1.bölüm

1.7K 87 14
                                    

Sabahın köründe güzel uyurken yan odadaki salak aptal ablam yüksek sesle "hayattan sıkıldım!!, Hayattan sıkıldım!!!"diyordu bi kes sesini be! Sabah sabah ya sinirle ayağa kalktım ablamın odasının kapısını hızlıca açtım ona bakarak sinirli suratla "kes sesini rahat uyamıyorum anladın mı?"dedim ablam tamam şekilde kafasını sallayıp pcye oturdu ama çok sakin davrandı neyse kapıyı kapattım kendi odama geçer geçmez yatağa fırladım ve aklımdaki şu düşünce çıkmıyordu "neden arkadaşlarını davet etmiyor eve?" bunun gibi cidden merak ediyordum yataktan kalktım üstümü giydim bu gün okul yoktu tatildi yani cumartesiydi annem bizi yemeye çağırıyordu yüksek sesle tamam dedim yavaşca odamdan çıktım fark ettim ki ablamda aynı anda çıkmışız neyse merdivenlerden inecekken ablamın ayağı kayar tam düşerken onu elimle tutup kendime doğru çektim ardından "iyi misin?"dedim ablam bunu duyunca mutlu olmuş gibiydi ardından bana bakar hayran sesiyle "i-ilk ablasına iyi misin diye sordun"dedi bunu duyunca aşağıya inerken "kes sesini be!"dedim mutfağa girer girmez hemen oturdum ama haklıydı ilk kez iyi misin dedim neden dedim lan bunu sırf kadın olduğu için mi ne?! Neyse ablam olduğu için endişelenmem gayet normaldir bunu bile kendisi anlamıyor aptal neyse hepimiz yemek yemeye başladık yemeğimi bitirir bitirmez odama fırladım ardından oyun oynamaya başladım ablam yemeğini yedikten sonra tvyi açıp izlemeye başlar annem ise mutfağı toplamaya başlar aradan biraz zaman geçti uykum gelmişti yatağa tam yatıp uyumaya başlıcakken annem hızlıca içeriye girer "ablanı odasına taşı"dedi ne? Ablamı taşımak mı bu imkansız yapamam güzelce nefes aldım sakince "olmaz"dedim annem psikopat şekilde bakar "tomoko uyuyor bu yüzden kardeşi olarak odasına götürmelisin"dedi yapacak birşey yoktu tekrar sakince tamam dedim oradan ayrılıp aşağıya indim ablam koltukta ayı gibi uyuyordu
Devam edecek

aptal ablam (watamote)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin