Still Into You (Ongoing)

CHAPTER 27

ALRiSH

"You seem quiet since she left." Nagising konti yung diwa ko nung sitahin ako ni Jhane during our ride to my place. Nasa gitna kami ng matinding traffic habang ang utak ko ay nasa gitna ng matinding kahihiyan at pag aanalyze dahil sa ginawa ko kay Sam kanina sa restroom ng resto at sa excuse nya para makaalis.

I did kiss her. Ano nga bang pumasok sa utak ko? Nagseselos ako oo dahil alam kong gf nya ang natawag kanina pero Ngayon ako ang natutulala. Halos kalimutan kong im with Jhane the moment Sam left us due to an urgent meeting with a long time no talk friend daw kahit alam ko naman ang totoo nyang pupuntahan.

Hanggang sa alukin nya akong ihatid na pauwi para lang akong robot na sumunod. "Hey. still Busy with your thoughts? Who would that be?". Hindi ko pa nga pala pinansin si Jhane. Ano na ngang nangyayari sakin?

"Ok. If you dont want to talk." Jhane shrugged for a final statement. Suko na yata syang kunin ang attention ko. I saw her face turns sad and in a moment i felt guilty for it. Kung bakit sya nadadamay sa mga iniisip ko.

"Hey sorry. May iniisip lang ako." I smiled.

"Yeah. Very obvious." She frowned.

"Sorry. May sasabihin ka ba?". Tanong ko nalang kase di talaga ako magaling pagdating sa panunuyo. Para nadin mafocus sa ibang bagay ang utak nya. Baka may gusto lang syang ikwento.

"I was about to say that im leaving for a week. Business stuff. Unfinished modelling." Sa daan padin sya nakatingin. My ghaad ganto sya magtampo? Ang kyut lang kase. Kahit naiinis na sya di nya padin maiwasan magpaalam sakin.

"Talaga?". Nakangiting tanong ko padin sa kanya.

"Very happy that im leaving?". She fake cry when she saw me smiling. Nako. Kung di lang umusad ang traffic at di sya nagdadrive baka nakurot ko na talaga sya sa pisngi.

"Baliww. Ang cute mo lang kase talaga. So kelan nga? Chaka kelangan mo pa ba talagang umalis?". -ako.

"Yeah. 1week lang naman and ill come back asap so dont miss too much ." She pinched my nose gently without looking. Nagtawanan kami sa ginawa nya kase nguso ko yung napisil nya.

"Gusto mo yata akong gawing bibe at pinapahaba mo ang nguso ko". Simangot ko kunwari.

"Haha im sorry. Not intended. See im driving?". Napanganga ako ng bahagya habang nakangiti.Wow ang ganda nyang tumawa.Wala na ba akong makikitang pangit sa isang to? Nawala tuloy unti unti ung isip ko kay Sam. Sa ganda nya, sa kulit nya at sa natural nyang attitude na kahit sino mahuhumaling."Hay yeah were here". And with the last turn she stopped the car. Nasa tapat na pala kami ng bahay.

"Thanks again for Driving me home Jhane. Kelan ang alis mo?". Hinawakan ko sya sa kamay.

"This 1am. Flight already. Wala na ko rest no? hays". Nagsusumbong na naman ba sya? Ang kyut talaga nito.

"May 3hours kapa para magpahinga. Umuwi kana agad. Or kung gusto mo dito kana muna samin magnap para di na masayang sa pagdadrive ang oras mo".

"No ahh. I'll sleep at the flight. For now i have to settle some things regarding my dad's business using my own weapon which is--."matalinhaga syang tumingin sakin.

"Which is ano? Pabitin eh".

"Gun". Seryoso?

"Baril?Sniper kana?". Natatawang sabi ko. Hindi bagay sa kanya magsinungaling ehh.

"You never took the bait." Dismayadong iling nya. "Ok a laptop in a zoom meeting with my charm."

"So ok. I know masarap akong kausap. Pero may gagawin ka pa at ako naman may pasok pa bukas kaya baka pwede na siguro for the mean time maghiwalay na muna tayo." -ako.