TEENS

#52 SUNGLASSES//end.🕶👩‍🦳

Μετά από άπειρες, σοβαρότατες συσκέψεις μέσω SKYPE💻 λόγω 🧫COVID-19🔬 με τον Σωτήρη, καταλήξαμε στην απόφαση να προσπεράσουμε μερικά χρόνια για την συγγραφή του τελευταίου κεφαλαίου του TEENS.📽

Η ΑΠΌΦΑΣΉ ΕΓΚΡΊΘΗΚΕ ΓΙΑ ΔΥΟ ΛΌΓΟΥΣ:

Α) Ο ΣΩΤΉΡΗΣ ΜΕ ΕΠΡΗΞΕ.🐍
Β) ΘΈΛΑΜΕ ΤΟ ΒΙΒΛΊΟ ΜΑΣ ΝΑ ΠΑΡΑΠΈΜΠΕΙ ΣΤΟ ΠΑΛΙΌ ΚΑΛΌ ΚΛΑΣΣΙΚΌ ΓΟΥΑΤΠΑΝΤΙΚΟ 📖ΒΙΒΛΊΟ.

Είναι ένα μέτριο προς κακό🗑 τελευταίο κεφάλαιο ιστορίας, καθώς προς το τέλος τα γεγονότα έτρεξαν κακήν κακώς🗡 με ευθύνη της παραγωγής.🌺

Εκπλήσσομαι🙀 που φτάσατε ως εδώ αναγνώστες υπερήρωες🦸‍♀️🦸‍♂️. Ο Σωτήρης είχε βάλει στοίχημα💰 πως θα είχατε σταματήσει ήδη από την μέση και έτσι κέρδισα 5 ευρώ και δύο πιτόγυρα (κι όχι σουβλάκια/αντε).❤

Χάρηκα που μέσα από αυτή την ιστορία γνώρισα κάποιους από εσάς μέσα από σχόλια και μυνήματα που δέχθηκα📬. Είστε τόσο υπέροχοι όσο εγώ.💯🙆🏽‍♀️

Εντζόι✏
ENJOY ✒

Δάφνης POV:

"Μαμαααα! " Φωνάζει η Ηρώ μόλις μπαίνει στο σπίτι. Πφ... Αυτό το κορίτσι... ίδιο με εμένα έχει γίνει. Τώρα καταλαβαίνω τι τραβούσε η μητέρα μου όσο ζούσα μαζί της.

"Αγάπη μου γύρισες; Γιατί τόσο νωρίς;" Ρωτάω ανυπόμονα. Κανονικά σχολάει στις 2:00 το Λύκειο. Τώρα ούτε μία το μεσημέρι δεν είναι.

" Έφυγα νωρίτερα. Μαμά! Γιατί δεν μου το είπες;"

Ωχ... το έμαθε. Λογικό. Τι περίμενα κι εγώ;