11.bölüm

566 34 5
                                    

Karşımızdaki annemin arkadaşları,halası,yengesi,komşusu,çocuklar vardı hiçbirini tanımıyordum herkes bize bakıyordu fakat öyle bakmak değil ay şu ikisi kardeş mi sevgisi gibi bakıyorlardı beni de daha çok sinirlendiriyordu bir tane kadın konuşmaya başladı dahası kadın değilde teyzeydi

Teyze: yavrucum sen minik kız

Tomoko: minik kız mı?

Tomoki: abla sakin ol yoksa annemden dayak yersin

Teyze: sen şimdi abla mısın? Yoksa kardeş mi?

Tomoko: ablayım bu da yanımdaki kardeşim tomoki

Tomoki: merhaba teyzecim

Teyze: kardeşler misafirlere böyle mi davranır? (Ne yapmamızı istiyorun be?)

Tomoki: ne?

Teyze: ablana sarıl bakayım

Teyze böyle diyince sinirlendim neden yapmamı istiyor ki anneme baktım yüzünde yap şunu der gibi ifadesi vardı ablama baktığımda dik dik misafirlere bakıyordu eğer yapmazsam annem kızacak eğer yaparsam sinirlencem pof biraz yere oturdum ardından hızlıca ablama sarıldım annem şaşırarak "ne-ne ne yapıyorsun?"derken sinirli sesimle sessizce "rahat dur abla"dedim [resimdeki gibi] ablam yavaşca rahat durmaya başladı ardından teyzeye baktım "artık bırakabilir miyim?"dedim teyze kafasını tamam şekilde salladı hızlıca bıraktım ardından ablamla ben yukarıya çıkıp kendi odamıza girdik nihayet can sıkıcı misafirlerden kurtuldum üsttümü değiştim ardından pcye geçip sevdiğim savaş oyunları oynamaya başladım diğet odada ablam ne yapıyor bilmiyorum ama oda benim gibi pcdedir

Aradan zaman geçti birden odama annem girdi oyunu durdurup anneme bakarak "anne kapıya tıktıklayıp da giremez miydin?" der demez annem sinirli sesle "anayım ben istediğim gibi girebilirim kes sesini şimdi"dedi oda doğru dimi? Neyse ardından ayağa kalktım "eee ne oldu anne?"derken annemin arkasından üç oğlan geldi

Annem: gördüğün gibi evlat

Tomoki: üç oğlan çocuk???

Annem: anlanmadın mı??

Tomoki: neyi?

Annem: üç oğlanı pcde oyun oynatcaksın

Tomoki: ne?

Annem: duymamış gibi davranma evet oğlanlar gidin abinin yanına oynatcak size (üç oğlan yanıma geldi)

Tomoki: anne şaka yapıyorsun dimi?

Anne: hayır

Tomoki: neden ben oynatmak zorundayım? Ablam oynatamaz mı?

Anne: merak etme ablan da oynatıyor

Tomoki: t-tamam

Annem çocuklara el sallayarak odamdan çıkar çıkmaz çocuklar pcme dalıp beni hızlıca yere ittiler lan ne biçim çocuklar bunlar yavaşca ayağa kalktım derin nefes aldım "lan bi rahat durun oyun açıcam"der demez çocuklar yerinden kıpırdamadı neyse yanlarına gidip bombom oyunu açtım yani üç kişilik oyunu olan bomba bırakıp kaçan oyundan bahsediyorum eskiden hep oynardım şimdi ise oynamıyorum {yazar-chan da öyle} çocuklar bunu görünce mutlu oldular fakat ben mutsuzdum sebebini anladınız zaten misafir çocukların pc de oynaması! Gerçekten sinir bozucu! Neyse onları dik dik bakıp izlemeye başladım üçü mal gibi oynuyordu bombayı bırakıp kaçmak yerine kendi attığı bombanın yanında durup ölüyorlardı ulan ben bile küçükken bunlar gibi berbat oynamadım neyse aradan 5 dakika geçti aniden annem içeriye girdi "tamam~ oyun oynama bitti çocuklar"dedi ne? Nihayet! Bitti! Çocuklar annemin yanından geçip aşağıya inerler annem derin nefes alır "gelin buraya"dedi ne!? Kime gelin dedi? Annemin arkasından üç tane kız çıktı ne? Ne? Ne? Neeeee!!????!??? Annem hızlıca bakar 'oynat şunları' der gibi bakışı vardı bense tamam şekilde kafamı salladım kızlar içeriye girdi pcnin karşısına geçtiler onlara can sıkıcı kız giydirme oyunları açtım ve oynamaya başladılar fakat ben artık dik dik izlemeyecek duruma gelmiştim uykum gelmişti bu yüzden pcden biraz uzaklaştım yumuşacık yatağıma uzandım gözlerimi yavaşca kapatıp uyumaya başladım ben uyurken misafirler hepsi gitmişti fakat benim haberim yoktu ben uyurken odama ne yaptılar onuda bilmiyordum çünkü uyuyordum akşam olmuş hala uyuyordum neyse yarına kadar uyudum
DEVAM EDİYOR YANİ DİĞER BÖLÜME GEÇ

aptal ablam (watamote)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin