jessica lange and the girl

hoofdstuk 14

Ik zat in de auto op weg naar het vliegtuig.
Ik had niks meer gehoord van Eliza, dat vond ik echt heel erg, dat we nu zonder goed afscheid te nemen een paar maanden ver van elkaar waren. Ik had eerst nog getwijfeld om nog een brief te schrijven, maar ik had het toch niet gedaan. IK moest haar nu de kans geven om op mij af te stappen, als ik me bleef opdringen duwde ik haar alleen maar meer weg, had ik het idee.
De rit naar het vliegveld was saai en lang. Ik had wel een boek mee genomen, maar ik had echt geen concentratie om te lezen. Ik keek de hele weg maar een beetje uit het raam.
Bij het vliegveld aangekomen liep ik meteen door, zonder eerst naar de winkeltjes te gaan kijken. Ik moest hier nog een uurtje wachten tot mijn vlucht zou vertekken. Ik zag meteen telefoons staan, meteen schoot het door mijn hoofd dat ik nog kon bellen. Maar ik deed het toch maar niet.
Ik ging op een bankje zitten en bekeek de mensen die langs kwamen. Zakenmannen, gezinnen die op vakantie gingen, en ook jonge verliefde stelletjes.
Ik besloot toch even wat te drinken te gaan halen. ik stond maar net in de rij of er kwam een meisje naar me toe, ze kwam voor een handtekening vragen. Ik gaf haar een en draaiden me weer om. Ik bestelde een koffie en ging weer aan een tafeltje zitten.
Eindelijk was het dan tijd om naar het vliegtuig te gaan. Ik zocht mijn plaats snel op en ging zitten.
Ik was best moe, dus besloot om even te gaan proberen te slapen. Het was niet een hele lange vlucht, maar een kleine 2 uurtjes. Maar wel genoeg om even wat energie te sparen.
Ik was ook echt vrij snel in slaap gevallen. En werd pas wakker voor we gingen landen.
Op het vliegveld aangekomen stond mijn manager me al op te wachten. Hij gaf me een kus op mijn wang en we liepen samen naar de hal om mijn koffer te halen. Hij reed me daarna naar de set.
Hij was echt de hele rit aan het praten tegen me, maar ik kon mijn gedachten niet bij het gesprek houden.
"jess, is wel alles goed"? vroeg hij. Ik keek even op, "jawel hoor" zei ik en draaiden mijn hoofd weer naar het raam. Sydney ging weer verder met vertellen, iets over de film. Maar het boeide me niet zo veel.
"we zijn er bijna" zei die toen. Hij stopte de auto en stapte uit. Hij pakte het koffer en deed de deur voor mij open. We liepen samen een groot hotel in. Hij bracht me naar mijn kamer. waar ik me even kon opfrissen voor ik de andere mensen van de set zou zien. Ik trok snel een jurkje uit mijn koffer en schoenen met een klein hakje, mijn haren deed ik in een knotje. Mijn make-up deed ik heel simpel alleen een beetje mascara en lippenstift. Daarna liep ik naar de kamer van Sydney. Hij stond al klaar.
Hij sloeg een arm om me heen en samen liepen we naar een zaal in het hotel. Daar waren de andere acteurs al. Toen we samen binnen kwamen keken alle mensen op. Ik voelde me een beetje ongemakkelijk. en keek verlegen naar de grond. Sydney nam me mee naar een tafel in de hoek. Daar zat een man. Hij stond op en stak zijn hand uit.
"hallo, Jessica, leuk om je te zien" zei hij. Ik nam de hand aan. "Graeme Clifford" zei hij.
"de regisseur" zei Sydney toen in mijn oor. Ik lachte even vriendelijk naar hem.
Er kwam nog een man naar ons toe. Hij gaf me ook een hand "sam" zei hij en knipoogde naar me.
"Jessica Lange" zei ik en lachte even terug.
Sydney was ondertussen drinken voor ons gaan halen. Hij gaf me een wijntje, witte wijn. Ik nam meteen een slok er van en ging op een stoel zitten.
Sam kwam tegen over me zitten en lachte naar me.
"ik heb je andere films gezien, en je bent echt goed" zei hij. "Dank je" zei ik alleen verlegen. Normaal zou ik die aandacht leuk vinden, ik had al vaker een korte relatie gehad met mijn mannelijke tegenspelers, maar nu wilde ik dat niet meer. Mijn hart was nog steeds bij Eliza. Ik voelde me ongemakkelijk er bij dat hij me gewoon meteen probeerde te versieren. En wist ook echt niet wat ik moest zeggen. Sam boog me een beetje naar mij toe.
"ik denk dat dit wel een leuke samenwerking gaat worden" zei hij en beet even op zijn onder lip. Ik trok alleen mijn schouders op.
"ik ben moe, ik ga naar bed" zei ik en dronk de rest van mijn wijn in een keer op. Daar na stond ik op en liep terug naar mijn hotel kamer. Ik voelde dat ik mijn tranen niet langer in kon houden.
Op mijn kamer liet ik me op mijn bed vallen en liet de tranen over mijn wang lopen. Waarom moest ik ook zo perse kijken, waarom, waarom heb ik alles kapot gemaakt.
Morgen zouden we beginnen met filmen, en het was al zo een zware film, en nu met al die emoties, zou het alleen maar moeilijker voor mij worden.
Ik stond op en deed snel mijn nacht kleding aan en ging op bed liggen. In het donker. Ik had echt heel erge hoofdpijn.
Het duurde echt uren voor ik eindelijk in slaap viel. Morgen zou de wekker al om 6 uur gaan. Dus dat werd een kort nachtje voor mij.
de volgende ochtend werd ik dan ook met wallen onder mijn ogen wakker. Sydney stond al aan mijn deur te kloppen voor ik helemaal aangedaan was.
"wacht even" zei ik en deed me snel verder aan. Ik deed de deur open en Sydney keek me geschrokken aan. "weet je wel zeker dat alles goed gaat". ik knikte alleen even. Hij trok zijn schouders op.
"ik ben je vandaag nog naar de set, maar ik moet daarna weer terug vliegen" zei hij en sloeg een arm om me heen.
"als er iets is kan je me altijd bellen" zei hij en kusten snel mijn voor hoofd.
We stapte in de auto en reden naar de set. Ik was nog maar net bij de make-up of Sam kwam alweer aangelopen.
"goedemorgen" zei hij en gaf me een kus op mijn wang. Sydney was nog even dingen gaan bespreken met Creame, en zou daarna nog even naar me toe komen om gedag te zeggen. Sam ging in de stoel naast me zitten. Hij keek via de spiegel naar me. De vrouw die mijn make-up was aan het doen lachte naar ons. Maar ik draaiden alleen met mijn ogen. Ik had echt geen zin in hem, en gaf daarom ook alleen maar kort antwoord steeds.
Eindelijk moest hij weg om zijn kleren aan te gaan doen. En was ik ook klaar om te gaan.
De eerste draaidag ging gelukkig snel voor bij, de emoties die ik moest oproepen voor deze film kon ik zo vinden, omdat ze nog zo dicht onder mijn huid lagen. Op de set dachten ze dat het acteren was, maar dat was het niet helemaal.
Dagen gingen voor bij, met vroeg op staan en laat naar bed. En Sam die maar niet wou opgeven. Ik werd er gek van.