Kakao Dark √

48

Ne demiş ünsüz düşünür Tombik Tomboy: yorum yorum yorum *-*

Kontrol etmedim, hatam varsa mazur görün ^^

"Efendim Jongin?" Joonmyeon sabahın köründe -aslında saat 4 pek de sabah sayılmaz-gelen telefonla bir şeylerin ters gittiğini sezebiliyordu.

"Yixing hyungu alıp yazlığa gider misin? Kyungsoo yalnız ve şu an korkuyordur." duyduğu şeyle yataktan kalkmaya çalıştı.

"N-ne oldu aranızda?" yanda yatan Yixing'i dürtüklerken sordu.

"Kavga ettik ve o evi terk etti. Yazlığa gitmiş, fakat biliyorsun orası çok sapha ve kış olduğundan çevrede komşu namına bir şey de yoktur." burnunu çekmesini duyuyordu Joonmyeon. Onların kavgasına ilk kez şahit olduğundan biraz şaşkındı.

"LANET OLSUN YIXING KOCA GÖTÜNÜ KALDIR VE ÜSTÜNE BİR ŞEYLER GİY HEMEN! Tamam Jongin, gidiyoruz biz."

"Sağol hyung." telefonu kenara koyup yüzünü yastığa gömdü. Aslında Chanyeol ve Baekhyun'u göndermek daha mantıklıydı ama o ikisinin arabası yoktu. Bu saatte taksi bulamazlardı ve sabaha kadar Kyungsoo'nun başına bir şey gelebilirdi.

*****

Sabah 5 gibi sonunda dayanamayarak Baekhyun'u aradı Kyungsoo. O salak Jongin'in başına bir şeyler açmasından korkuyordu. Ah hadi ama... Evde tek başınayken başına ne açabilir demeyin. O aptalda ağlayarak intihar etme potansiyeli vardı. Pekala... En azından ağlayarak hasta olma konusunda cidden yetenekliydi.

Nevresimin üstünde hareket ettiğinizde çıkan sese benzer sesler duydu Kyungsoo. Düşündüğü şeyi bölmekten korkmuştu. "Kyungsoo?" ama Baekhyun'un uykulu sesini duyduğunda biraz olsun rahatlamıştı. Baekhyun'un uykulu uykulu yorganla boğuşan hali canlandığında gözünde geceden beri yüzünde ilk defa gülümsemeye benzer bi ifade oluşmuştu.

"Baekhyun rahatsız ettim değil mi? Gerçekten çok üzgünüm."

"Sorun değil. Bir şey mi oldu?"

"Senden bir şey istesem?"

"Tabiki."

"Konu-DDE, yer-bizim ev, zaman-mümkünse şimdi."

"Ah hayırrrr!" inanamamazlıkla sızlandı Baekhyun. En son o 'Depresyon Destek Ekibine' katıldığı zaman Jongin'le nasıl uğraştığını hatırlamıştı.

"Lütfen?" Kyungsoo'nun ağlamaktan yıpranmış sesini fark ettiğinde bencillik yaptığını anlamıştı.

"LANET OLSUN CHANYEOL KOCA GÖTÜNÜ KALDIR VE ÜSTÜNE BİR ŞEYLER GİY! Tamam Kyungsoo, çıkıyoruz birazdan."

"Teşekkürler Baek." telefonu kenara koyup yüzünü yastığa gömdü. Her ne kadar aldatılmış da olsa o göt herifi düşünmedem edemiyordu.

**** (Oğlum çok tatlı değiller mi lan? Kavga etseler de birbirlerini düşünüyolar falan *-*)

"DEPRESYONDAYIIĞĞĞMMM... (siktir! yine başladı) UNUTULDUM ALDATILDIM. SEVGİLİMDEN AYRILMADIM AMA NİŞANIMI ATMAK ÜZEREYİM BU DAHA DA FENA AMA SONUÇ HALA AYNI. ÇOK YALNIZIIIĞĞĞMMM!!!" Kyungsoo içmeden sarhoş olmanın yolunu bulmuşa benziyordu. Joonmyeon ve Yixing ise şaşkın bi şekilde olanları izliyordu.

"Ne olduğunu anlatırsan..." Joonmyeon çekingen bi tavırla mırıldandı. Açıkçası bu küçük adamın cinnet geçirmesinden falan korkuyordu.

"Ne mi oldu? NE Mİ OLDU?! O ADİ ŞEREFSİZ PEZEVENK YEĞENİN BENİ ALDATTI! HEM DE ARKADAŞIYLA!" evi inletir bi şekilde böğürdükten sonra karşısındakinin kim olduğu gerçeği kafasına yeni dank etmişti. "Üzgünüm hocam." mahçup bi şekilde mırıldandı.