aptal ablam (watamote)

18.bölüm

ablam arkamdan sırtıma sarıldıktan sonra ablamı ittim derin nefes alarak

tomoki: abla ne istiyorsun ya?

tomoko: benimle oyna

tomoki: saçmalama be

tomoko: hadii ablası~

tomoki: olmaz

ablam bunu duyunca yanakları şişirir puf der gibiydi [resimdeki gibi] tam ayağa kalkacakken ablam "birlikte banyo yapalım"der demez yüksek sesle "oha!!!!!"dedim ablam aniden ayağa kalktı

tomoko: ne var yani kardeşler birlikte banyo yapar

tomoki: biliyorum ama..

tomoko: ne oldu çıplak yaparız diye mi?

tomoki: o hayatta olmaz aptal!

tomoko: o zaman neden?

tomoki: iki tane sebebi var birincisi artık ben büyüdüm çocuk değilim ikincisi ise

tomoko: ikincisi?

tomoki: ablamla yaparsam sinir bozucu olur

tomoko: ne demek sinir bozucu olur be?! eğlenceli olur eğlenceli 

tomoki: of abla uğraşma benimle

hızlıca telefonumdaki savaş oyuna daldım ablam ise bana yaklaşmış izliyordu fakat ablamın garip bakışı yüzüden habire kaybediyordum ablam yanımda olmadığı zamanda hemen,hemen kazanıyordum ablamı biraz ittip "abla oyun oynuyorum şuan fazla yaklaşma"dedim ablam tamam şekilde kafasını sallayıp koltuğa uzanıp derin nefes alıp uyumaya başladı bense oyun oynamaya devam ettim

oyun oynarken uzun zamandır uykuya kaldım saatin kaç olduğunu bilmiyorum ama burnuma birßey değdiğini hissediyorum sanki bir hayvanın kuyruğu gibiydi sağ ve sola sallanıp duruyordu he? b-bi dakka hayvanın kuyruğu mu dedim aniden gözlerimi hızlıca açtım gözümün önünde sincap vardı görür görmez "höşrt!!"yüksek sesle diyerek yerimden fırladım sofrada yemek yiyen annem bana dik dik baktıktan sonra kendini tutamayıp sesli gülmeye başladı anneme bakıp

tomoko: anne bu sincap da nereden çıkıyor?

anne: balkondan girmiş bende kıyamayıp dışarıya atamadım

tomoko: anne ablama ne olacak peki?

anne: ne var ablanda evlat?

tomoko: sincaplardan biraz korkar gibi

anne: boşver korkmaz o kocaman kız olmuş sincapdan mı korkacak?

tomoko: neyse bakıcaz bu arada saat kaç?

anne: 14:00

tomoko: yuh sabahtan beri okadar uyuduk mu?

anne: normal birşey bu

tomoko: normal mi?

anne: çok uykunuz vardı uyudunuz işte

tomoko: benim o kadar uykum yoktu ama neyse

anne: hadi ablanı uyandır yemeğinizi yiyin

tomoko: tamam

ablamın yanına gelip uyandırır uyandırmaz sincapı görünce çığlık atıp kucağıma atlar bense dik dik durdum ve "abla in kucağımdan"dedim ablam yavaşca iner birlikte sofraya oturduk yemeyiğimizi yedik ardından kendi odalarımıza geçtik fakat ablam odasına geçerken bir gariplik hissettim ablam birşey saklıyor gibiydi aman neyse umurumda değil odama girdiğim bedenimin beni dinlemediğimi fark ettim yani uyumak istiyordu hani hava çok sıcak olunca hemen uyumak istersin ya onun gibiydi yatağıma uzandım ve uyumaya başladım
DEVAM EDECEK