Her zaman ki gibi sabaha kalktım gene can sıkıcı okula gitmek zorundaydım ama bazen eğlenceli oluyor neyse üsttümü değiştirip okul formalarımı giydim odamdan çıkardan ablamın kapısına baktım acaba ne yapıyor bu? Uyuyor mu? Uyanık mı? He? Bi dakka neden sabahın köründe ablam hakkında endişelenmeye başladım? Of başıma bela oldu resmen neyse mutfağa girdiğimde annem tekti sanırım ablam uyuyordu annemin karşısına oturdum yemek yerken "ablam hala uyuyor sanırım"dedim annem bunu duyar duymaz "gitti"dedi bunu duyduğumda elimdeki yemekleri bıraktım "ne demek istiyorsun anne?"dedim anne "erkenden gitti ayrıca yüzündeki ifadeyi ilk kez öyle görüyorüm"dedi ne gördü acaba?çirkin mi? Gerçi kendiside çirkin ama tamamen değil normal kız he? He? Hee??!!? Ne oluyor bana!!?? Deminden beri ablam hakkında iyi konuşmaya başladım neyse artık umursama ardından "peki ne gördün yüzünde?"dedim annem gülümseyerek "mutluydu"dedi ne ablam mı mutlu neden acaba? Bi dakka yoksa sırf ablam hastayken ona baktım diye mi? Gerçekten aptal ablam neyse ayağa kalktım "öyleyse bende gideyim artık"dedim annem "tamam iyi dersler"dedi
Evden uzaklaşmıştım okula doğru gidiyordum fakat giderken karnım gururlayıp durdu daha yeni yemek yedim hala aç karnım ben bile farkına varmıyorum aradan bir kaç dakika geçtikten sonra okula gelip sınıfa girer girmez haruki ve yuki sırtıma atlarlar ulan yapmayın şunu of yere yapışmıştım kalkmama yardım ettiler ardından sinirli şekilde "bidaha yapmayın"dedim haruki ve yuki korkarak aynı şekilde "tamam!"dediler güzelce sırama oturdum da yuki ve haruki yanıma oturup konuşmaya başladılar ulan beni rahat bırakmadınız
Haruki: lan tomoki sana birşey soracağız
Tomoki: çabuk sor uyucam
Yuki: lan okulda uyunur mu?
Tomoki: uyunur tabiki mal!
Haruki: neyse hoşlandığın bir kız varmı?
Tomoki: .......... [-_-]
Yuki: ohaaaa!! varmı lan?! [♥-♥]
Tomoki: yok
Haruki: ne? [°-°]
Tomoki: hoşlandığım kız yok
Yuki: gerçekten mi? Bir tane bile yok mu?
Tomoki: yok
Haruki: peki ailenden bir kız varmı?
Tomoki: ........... ['-']
Yuki: eeee? Tomoki?
Tomoki: var
Haruki: harbi mi?! Kim?!
Tomoki: ne yapcan?
Haruki: belli değil mi? Çıkma teklifi etcem
Tomoki: zannetmiyorum
Haruki: he? Neden?
Tomoki: ailemden tek bir kız ablam
Haruki: abla?
Yuki: abla?
Haruki-yuki: ABLA MI?!?!?!?
Tomoki: evet size söylemicektim
Haruki: he? Neden?
Tomoki: canım istemiyordu
Yuki: yoksa ablan güzel diye onu koruyor musun lan?
Tomoki: alakası bile yok
Yuki: neyse
Haruki: o zaman ablanı bize tanıştırsana
Tomoki: neden?
Haruki: merak ettim ablanı
Tomoki: .....
O sırada hoca içeriye girmişti herkes sıralarına düzgünce oturur hoca ders anlatmaya başlarken ben uykuya dalmıştım bile aradan zaman geçmişti öğlen molası vardı hocalar beni öğlene kadar uyandırmaları iyi ki uyandırmadılar yavaşca ayağa kalktığımda yanımdakiler haruki ve yuki yanımda değildi çantamı açarken dik dik baktım çünkü önemli birşey unutmuştum oda yemek beslenme kutumdu neyse sorun değil ayağa kalktım sınıftan çıktım yemek almaya giderken gözlerimin önüne inanamadım ablam karşımdaydı hemen yanına gelip elinden tuttup kimsenin olmadığı yere gelip ardından "abla! Ne için var burada!?"dedim ablam sakince "yemek getirdim"dedi şaşırıp kalmıştım "y-yemek mi?"dedim ablam "sen unuttun değil mi?"dedi bi dakka unuttuğumu nerden biliyor? "Abla unuttuduğumu nerden biliyorsun?"dedim ablam "annem telefondan aradı"dedi ah oda vardı tam birşey söyliceyecekken bir konuşma sesleri duydum bunlar haruki ve yukidi! Ablamı hızla kendime çektim yandaki duvar bizi saklıyordu [resimdeki gibi] ablam şaşırdı of neden haruki ve yuki buradalar!!
DEVAM EDECEK
ŞİMDİ OKUDUĞUN
aptal ablam (watamote)
Ficção Adolescenteturkey&turkish tomoki ablası tomokoya yavaş yavaş iyi davranmaya başlarsa ne olur acaba? watamote animenin fan art hikayesidir • nokta kullanamıyorum bu yüzden böyle aptal yazar olduğum için kusura bakmayın • özel bölümler noktali