Öncelikle, herkese, tüm okuyucularıma teşekkür ediyorum. Yanımda oldunuz, benimle kimi zaman sohbet ettiniz, kelimelerimi beğendiniz/beğenmediniz ve beni gördünüz.
Hepinize teşekkür ederim, bu kitap benim değil, bu kitap bizim.
Final hakkında ki yorumlarımı dile getirecek olursam; Michael Gordon Clifford, bir kızın rahatça duyguları ile oynadığında en fazla neler olabileceğini gördü. Michael, Hope'a sadece güveniyordu, duyduğu şey aşk değildi. Bu yüzden, ömür boyu unutamayacağı, üzerinden zaman geçse de acısını ilk günki gibi çekebileceği bir durumda.
Hope, geçen dokuz ay boyunca Michael'in terk etmesinden dolayı bir çeşit depresyondaydı, gün geçtikçe solan yaşama hevesi ve değersizleşen hayatı ile çaresini intiharda buldu.
Nasıl böyle bir kurgu yaptım, inanın bilmiyorum. Ama veda konuşmasında koyabileceğim bir şarkı bulamadım ama Michael'in galiba en çok güldüğüm fotoğrafını buraya koymak istedim -finalde koyarsam dayak yiyebileceğimi düşündüm-
Epilog gelmeyecek, gelemeyecek. Michael'i yine bir kızı becerirken veya aşka düşerken yazmak istemiyorum. Hope'tan sonra ne hale geldiğinide yazmak istemiyorum, daima acı içinde olacağını bilmemiz yeterli gibi düşünüyorum.
Ve gerçekten, hepinizi çok seviyorum.
Reklam yapmadan gitmek istemiyorum djcjckkcnc Calum hikayesine başladım, çalışmalarımda görebilirisiniz bende okumalı :'>
✨
ŞİMDİ OKUDUĞUN
brother || m.c
Fanfiction*bitti, biliyorum, ve hiçbir zaman başlamamıştı ki, ama kalbimde, o kadar gerçekti ki. ve sen bile konuştun benimle, ve dedin ki, "eğer bu kadar komiksen, neden kendi başınasın bu akşam?"* Michael Clifford FanFic.
