TEENS

#19 Cocktails & Alzheimer🤕🍸

Helloooo.

Και αυτό ήταν το εξαίσιο intro του κεφαλαίου.

Enjoy😘😙

Δάφνης POV:

Η μελωδία του Lean on ηχεί στ' αυτιά μου και πετάγομαι απο το κρεβάτι μου.

Ποιός είναι τώρα;

Ωχ.. ηταν η μανα μου και δεν πρόλαβα να απαντήσω. Όλοι ξέρουμε τι σημαίνει να μην απαντάς το κινητό στη μάνα σου.

Ας ελπίσουμε πως θα ξαναπάρει.

Όπα. Κάτσε ρε... πως βρέθηκα εγώ απο τον καναπέ που έβλεπα ταινία στο κρεβάτι μου? Και τι ώρα είναι? Σίγουρα έχω ξυπνήσει;

12:00 το μεσημέρι; Πόση ώρα κοιμάμαι;

Τι έγινε το βράδυ? Τον σκότωσα? Α μπα... θα το θυμόμουν.

Άκου εκεί να κάτσει δίπλα μου! Ακου εκεί να δουμε θρίλερ!!! Μαλλον ομαδικό φονο θα έκανα... εαν έκανα.

Άραγε ζει? Τα κορίτσια τι απέγιναν? Αα... φοραω τις αγαπημένες μου πιτζάμες. Εγω πως κατέληξα με πιτζάμες; Αααααα!!! Ως εδώ και μη παρέκει! Έχω να περάσω άτομα απο ανάκριση σήμερα.

Μα καλά τι μου έκαναν και δεν θυμάμαι τίποτα ;

Να δείτε αυτά που έφτιαξε η Κωνσταντίνα να πιούμε φταίνε. Κάτι έριξε μέσα.

Βάζω το μπλε σορτσάκι που έχω μονο για το σπίτι όταν κάνει ζέστη, γιατί ναι... είναι ένα ρούχο από αυτά των άσχημων αγορών που μετανιώνεις που πήρες και δεν μπορείς να αλλάξεις... και ενα μαύρο μπλουζάκι, ενώ συμπληρώνω το μαγευτικό "λουκ" μου με τις λαστιχιενιες σαγιονάρες μου και κατευθύνομαι στο μπάνιο. Γιατί ντύθηκα; Αφού θέλω να κάνω ντουζ;

Πωωω τα χω παίξει! Κάτι μου δώσανε χθες. Τώρα είμαι σίγουρη.

Αυτος θα φταίει. ΝΑΙ ΝΑΙ τον κατηγορώ ακόμη και για αυτό. Προμπλεμ;

Πφφφ... δεν λειτουργώ πριν τη 1:00.

Ξεντύνομαι, κάνω γρήγορα ενα ντουζ, πλένω το προσωπο μου, ντύνομαι και βγαίνω έξω απο το μπάνιο.

Γκάιζ πεινάω.
Κατεβαίνω στην κουζίνα και όσο πλησιάζω ακούω φωνές. Του Βασίλη η μια η σπαστική... αλλά η άλλη;

Ε οχι. Δεν μπορεί.

Αυτό ειναι τρελάθηκα τελείως, ακούω πλέον και τη φωνή του. Αχ δεν αντέχω άλλο να ζω μέσα στην παράνοια. Γιατί σε εμένα ;