aptal ablam (watamote)

21.bölüm

sabah güzelce ve huzurlu şekilde uyanmak isterken ablamın uyku şekli beni deli etmişti bi ayağı o tarafda diğer ayağı öbür tarafda eli yüzümün üstünde tamamen dağınık şekilde uyuyordu bide sinir bozucu horluyup duruyor sabredemeyip ablamın kafasına yumruk atıp uyandırdım ablam tam bana sinirli birşey demeye kalkacakken kafasını alıp kolumun arasına getirdim [resimdeki gibi]  ablam "n-ne yapıyorsun ya"dedi bense umursamaz sesimle "hiç öylesinw  hadi inelim aşağıya"derken kapıdan yavaşca çıktık ablamla mutfağa girdik sofraya oturduk da annemin suratı beni cidden korkutuyordu hani insan gizli birşey görünce bana bakınca garip bakarlar ya öyleydi annem derin nefes aldı

anne: aman da aman ablasını da korumuş seni~

tomoki: n-ne var yani anne ablamı korumam garip mi?

tomoko: hayır! çok havalı!! tomoki~♡♡~

tomoki: yaklaşma sakın bana abla

anne: ikiniz çok tatlı uyuyordunuz

tomoko: ikimiz he? aaaa bi dakka tomoki benim odamdaydın ne işn vardı?

tomoki: mmm hm ... şey...

anne: seninle uyudu~

tomoki: anne!

tomoko: harbi mi?!?!? tomoki! elledin mi bana! öptün mü beni?! sarıldın mı bana!?!

tomoki: saçmalamayı kes abla hiçbirini yapmadım tabiki de

anne: bir tanesini yaptın bile oğlum~♡

tomoki: ha? neyden bahsediyorsun anne?

anne: hani sen ablanla birlikte uyudun ya

tomoki: evet?

anne: sonra ben işten gece eve geldim

tomoki: eee?

anne: ablanın odasına girdiğim de sen ablana sarılmış şekilde uyuyordun~

tomoki: yok artık ben sarılmadım ki düz yattım

anne: insanlar uyuyunca şekli değişiyor çocuğum

tomoko: tomokiii~♡~♡ ablacım gel seni öpücem

tomoki: öpersen başını yolarım abla

tomoko: tamam tamam ya

ailemle birlikte rahatca ve sakince yemek yemeye başladık bu gün okula gitmicez lakin yarın gitcez annem yemeğini bitirir bitirmez mezur eşyalarını alıp hızlıca evden çıktı ardından ben salona geçtim yani tam arkamızda televizyon açıp haber dinlemeye başladım pek dinlemem de neyse ablamda mutfağı toplamaya başlar
DEVAM EDECEK