aptal ablam (watamote)

10.bölüm

Haruki ve yuki gidene kadar ablamı tutuyordum ablam ne yapacağını bilemeyip dik dik durmuştu haruki ve yuki durup oturdular ulan niye oturuyorsunuz be gidin! Konuşmaya başladılar seslerini net şekilde duyuyordum

Haruki: lan şu tomoki'nin ablasını merak ediyorum ya

Yuki: aynen oğlum ya

Haruki: niye bize göstermiyor ki

Yuki: boşver oğlum ya merak etmeyin diyor bide

Haruki: bencede ama gösterirse gene mutlu olurum

Yuki: neyse çıkalım sınıfa

Haruki: tamam

Haruki ve yuki bahçeden uzaklaştılar ablamı tutmayı bıraktım ardından ablama baktım "abla senin dersin yok mu?!"dedim ablam sakince "öğlen molasındayız bitince giderim"dedi of ama iyi ki gelmiş istemesemde şu aptallara gösterceğim ablamı "abla beni iyi dinle seni arkadaşlarıma tanıştırcam bu yüzden doğru düzgün konuş"dedim ablam "t-tamam"dedi

Böylece ablamla birlikte sınıfa girdim herkese baktım kafamı yan tutturup yüksek sesle"işte merak ettiğiniz ablam!!"dedim ablam iki elini birbirine tutunmuş şekilde konuşamayacak halinde garip gülüşüyle "m-merhaba be-ben tomoki'nin ablası to-tomoko"dedi [resimdeki gibi] tabiki herkes şaşırmıştı ardından erkeklerin tepkileri "ciddi mi lan bu? - güzel abla bekliyordum ama bildiğin çirkin çıktı - tahta lan bu - tahta olsada tatlı yanii - yok artık - ne biçim abla lan bu? " böyle tepki verdiler fakat beni sinirlendirmişti ablam olduğu için onun hakkında kötü konuştuklarında benim sinirlenmem normaldır kızlar ise ne diyeceklerini bilemedikleri için dik dik izlediler ablam da ne yapacağını bilemiyordu ayakta bile zor duruyordu ablamın kulağına yaklaştım sessizce "titreyip durma be"dedim ablam sessizce "abtal bu benim ilk herkesin önüne çıkmamdı"dedi ne? Ne dediğini bi gram anlamadım tekrar "abla anlamadım"dedim ablam "yani hiçkimseye böyle tanışmadım"dedi hm anladım yanlız olduğu için neyse ardından herkes yerine otururken gene kötü şeyler fısıltıdıyorlardı bu beni daha çok sinirlendirdi ablamın elinden tuttup sınıftan çıktım ablam şaşırıp kalmıştı "ne-ne oluyor? Tomoki derslerine ne olacak?"dedi ders mi? Banane ondan durup ablama döndüm "birşey olmaz hem çok iyi tanıdığım hoca ders anlatcak neden girmediğimi anlar birşey demez"dedim ablam daha çok şaşırmıştı "gerçek mi?"dedi

Neyseki okuldan uzaklaşmıştık ablamın lisesine doğru yürümeye başladık ablam durdu ablama bakıp "n-ne oldu ? " dedim ablam "liseme gitmeye gerek yok"dedi şaşırıp kalmıştım "neden?"dedim ablam derin nefes alır "öğretmenler toplantısı olacağı için dersler boş"dedi anladım demek ablam bu yüzden sakindi ablama tekrar baktım "öyleyse eve gidelim"dedim ablam kafasını tama şekilde salladı eve doğru giderken fark ettim ki hava kararmıştı ve soğumaya başlamıştı ablamın elinden tuttum "abla acele edelim"dedim ablam "tamam"dedi ikimizde koşarak gitmeye başladık eve girerken kapının önünde çok ayakkabılar vardı yo-yoksa bunun anlamı ablamla aynı anda "misafir var..."dedik ablama döndüm "abla kim olabilir bu misafirler?"dedim ablam "ne bileyim ben annemin kimi çağırcağından belli olmaz"dedi harbiden öyle ikimiz yavaşca eve girdik salona geçtik herkes bana ve ablama dik dik bakmaya başladılar...
DEVAM EDECEK