Still Into You (Ongoing)

CHAPTER 36

Sadly enough, the most painful goodbyes are the ones left unsaid and unexplained. . . .

Alrish 

After a month or two,the feeling of being left unaware of the reason is still killing me. 

I tried my best to find a way to communicate with her but the people around her was obviously been taunt. Lahat nalang excuses, kesyo wala. Kesyo baka busy, kesyo hindi nakita at kesyo bahala na ako na kumumbinsi na magkausap kami.

Even my mom cant get a hold of her Pati ito hindi nakaligtas sa pambablock nya.

Maski ang mga kaibigan ko.

Umasa din ako na matutulungan ako ni Aifa by using her girlfriend Kia which is my friend to convince her to make a way for me and Sam to meet but just said she cant. She said she had no idea where to find Sam kase maski sila ay hindi nito inabisuhan.

I know she is lying.

Pero hindi na namin sya mapiga and everyday that goes by pushes me to be a madman.

I tried stalking outside their house. Pag may nakakakita sakin ay pinapatuloy naman ako pero palaging sinasabi na wala doon si Sam. That she had been busy from something they did not know about,

At times im trying to call her using different number but it seems that the unknown callers has been blocked from her phone. Nakakailang bili na ako ng simcard. 

She turned down all her social media account.  I just stop getting any news from her. Minsan iniisip ko baka niloko nya lang ako. Pinaasa lang siguro kasi bored sya. 

Ang sakit lang talaga, one minute she loved me dearly then the other she just threw me.

"Mia, I'll go ahead. Make sure to lock the shop secured". walang ganang paalam ko kay Mia isang gabi matapos ang end ng shift namin.

"Oo na. Mag ingat ka pauwi, saka ayusin mo nga ang sarili mo, masyado ka ng haggard. Palagi ka na ngang tulala hindi mo pa makuhang magsuklay man lang."turan nito

Napalingon ako sa replekyon ko sa salaming bahagi ng shop,oo nga. Kung hindi lang ako nakapostura ng pamasok baka mapagkamalan na akong baliw sa kanto.

Napabuntong hininga ako saka kinuha ang suklay sa shoulder bag ko, nagsuklay ako. Pagkatapos ay nag apply ng lipstick sa labi.

Nakatingin lang sakin si Mia with her sad face. Alam nya kung bakit ako nagkakaganito. Alam kong awang awa na sya sa akin kaya hindi nya din ako gasino pinakikilos at madalas nya akong asikasuhin sa mga panahon na hindi kona naiisipang kumain. Minsan pinupunasan nya ang luha na natulo sakin sa tuwing maiisip ko si Sam at ang mga pangako nito. Suportado din ni Mia ang pang i stalk ko kay Sam kaya pinapayagan nya akong biglaang aalis sa shop basta maisipan ko kahit sa tuwing pagbalik ko iiyak lang ako sa isang sulok dahil nabigo.

"Gusto mong uminom ?".pinasigla nito ang boses ng ayain ako.

"Hindi pa nakain ang mga pusa mo sa bahay,you need to go home". taboy ko dahil nag aalala din ako sa mga alaga nyang nag hihintay sa kanya sa apartment nya.

"Tatawagan ko si ate Kim, yung landlady namin na mahilig din sa pusa at aso. Ihahabilin ko muna tutal may duplicate naman sya ng bahay". sabi nito saka kinuha ang phone nya kahit hindi pa ako nakakasagot.

Hinayaan ko nalang sya, tutal matagal na din akong di nakakainom dahil busy sa paghahabol kay Sam. Busy din ng mga nakaraan na linggo ang mga kaibigan ko kaya hindi kona din sila nakakasama sa nakagawian namin. Ayaw din naman nila akong pag inumin sa gitna ng problema. Nag aalala daw sila sa posible kong gawin.

Palibhasa nadala na sila nung baguhan ako sa alak dahil broken kay Sam. Ang daming beses nila akong pinatahan sa pag ngawa sa gitna ng inuman, Ipag pasensya sa mga jeep  na nasukahan ko  pag ihahatid nila ako ng lasing pauwi. MInsan pa napaaway sila dahil sa paghahamon ko sa bar. Napangiti ako ng maalala si Dinah putok ang nguso sa pakikipag away ngunit ang kalaban nito ay bugbog sarado. Buti nalang hindi kami naireklamo sa barangay dahil napag aayos naman kami ng customer sa tulong ni kuya Jasper.