jessica lange and the girl

Hoofdstuk 30

Toen ik in het hotel aan kwam zag ik dat Eliza er niet was. Ik keek rond maar ze was er niet eens binnen geweest.

Wat moest ik nu doen. ik kon haar wel gaan zoeken maar het was zo groot en ik had geen idee waar ze heen was gegaan.
Ik besloot even te douche en makkelijkere kleding aan te doen. En misschien was ze dan al terug, ze was natuurlijk ook te voet, en ze kende de weg hier niet. Misschien wou ze ven alleen zijn.
Mijn gedachten gingen echt helemaal door elkaar toen ik in de douche stond. Ik wist echt niet wat ik moest doen.

Waarom was Eliza nu in een keer zo boos geworden, er was helemaal niks tussen mij en Marc.
Ik stapte onder de douche in en droogde me even snel af. daarna ging ik op het bed zitten en zette de tv aan.

Maar er gingen zeker 2 uur voorbij en ze was er nog steeds niet. Het was ondertussen al kwart over 4 geweest, en ik was super moe maar ik kon niet slapen. Ik was al op bed gaan liggen.
Ik draaiden me weer eens om, maar besloot toen toch maar op te staan.
Ik kleden me snel om en ging naar buiten, het was net ligt aan het worden en ik begon een beetje door de stad te lopen, er liepen mensen op straat die net terug kwamen van het uit gaan.

Ik liep naar de straat waar we zelf uit waren geweest, maar de cafés waren allemaal dicht, dus hier zou ze niet meer zijn. Ik liep de straat uit in de richting waar Eliza was gelopen. maar daar was niks, alleen een straat met winkels en op het einde van de straat was een park.

Ik besloot daar toch maar te gaan kijken. Het park was groter dan ik dacht, en dit was wel een plek waar Eliza naar toe zou gaan.
ik liep een rondje om het park heen maar ik zag haar niet.

Ik zag een bordje staan dat er een vijver was. Ik besloot daar heen te gaan en daar zat Eliza op een bankje.

Ik liep op haar af, en ging naast haar zitten. Eliza keek pas op toen ze voelde dat ik naast haar was gaan zitten. ze keek me met lege ogen aan.

"wat is er"? vroeg ik toen. Eliza keek weer voor zich, ze zag er echt moe uit. Ze zuchten diep. Ik wilde een arm om haar heen leggen maar ze draaiden zich van me af en stond op. Ik liep achter haar aan.

"waarom kan je nu niet gewoon zeggen wat er is? vroeg ik toen aan haar. Ze draaiden zich om.

Ze keek me kwaad aan. 'weet je dat niet' zei ze toen, er rolde een traan over haar wang. Ik schudde alleen mijn hoofd.

"wat, wat denk je, dat die Marc," ze stotterde alleen en er kwamen alleen woorden uit die samen geen zin vormde. Ik werd hier echt moe van, waarom, waarom was het altijd zo moeilijk.

Ik liet me vallen en ging zitten. ik trok mijn benen op en sloeg mijn arme om mijn knieën heen.

'Eliza waarom, waarom moet je altijd alles zo moeilijk maken, waarom was je niet gewoon naar me toe gekomen" zei ik en zuchten diep. "waarom kwam je niet naar me toe en vroeg je wat er was, wat er tussen Marc en mij speelde" zei ik en stond weer op.

"en nee er was niks van af mijn kant, ik hou van jou, eliza" zei ik een beetje boos. "ik hou alleen van jou, snap je dat niet. Hoe vaak moet ik dat zeggen". Ik werd nu echt heel boos. Eliza keek me geschrokken aan. "Eliza, ik wil echt bij je blijven, maar op deze manier is het zo moeilijk" zei ik. Eliza sloeg haar handen voor haar gezicht. Ik stapte op haar af. Eliza was nu echt heel hard aan het huilen, het was bijna eng om te zien. Als of iemand haar aan het vermoorden was. Ik trok haar tegen me aan. En aaiden over haar hoofd.

"ik wil niet bij je weg gaan" zei toen heel zacht en kusten haar hoofd. Eliza sloeg haar arme om mij heen en trok me heel dicht tegen zich aan.

'jess het spijt me" zei ze toen. "ik weet niet wat er met me is, soms zijn er van die donkere gedachten, en dan ben ik echt bang om iedereen kwijt te raken" zei ze toen. Ik zei alleen meer Stttt, en aaiden haar over haar hoofd. Ik wiegde haar een beetje heen en weer.

"kom dan gaan we terug naar het hotel" zei ik toen. Eliza keek me aan, ik veegde haar tranen van haar wangen en we liepen terug. Ik had een arm om haar heen en Eliza had haar hoofd tegen mijn schouder aan liggen.

We liepen in stilte terug naar het hotel.

terug in het hotel aangekomen ging Eliza zich meteen douche, en ik ging op bed liggen. Ik was echt zo moe, dat ik meteen in slaap viel.
Ik had niet eens meer gemerkt dat Eliza naast me was komen liggen.

Ik werd ook pas een paar uur later wakker. ik draaiden me op mijn andere zij, en zag dat Eliza naast me lag te slapen.

Ze lag er zo vredig bij, dat ik niet eens meer kon voorstellen dat we zo een drama hadden vannacht. Ik streek een pluk haar uit haar gezicht en sloeg een arm om haar heen. Ik bleef zo een tijdje naar der kijken. Tot dat ze langzaam haar ogen open deed en me aan keek. "ik hou ook heel veel van jou" zei ze toen ze me aan keek. haar stem was nog slaperig. Ik lachten en kusten zacht haar voorhoofd.

"het spijt me dat ik zo boos werd, maar ik voelde me zo radeloos" zei ik toen Eliza kroop dicht tegen me aan.

"het maakt niet, je hebt mijn ogen open gemaakt. Ik wil je niet kwijt" zei ze toen. Ik streek over haar rug. "ik jou ook niet" zei ik toen.

Het was een tijdje stil, en ik dacht dat nu wel het juiste moment was om het te vragen.

"Eliza, waarom bel je nooit iemand, ik bedoel ik bel Sarah soms, maar ik hoor je nooit over mensen praten, over vrienden of familie" zei ik toen. Eliza trok haar schouders op.

"ik heb niemand naast jou. Eenzaam hea" zei ze toen. Ik zuchten en draaiden op mijn rug.

"ik heb nooit iets met mensen gehad, sinds dat gedoe met, mijn stiefbroer" zei ze toen. Ik draaiden mijn hoofd.

"maar je zei dat je ook geen zin had om met je vrienden uit te gaan. De avond dat ik je leerde kennen". Eliza schudde haar hoofd, " een leugen, ik wilde niet eenzaam over komen" zei ze toen. ze ging recht op zitten en keek me aan. Ze beet op haar onderlip. "het spijt me" zei ze alleen.

Ik ging rechtop zitten pakte haar gezicht tussen mijn handen. "als we terug zijn stel ik je voor aan mijn vrienden" zei ik toen. "sarah en Kathy, en we kunnen Sam uit nodigen, met hem kon je het goed vinden" zei ik toen. Eliza knikte, "ik mocht Sam wel ja" zei ze toen. Ik stond op en liep naar de badkamer.

"kom je mee in bad" vroeg ik toen. Eliza stond op en liep achter me aan.

"ben je niet bang dat iemand van je vrienden het gaat zeggen van ons" ? vroeg ze toen. Ik schudde mijn hoofd. Ik deed mijn kleren uit en stapte het bad in. "ik vertrouw ze, anders waren ze niet mijn vrienden" zei ik.

Eliza stapte ook in het warme water en kwam tegen me aan zitten.

"Jessica, ik ben je echt heel erg dankbaar" zei ze toen. Ik lachte en kuste haar hoofd. Eliza pakte mijn hand vast, ze speelde met mijn vingers en keek naar onze handen. Ik sloot mijn ogen en legde mijn hoofd tegen de badrand aan.

we zeiden allebei niks meer. Eliza was zachtjes een liedje aan het neuriën.