☡ΠΡΟΣΟΧΉ!☡
*Ακατάλληλο περιεχόμενο*
↪Οι γονείς μου που ανησυχούν για 'μένα με πήγαν σε έναν ψυχολόγο. Φυσικά και δεν πηγαίνω πια στα ραντεβού και ούτε πρόκειται!
↪Ελεος δηλαδη κόσμε! Δεν έχω καμιά διαταραχή ή κάτι τέτοιο.
↪Λέτε να είμαι κάποια εξωγ...
Εσείςότανβλέπετε πως ανέβασαεπιτέλουςκεφάλαιο και δεν μπορείτε να το πιστέψετε. ☺
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Πριβιουσλι ον how to be useless:
👉Αν θέλετε σας κλείνωλατινικά.
Right now:
Γιάννη's POV:
"Γειά σας κυρία Στεφανια."
"Γειά σου αγόρι μου... Τι κανείς?"
"Καλά εσείς? Η Χριστίνα είναι εντάξει?"
"Μια χαρά όλα. Αν κι εκείνη φαίνεται κάπως μελαγχολική...Ωωωω συγγνώμη αγόρι μου. Πέρασε μέσα, ξεχάστηκα."
"Ευχαριστώ. Μην ανησυχείτε... είναι λόγω του ατυχήματος που αναγκάστηκε να μείνει μέσα. Μόλις θα μπορέσει να βγει από το σπίτι θα ηρεμήσει."
Λες και αυτό την νοιάζει τώρα.
"Το ελπίζω... εαν θέλεις πήγαινε στο δωμάτιο της. Πριν λίγο ξύπνησε." Μου λέει και σηκώνομαι απο την τραπεζαρία.
"Έχει φάει τίποτα?"
Δεν ξέρω γιατί ή πως έγινε αλλά νοιάζομαι για εκείνη. Δεν της φερομουν και τοοοσο καλά.
Νταξει κακός δεν ήμουν με τίποτα. Απλά ίσως... λιγότερο ευγενικός θα έλεγα.
"Όχι ακόμη αλλά δεν θα μου ξεφύγει! Θα την ταΐσω με το ζόρι αν με αναγκάσει."
Λεει και γελάμε παρέα. Είναι παράξενο. Ποτέ μου δεν είχα κάποιον τόσο κοντά μου... οι γονείς μου είναι στην Αυστραλία απο όταν θυμάμαι τον εαυτό μου και έχουμε 'τυπικές' σχέσεις.
Ευτυχώς έχω τη γιαγιά μου που αυτή με μεγάλωσε ουσιαστικά και την επισκέπτομαι σχεδόν κάθε μέρα αφού ζω μόνος μου πλέον. Είναι από αυτές τις κουλ γιαγιάδες που ξέρουν από instagram και Facebook και λατρεύουν να σε γελοιοποιουν.
Ναι.
"Κυρία Στεφανια εάν θέλετε δώστε μου το φαγητό της να της το πάω εγώ μιας και ανεβαίνω."
