ik doe precies hetzelfde.

"Wat nou als we voor Pufpeul gaan?" stel ik dan voor, "Ik vind het goed," zegt Harry opgelucht. Hij is volgens mij blij dat iemand eindelijk een voorstel heeft gedaan. Ik snap het wel.
"Vind jij het ook goed Draco?" vraag ik, "Ja, ik vind het prima," reageert Draco direct.

"Kijk nou doen jullie het weer! Kom op zeg, ik word zo gek van jullie!" schreeuwt Ron ineens, "Wat heb jij nou weer dan Ron?" vraag ik zuchtend.
"Je noemt hem bij de voornaam Hermelien, dat doe je nooit behalve sinds de laatste dagen. Jullie hebben geen ruzie meer, hij heeft je al een paar dagen niet meer beledigd. Het is te duidelijk voor woorden jongens, geef het gewoon toe!" schreeuwt Ron boos, ik kijk Ron woedend aan.
"Stop hier nou mee Ronald, dit slaat nergens op. Je lult maar wat," snauw ik boos, "Hou je bek Hermelien," sist Ron woedend.

"Vertel jij het maar Malfidus, hoe zit het tussen jullie?" vraagt Ron aan Draco, "Er is niks tussen ons Wemel, je lult maar wat," zegt Draco rustig.
"Oh Malfidus hou je bek en geef het toe, achterlijke dooddoener," sist Ron woedend, Draco staat op en loopt woedend weg. Vlak voordat hij de deur opent draait hij zich nog één maal om.
"Bemoei je niet met zaken die je niks aan gaan, begrepen Wemel?"

De deur valt dicht en ik sta op, "Dag Ronald," sis ik woedend en dan loop weg. Ik ren de bibliotheek uit en kijk als ik Draco ergens kan zien. Ik ren de gang uit en zie Draco dan de wc van Jammerende Jenny binnen lopen. Zonder te twijfelen volg ik hem.

"Draco gaat het?" vraag ik direct wanneer ik de wc's naar binnenloop.
"Hermelien, beter ga je weg en snel ook. Ga gewoon weg van Zweinstein en vlucht," fluistert Draco. Hij kijkt me aan, ik zie een traan over zijn wang lopen.
"Waar heb je het over?" vraag ik, "Je weet het wel Hermelien, je wilt het alleen niet geloven. Bijna de hele school weet het wel denk ik," fluistert Draco, hij snikt kort.
"Draco leg het me uit," zeg ik en ik doe een stap dichterbij naar Draco.
"Hermelien, luister nou voor één keer naar me. Ga weg, vertrek naar huis. Nee wacht, niet naar huis. Vlucht gewoon, tot en met De Heer Van Het Duister dood is. Oké? Kun je me dat beloven? Ik meen het Hermelien, kijk me niet zo aan. Je moet het me beloven! Vlucht, ga weg hier en zo snel mogelijk," zegt Draco, hij haalt een hand door zijn haar en snikt nog eens.

"Draco, stop. Leg me alles uit, zeg me waarom ik moet vluchten. Misschien is het wel anders op te lossen," probeer ik zo rustig mogelijk te zeggen, "Geen tijd, vlucht nu het nog kan Hermelien. Ik meen het, vlucht zover als je maar kan. Neem al je geld op bij Goudgrijp, je moet vluchten totdat hij dood is." Dan ben ik het zat, ik weet niet waarom ik het doe en wat ik allemaal denk maar ik druk mijn lippen op die van Draco.

We beginnen te zoenen, lang en vol met passie. Alsof we de enigen zijn die bestaan. Vlinders vliegen door mijn maag. Dan besef ik het me, Ginny heeft gelijk. Al die tijd al, ik ben verliefd op Draco. Draco speelt met mijn haar tijdens het zoenen, zijn tong draait om die van mij door en ik voel me ontzettend gelukkig en warm van binnen. Ik heb me niet vaak zo goed gevoeld. Dit is perfect.

Dan trekt Draco zich terug, "Hermelien, vlucht alsjeblieft," zegt hij zacht.
"Waarom Draco?" vraag ik hem, "Dat wil je niet weten," fluistert Draco. Hij klinkt zo breekbaar, nog nooit eerder heb ik Draco zo breekbaar gehoord. Alsof hij een dun takje is en zo doormidden kan worden gebroken.
"Ik wil het echt weten," zeg ik zacht. Draco doet een stapje naar achteren. Hij trekt zijn mouw omhoog. Direct zie ik het, alles waar ik nooit op had gehoopt. Alles wat ik niet had verwacht.

Draco heeft het duistere teken op zijn pols. Het is officieel, hij is een dooddoener.

"Is het echt?" vraag ik aarzelend, "Bijna, na mijn eerste moord is het helemaal echt. Dan moet ik de onbreekbare eed afleggen," fluistert Draco. Meerdere tranen rollen zijn wangen over, ook ik hou het niet meer droog.

"Het is nog niet te laat Draco, je kunt er nog onderuit," zeg ik, Draco schud zijn hoofd treurig.
"Ik moet niet zomaar iemand vermoorden Hermelien," zegt hij aarzelend, ik ga naast hem op de grond zitten. "Wie moet je vermoorden?" vraag ik hem met een brok in mijn keel.
Draco slaat een arm om me heen en ik ga dichterbij hem zitten, "Jij bent het. Ik moet jou vermoorden Hermelien," zegt Draco dan. Tranen stromen over mijn wangen en ik zie hoe bij Draco ook de tranen over zijn wangen stromen.
"Je moet mij vermoorden?" vraag ik aarzelend, ik snik aan het einde van de zin. "Anders vermoord hij mij," fluistert Draco snikkend. Dan beginnen we samen zacht te huilen, ik leg mijn hoofd op Draco's schouder terwijl er tranen over mijn wangen rollen.

Zo blijven we een tijdje zitten. Het enige wat je hoort is iemand die snikt, meer niet. Heel misschien de ademhaling van één van ons, maar verder is het akelig stil. Tot dat ik op sta.

"Er is maar één oplossing Draco," zeg ik zacht, Draco staat ook op en kijkt me hoopvol aan. "We moeten samen vluchten," fluister ik met een schorre stem. Draco loopt op me af en neemt me in zijn armen.
"Ik denk dat dat inderdaad het beste is," fluistert hij in mijn oor. Dan kijkt hij me lang aan, hij drukt zijn lippen op die van mij.

[soooooooooooo, wat vinden jullie er van tot nu toe? xo']