13.bölüm

570 35 8
                                    

Xx konuyu anlamayanlar için kardeş sevgisini anlatıyordur Xx

Sabah mışıl mışıl uyuyorken bir ses duymaya başladım gözlerimi yavaşca açtım ablam başımın dibinde ablam kolumu tutar iler geri sallar "tomoki uyan!,uyan,uyan,uyan,uyan,uyan,acele etmeliyiz"dedi aniden durdurdum "tamam bi dur"dedim ablam sakinleşmeye başladı bende sakinleşmeye başladım

Tomoki: abla neye acele edelim?

Tomoko: demin telefonuma mesaj geldi

Tomoki: ne mesaji?

Tomoko: senin okulunda yarışma varmış

Tomoki: ne?

Tomoko: sadece bu değil benim okulum senin okulunda yarışcak

Tomoki: ee ne var bunda?

Tomoko: yarışmalara katılmalıyız

Tomoki: gerek duymuyorum

Tomoko: benim arkadaşlarım senin arkadaşların arasındakiler kardeş

Tomoki: hm bi dakka

Tomoko: anladın dimi? Ezik görünmek istemezsin dimi?

Tomoki: tabiki hayır aptal!

Tomoko: öyleyse gidiyoruz

Tomoki: tamam

Ablam doğru söylüyordu arkadaşlarıma karşı ezik görünmek istemem fakat umurumda değildi ama ablamın arkadaşları geliyor oldukları için onların benim ezik görmelerine istemem neyse ablam "sen eşofmanı giy bende senin okul formanı giycem"der demez "abla erkek formasını mı?"dedim ablam "hayır aptal seni uyandırmadan yan komşudan aldım senin okulun kız formasını"dedi hem neden okulumun formasını giyiyor ki merak ediyordum "neden okulumun formasını giyiyorsun ki? Liseli olduğuna göre kendin formanı giy"dedim ablam "hayır yarışma sizin okulunuzda olacağı için herkes o okulun formasını giymek zorunluymuş mesajta öyle diyordu"dedi eğer öyleyse ben neden giymicem lan? Neden bana eşofman giycem? Ablam odamdan çıkarken "abla neden ben eşofman giyiyorum ? "Dedim ablam kapıyı kapatırken "bir tane yarışmaya katılcaksın oda koşma yarışması"der demez odamdan çıktı neyse eşofmanı giymeye başladım aradan bir kaç dakika geçti tam odamdan çıkacakken ablam aniden girer elimden tuttar hızlıca odamdan çıkıp dışarıya çıkarken annem yanımıza gelir "hop durun yemek ne olacak?"dedi ablam "okulda yeriz acelemiz var"dedi annem dik dik baktı "peki~ iyi başarılar"diyip salona geçti ablamla evden çıktık ablam öyle hızlı koşuyordu ki neredeyse yere düşmek üzeredeydim nefes nefese kalmıştım aniden elimi kendime doğru çekip durdum ablam da durdu

Tomoko: neden durdun?

Tomoki: yavaşla biraz bi dur

Tomoko: hadiii

Tomoki: abla saat kaçta başlıyor yarışma?

Tomoko: saat mı bi dakka bakmadım

Tomoki: SALAK! İLK ÖNCE BAKAR İNSAN!

tomoko: 12:00 demiş

Tomoki: şimdi ne diye koşturduk!?!?

Tomoko: kızma ya geç kaldık zannettim

Tomoki: pof

Tomoko: neyse gidelim mi? Yavaşca?

Tomoki: tamam yürü

Ablamla yolun ortasında kaldığımız yerden yavaşca yürümeye başladık aradan zaman geçti ve okula geldik gerçekten ablamın dediği gibiydi liselilerder bizim okulun formasını giyiyordu fakat hangisi liseli belli olmuyor neyse ablamla okulun bahçesine girdik ablam bana bakarak "yemek yiyelim"dedi bense tamam şekilde kafamı salladım tam yemek yemeye gidecekken karşımıza bir tane kız geldi yanındaki ise benim sınıfımın yandaki sınıfın başkanı ama kızı sanki tanıyor gibiydim kız bana eliyle işaret ederek "hıh tomoko senin kardeşin tam bir ezik koşma yarışda kazanamıcak çünkü benim kardeşim kazancak"dedi ablam tam birşey söylicekken ablamın önüne geçtim kıza baktım ciddi sesimle "ne demek ezikmişim lan?!? Doğru konuş sürtük!   Bana laf atma hatta gözümün önünde ablama atma laf! Ben kazancam!!"der dermez kızı biraz ittim kız ve kardeşiyle oradan uzaklaştı yavaşca ablama döndüğümde ablamın yüzünde hayranlık bakışları vardı umursamadım ardından ablam yemek yedik

Zaman geçti ve nihayet koşma yarışı başlıyordu ablam taaa ilerde yerde kırmızı çizginin arkasındaydı o kırmızı çizgiyi geçersem oyunu kazacağım ve o pislik kıza göstercem herkes sırasına geçti derin nefes aldım ve oyun başlar başlamaz koşmaya başladım kolayca en önlere geçtim tam mutlu olmaya başlıcakken yanıma o kızın kardeşi gelir bana bakar gülümser ardından beni iter tam düşmek üzeredeyken koşmaya devam ettim ve düşmemi engelledim pislik herif göstercem sana bidaha derin nefes aldım daha hızlı koşmaya başladım ve çocuğu geçer geçmez kırmızı çizgiyide geçmiştim ablam karşımdaydı ayaklarım ayakta duramaz haldeydi terliydim nefes nefese kalmıştım ablama yaklaştım kafamı ablamın omuzuna koydum nefes nefesle sesimle "y-yaptım"derken ablam havluyu boynuma sarar ardından "aferim dinlen"dedi [resimdeki gibi]
DEVAM EDECEK

aptal ablam (watamote)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin