ΝαιΜεΑξιωσεΟΘεοςΑνΥπαρχειΚαιΑνεβασαΚεφαλαιοΑυτοΕιναιΑληθειαΝαΘυμισωΠωςΔενΕχουμεΠρωταπριλια.
Εεεεπ
Χαθηκαμε βρε...
Ακούστηκαν κάτι φήμες... πως θέλετε πίσω τη Δάφνη.
Ακούστηκαν κάτι φήμες... πως θα την έχετε.
ΑΛΛΆ ΤΏΡΑ ΜΠΙΤΣΙΖ ΙΤΣ ΤΆΙΜ ΦΟΡ ΔΕ ΤΡΟΥΘ!!!!
Δεν έχει Δάφνη σε αυτό το κεφάλαιο.
Ουπς... κριμααα
*Αναγνώστες που παίρνουν το μωβ μαρκαδοράκι και υπογραμμιζουν από μόνοι τους την παραπάνω φράση μου.*
Οο γλυκούλια μου... μαθαίνετε βλέπω.
Άι αμ σο πράουντ...
😢😢😢😢😢😢😢😢
Λυδία 's POV :
Κοιμόμουν τόσο ήρεμα. Ένιωθα ότι κανείς δεν μπορούσε να με βλάψει.
Ξαφνικά η γλυκιά ησυχία έσπασε από φωνές. Ο Ηλίας μιλούσε στο τηλέφωνο.
Τέτοια ώρα; πετάγεται η φωνή στο κεφάλι μου. Αα ξύπνησε κι αυτή ?
Σταμάτα. Ο,τι θέλει κάνει. Λεω προσπαθώντας να της επιβληθω.
Ναι φυσικά. Μην στο χαλάσουμε.Ίσως όμως είναι η Έρις. Μπορεί να τα ξαναβρήκαν ή να είναι κάποια άλλη κοπέλα.
Σταματώ την "εσωτερική συζήτηση" και εστιάζω στα λόγια του Ηλία.
Ναι πέσε στα δίχτυα μου. Δερ ιζ α πλέϊς ιν χελ φορ γιού.
Σσσσσς.
"Τι;" Ακουω να λέει. "Πότε..." δεν βγάζω κανένα συμπέρασμα καθώς είναι έξω από την πόρτα του δωματίου και μιλά ψιθυριστά. Φαίνεται αναστατωμενος όμως. "Ναι. Φυσικά." Ακούω να λέει. "Να -- πω;-- Έρχομαι-- ηρέμησε." Ακούω κι άλλες διάσπαρτες λέξεις και μετά απλώνεται ησυχία. Το μόνο που καταλαβαίνω είναι βήματα και μετα η φωνή του Ηλία ξανά.
"Χρειάζεται ξεκούραση.Να την προσεχεις. Μην της πεις κάτι. Φεύγω." Αυτά ήταν όλα όσα άκουσα και μετά η φωνή του Άρη.
"Εντάξει ξάδερφε. Οτιδήποτε χρειαστείς ειδοποίησε." και μέχρι εκεί κατάλαβα.
Ουφ.
Που πάει;
Ακολούθησε τον τέκνον μου... η θέση σου στην κόλαση θα γίνει οοολη δική σου. Άκου εμένα ω την μεγάλη φωνή της προφητει-
YOU ARE READING
TEENS
Teen Fiction☡ΠΡΟΣΟΧΉ!☡ *Ακατάλληλο περιεχόμενο* ↪Οι γονείς μου που ανησυχούν για 'μένα με πήγαν σε έναν ψυχολόγο. Φυσικά και δεν πηγαίνω πια στα ραντεβού και ούτε πρόκειται! ↪Ελεος δηλαδη κόσμε! Δεν έχω καμιά διαταραχή ή κάτι τέτοιο. ↪Λέτε να είμαι κάποια εξωγ...
