Still Into You (Ongoing)

CHAPTER 4

Great. Today is the hellcome party for Sam and i cant help but plan about how to keep some distance to her when im finally at their house.

Hindi pa talaga ako pinapasok ni ate Lindsay para maka.attend ng maaga sa party at makapagtagal daw ako doon.

At talagang ipapasundo pa nya ako sa driver nya para wala akong kawala sa pagpunta doon. Speaking of pagsundo sakin 2pm pa naman ang start nun at may 4 hours nalang ako para maghintay sa kalesa ko at ihatid ako saking huling hantungan. Geez okay bad words yon pero anong magagawa ko kung pakiramdam ko ay dun na ako mamamatay? Gusto ko tuloy pahintuin ang oras pero hindi ako Diyos para magawa yon. Mapapahinto ko lang ito kung aalisan ko ng battey ang lahat ng orasan sa bahay but that doesnt make any sense because time will still run. Duh!

Ngayon naiintindihan ko na kung bakit ako pinagtawanan ng mga lokaret kong mga kaibigan after kong sabihin na sisiguraduhin kong hindi kami magkikita. Baliw nga talaga siguro ako para isipin yon.

So dahil kami pa ni Sam before,I am always present in every party held before at their house alone since hindi mahilig doon si mama except super needed ng presence nya at ikakatampo ng parents ni Sam.

But now how can i comfortably show myself there knowing that Sam and I are no longer in good terms and the goddamn party is for her?

Si ate Lindsay nalang at kuya Jasper ang lagi kong nakikita at nakakausap kase kay ate Lindsay ako ngwowork at sa bar naman kami ni kuya Jasper lagi nag ha hang out.

A buzz on my phone caught my attenion.Kinuha ko ito at binasa ang unang msg. Si Kia.

#kung ayaw mo talaga kaming isama e di wag. Basta tandaan mo! Wag na wag kang aarte ng kakaiba at wag mong hayaang magmuka kang weak sa harap Niya 😲

Napangiti ako sa text nya. Sinabi ko kasi sa kanila ang party at ang pagiging invited nila at the same time pero hindi ko na sila pinasama dahil makakadagdag lang sila sa pressure ko for sure since iba iba sila ng pananaw sa buhay at baka may mali pang mangyari.

I replied her ng okay i will at tiningnan ang isa pang msg na galing kay ate Lindsay.

#manong will be there any minute so be ready. Wag mo paghihintayin ng matagal ang driver ko 😬

"Shit. Ang aga aga pa. 11 palang ahh"i whispered in shocked as i read the msg. Grabeng torture ito. Gustong gusto kong magcomplain pero para.saan pa?

Since nakahiga pa ko sa kwarto ay nagmadali na akong maligo. Ang lazy ko no? Palibhasa wala si mama at pumasok na sa trabaho kaya walang nang iistorbo sakin so ako lang ang nasa bahay at wala akong ibang ginawa kundi magplano para sa party mamaya dito sa loob ng kwarto habang nakahiga lang.

Gusto ko sana sabihing papasok nalang ako sa work pero inunahan na ako ni ate Lindsay that Mia can manage alone since its weekday.

After kong maligo ay nagbihis ako. Kahit ano na lang ang maisuot ko since tinatamad naman ako magpunta doon.

I wore a cream sleeveless revealing top and a black pants at running shoes. In case ill need to run. hahaha

Yung totoo? Party ba o marathon ang pupuntahan ko.?

Pero ok na to kesa magpalit pa ko. Isa pa narinig ko na sa tapat ng bahay namin ang sunod sunod na pagbusina ng kotse. Alam kong driver na yun ni ate Lindsay kaya napabuntong hininga nalang ako. For the last time i checked myself in the mirror and got out.

__________

It took us half an hour travelling bago makarating sa bahay ng mga Dela Cruz. Silly of me pinanalangin ko pa talagang sana matraffic , masiraan o huminto nalang ang kotse para madagdagan ang oras ng pagtravel pero hindi ako malakas sa tadhana dahil smooth na smooth ang travel na yon kaya nakarating kami ng maaga. Iyon na ata ang pinakamabilis na byahe na naranasan ko. Oa na kung oa. Nu magagawa ko kung para na kong nilalamon ng kaba na nararamdaman ko?