Still Into You (Ongoing)

CHAPTER 29

Alrish

Nanggigigil ako. My heart is in inevitable pain. The feeling of being cheated hits me the moment i saw the girl who ruined our relationship. I know i dont have the right to get jealous but i cant help it.

Para akong mag be breakdown sa harap nila ng makita kong lumapit at humalik ang babeng yun kay Sam.

God bakit ganun? Bakit kelangan ipagtagpo tagpo mo kami sa iisang lugar? Pwede mo naman po silang pagkitain ng wala ako.

Is it a warning? Sa dami naman ng pwede mong ipameet samin ng magkasama bakit si Mariz pa ?

Wala akong pakelam kahit di ako pamilyar sa eskinitang napasukan ko. I just wanted to run as far as i could until i got tired and become numb. I'd been crying a lot since i left. Until now. It wont stop. It just wont stop because of the pain.

Aware akong sumusunod si Sam. She'd been calling my name in a distant a hundred times but i just ignore her. Napapariin nadin ang kuyom ko sa palad ko at Lalo lang sumasama ang loob ko. Pag hinarap ko sya i know i would be a mess.

"Al. Please lets talk." Mahinahon na sabi ni Sam mula sa likuran ko. Hindi ko sya pinakinggan bagkus lumiko pa ako sa isang kanto na hindi naman pamilyar sakin. The hell i care if i got lost? "Al please. Maliligaw tayo."

"Who told you to follow me huh? NO ONE. SO GET YOUR ASS OUT OF MY SHADOW." hindi ko na napigilan ang sarili ko kaya sorry sa attitude but i think she deserve this.

Nakita kong nshock din sya dahil first time ko syang masigawan in public. Kahit naman dati nung kami pa hindi ako sumisigaw. Wala lang akong imik pag nagagalit. Lahat ng sakit kinikimkim ko mag isa sa sarili ko..

May mangilan ngilan namang nakatambay na napatingin samin ng mapasigaw ako. Mejo natauhan din ako at tinuloy ko nalang ang paglalakad ko.

She still followed me. Kaya ako mas nagagalit dahil lalo pa nyang pinagsisiksikan yung sarili nya sa tuwing nagagalit ako. Is it hard to understand that what i need right now is space?

Damn.

"Hindi ko naman alam na nandun din ang babaeng yun sa bar. Hindi ko ineexpect na makikita natin sya. Ni hindi ko nga sya nakilala. Maniwala ka naman sakin Al. Wag mo ng ibalik ang galit sa puso mo. Matagal ng tapos yun. Hindi na mangyayari ulit yun". At nagpapaliwanag pa nga sya? Hiningi ko ba ang paliwanag nya? Biset. Ang kitid ng utak nya at hindi sya makaramdam na gusto ko ngang mapag isa.

"Mangyari man ulit o hindi wala akong pakialam Sam. Pwede ba? Tantanan mo na ako. Wala akong panahong makinig sa mga paliwanag mo. Iwanan mo na ko. Gusto kong mapag isa". Pigil ko ang panginginig ng boses ko habang sinasabi ang mga ito. Naglalakad padin ako habang nagsasalita. Bahala na sya kung di nya maintindihan ang ilan sa mga sinabi ko. Ang gusto ko lang iwanan nya ko.

"Thats why we never resolve any of our problem. Dahil inuuna mo ang pride at galit mo. You never listened to me." Sya.

"What is there to listen? Mga kasinungalingan mo? Damn Samantha. Sawang sawa na ko sa mga kasinungalingan. Hindi ko na alam kung ano pang papaniwalaan ko sayo." Hinarap ko sya without minding my tears still flowing. Panay na nga singhot ko panay pa pahid ko ng luha gamit ang likod ng kamay ko.

Kung sino mang nakakakita sakin ngayon mapapagkamalam talaga akong isip bata. Pinagpatuloy ko ng sabihin ang sama ng loob ko after ng ilan pang singhot. She has to know this. Its now or never. For the first time ill tell her how much it sucks being stuck in this one of a hell thoughts.

"When you said you're sick. I let you head home. 6th anniv natin Sam. You were not by my side the whole day. Id been worried so much about you. Nagmamadali akong umuwi ng apartment only to find out that you're f*cking another woman sa mismo pang kwarto ng apartment natin. 6 fucking years i devoted myself only to you kahit na maraming rumours akong naririnig. I still pretended to be deaf because I love you. Because i do love you so much Samantha". Ang hirap ng huminga. I