Chapter 20: MAMA

510 23 30
                                    

Jade slowly stirred in her sleep feeling so lightly right after a terrible nightmare. She felt something moist touch her forehead and for that very same time a smile slowly crept into her tear-stained face. She also thought that she heard someone talking to her but few minutes later, she heard nothing and so, she continued to drift into the dreamland again feeling very comfortable.

Makaraan ang ilang sandali, unti-unting nagmulat si Jade just to be greeted by a scorching white light coming from the lamp in the ceiling. Adjusting her sight from the sudden invasion, naramdaman niyang may parang mabigat na bagay na nakadantay sa may kaliwang kamay niya. Nang lingunin niya ito ay lubusan siyang nagulat sa nakita. Laying there is Saich's sleeping figure. Nakadantay ang may ulo nito sa gurney na kinahihigaan niya at ang mga kamay nito ay nakahawak sa kaliwang kamay niya. So that explains why na parang may mabigat na bagay sa kanyang kamay. Mga kamay pala ito ni Saich.

She slowly release her hands from Saich's grip moving cautiously as if afraid to wake the sleeping form beside her up. Tagumpay naman niyang naialis ang mga kamay nito mula sa pagkakapatong sa kanya.

Tahimik siyang nagmasid sa paligid at nang mapadako muli kay Saich ang kanyang paningin ay napatigil siya. Slowly, a small smile curved into her lips. Ang cute nitong tingnan sa natutulog nitong anyo. No, scratch that. She think cute would be an understatement. This gorgeous man in front of her now though in its sleeping form is still exceptional and deliciously looking in a very tempting kind of way. Yes. She really think cute is not just acceptable. Kung hindi lang sa ugali nitong masungit at kung minsan – no, palaging snob idagdag pa ang mga panahong grabe ito manlait ay tiyak na noon pa niya inamin na ang lalaking nasa harapan niya ay talaga namang one of a kind. A god-like man like him is definitely dropped dead gorgeous. Patuloy siya sa ganung kaisipan nang biglang may naisip.

Kanina lang ay nagsasayaw siya at si Saich bilang partner niya then bigla siyang nahilo. She remembered Saich talking to her and then bigla na lang nagturn-upside down ang paningin niya but she remembered Saich still with her at naalala niyang parang may dalawang malalakas na braso ang bumubuhat sa kanya ng mga panahong yun.

Her eyes gone wide in that sudden thought.

Could it be... Nangyari ba talaga yun?

Agad bumalik ang paningin niya kay Saich.

Binuhat ba talaga ako ng lalaking to?

She incredulously asked herself.

She ferociously shook her head. Kailangan niya iyon para makapag-isip nang maayos at nang maalala niya ang mga nangyari. Umaandar na naman kasi ang sakit niyang pagiging makakalimutin. This happens a lot especially kapag sumasakit ang ulo niya o di kaya ay nahihilo siya. Mawawalan siya bigla nang malay at pagkagising niya, kailangan pang ikwento nina Buen at Meliza ang mga nangyari para maalala niya. Mabuti na lang at hindi ito nangyayari kapag may mission sila. That's why she like to keep her mind busy all the time sa mga mission para hindi na umatake ang hilo niya. She have manage to ask the help of medical experts about her condition and normal lang naman daw ang condtion niya. Wala naman daw abnormalities sa kanya much worst, sakit. The doctor explained to her that may mga taong ganyan lang talaga ang sistema. Hindi nararamdaman ang sakit kapag sobrang busy. Lumalabas lang kapag walang masyadong ginagawa. And in her case, katulad lang daw ito nang isang babaeng malapit nang magmenstruation. May iba kasing parang naglilihi kapag malapit nang datnan ng dalaw. Ang her condition is similar to them. Nahihilo o sumasakit ang ulo kapag wala masyadong ginagawa. Weird but that's her nature.

Natigil lang ang pag-iisip niya nang biglang umungol si Saich sa tabi niya. Unti-unti itong nagmulat ng mga mata. Nang magtagpo ang kanilang mga mata ay agad itong napaayos ng upo at agad na lumapit sa kanya.

My Secret K-Pop Agent       (The Hidden Identity)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon