aptal ablam (watamote)

özel bölüm 2

Sabah huzurlu şekilde uyanmayı beklerken berbat şekilde uyandım.Yan odadaki ablamın sevinç çığlıklarıydı.Sinirlerim tepeme gelince ayağımla duvara vurdum.Ablam sinirlendiğimi anlayınca sevinç çığlıklarını atmayı kesdi.Yataktan kalktım üstümü normal giyindim.Kısacası beyaz gomlet ve düz siyah pantolon saçımı da taradım mı tamam.Odamdan çıktığımda ablam normal eşofman takımı giymişti.Elinde soyunma çantası vardı.İşe başlayacağı kafede giyecek garsonluğunu.Ablamla birlikte aşağıya indik usul usul yemeklerimizi yedik.Annem ve babam birşeylerin farklı oldğunu fark etti.Ablam hızlıca dışarıya çıkarken annem bana dönüp "ablan bu gün kafayı mı yedi?"dedi.Bense "işe başlıcakta heyecanlı"dediğimde babam ve annem gülmeye başlar.Ardından gülmeyi kesip annem "dalga geçme benimle oğlum ablanı kim alacak işe yav"dedi.Ayağa kalktım derin nefes aldım "bende ona şaşırıyorum neyse ablamı yalnız bırakmıcam olanları görücem"dedim.Babam "kolay gelsin"dedi.Ardından bende evden çıktım ablamla birlikte kafeya doğru ilerlemeye başladık.

Aradan biraz zaman geçti.Ablam adımlarını doğru düzgün basmıyordu.Hızlı hızlı basıyordu.Ablamı gören insan bunu kafasını mı gitti der yani.Kolundan tuttup yüzüne baktım "abla sakin ol beni deli etme sakin olmazsan işe hiç başlayamazsın"dedim.Ablam bunu duyunca derin bir nefes alır verir ve "tamam sakin olucam"dedi.Ardından tekrar yürümeye devam ettik.Kafeye vardığımızda ablam tekrardan derin bir nefes aldı.Soyunma odasına doğru giderken yanıma bir garson geldi.Omuzuma dokunarak "sizin neyiniz oluyor?"dedi.Bense "ablam oluyor"dedim.Garson bunu duyunca biraz şaşırır ve "bizim patron bunun gibi çirkin insanları almaz ama bunu aldı"dedi.Bense o an sinirime hakim olup birşey diyemedim.Tek kişilik sofraya oturdum.İnsanlar vardı ama çok da kalabalık değildi.İyi ki çok fazla kalabalık değilmiş eğer olsaydı ablam buna katlanamazdı.Ardından yanıma böyle takım giymiş adam gelir.Patron olduğunu belli ediyordu.Bana bakar "o yeni işe aldığım kişi sizin kardeşiniz dimi?"dedi.Bense "evet kardeşim ama ablam"dedim.Adam bunu duyunca hafifce gülümser.Ablam soyunma odasından yavaşca çıkar.Elinde tepsi üzerinde kahve vardı.Utanarak bana bakar.(resimdeki gibi)ilk bakışta oha bu ablam mı diye düşüncem geçti.Ardından kendime geldiğimde yanımdaki adam "işte bu çirkinde güzeldir"dedi.Ardından ablam normal garsonlar gibi gayet iyi çalışmaya başladı.Aradan biraz zaman geçer.Ablamın yorgun olduğunu gördüm.Patronun yanına gelerek "ablam yorgun görünüyor mola verseniz?"dedim.Patron "hayır olmaz çalışacak"dedi.

Tomoki: yorgun olsada çalışcak yani.

Patron: evet

Tomoki: köle gibi oluyor.

Patron: öyle olacak zaten.

Tomoki: abla!

Tomoko: efendim?

Tomoki: burada çalışmayacaksın.

Tomoko: n-n-n-ne-neden?!

Tomoki: patronun insan olmayı unutmuş.

Tomoko: insan olmayı mı?

Tomoki: evet

Tomoko: ta-tamam giyinip geliyorum.

Patron: bana bak çocuk

Tomoki: ne var?

Patron: böyle konuşmaya devam edersen.

Tomoki: ne oldu ne yaparsın?
DEVAM EDECEK