TEENS

#38 Fancy Pants 🧠💣

Δάφνης POV:

"Ποιός?" Ρωτάω όταν κάποιος χτυπάει την πόρτα του δωματίου μου.

"Αλέξης!"

Οοο τώρα τι κάνουμε!? Ο κόσμος παίρνει ένα τηλέφωνο πρώτα γαμωτο. Ακούστε φάση. Είμαι εγώ ξαπλωμένη στο κρεβάτι μου με τις πιτζάμες μου και τον υπολογιστή στα πόδια μου βλέποντας επεισόδια του 4ου κύκλου pll για 1000η φορά.

Πρωτότυπο;

"Δαφνη;"

"Πωω άντε μπες."

Απαντάω και η πόρτα ανοίγει αποκαλύπτοντας έναν Αλέξη λούτσα από την κορυφή μέχρι τα νύχια. Και αντί να σκάσει στα γέλια αυτός με την δική μου εμφάνιση όπως ήταν αναμενόμενο, ξεκινάω εγώ και δεν μπορώ να σταματήσω. Είναι σαν σκυλάκι που το μαλώνεις μετά από σκανδαλιά.

"Ρε σκάσε και έχω παγώσει τόση ώρα έξω."

"Γιατί είσαι έτσι; Τι έγινε;"

"Χάλασε το αυτοκίνητο μου στη μέση της διαδρομής μου για το σπίτι. Ήρθαν και το πήραν για να το φτιάξουν και εγώ έμεινα χωρίς αμάξι μακρυά από το σπίτι γιατί δεν μπορούσαν να με πάνε έως εκεί μιας και ήταν μακριά και δεν είχα ούτε κινητό, ούτε λεφτά για ταξί. Και βρέχει πολύ έξω."

Λέει τονίζοντας το πολύ. Όντως. Βρέχει ασταμάτητα σήμερα από το μεσημέρι που γύρισα από το σχολείο. Η τέλεια μέρα για να τη γεμίσεις με μοναξιά και σειρές στον υπολογιστή.

"Λυπάμαι γι αυτό. Είσαι εντάξει τώρα;"

"Ναι. Κρυώνω... και αύριο πιθανώς θα πεθαίνω από πνευμονία αλλά θα ζεσταθώ τώρα, που θα πάει."

Αναστενάζω εκνευρισμένη με το μυαλό του.

"Τι?"

Δεν απαντώ. Απλά σηκώνομαι και πάω στο δωμάτιο του αδερφού μου. Μπαίνω μέσα και τον βλέπω να κάθεται με τον Μάνο.

"Θέλω μια μπλούζα και μια φόρμα σου" του λεω αμέσως χωρίς να χαιρετήσω.

"Εμ... γιατί;"

"Είναι ο Αλέξης εδώ και πρέπει να αλλάξει ρούχα." Του λεω γρήγορα αποφεύγοντας τα πολλά πολλά.

"Γιατί;" Ρωτάει με περισσότερη περιέργεια πλέον και ο Μάνος γυρίζει να με κοιτάξει. Κιλλ μι νάου.

"Θα μου φέρεις τα ρούχα να τελειώνουμε;"

"Όχι. Να είσαι λιγότερο επιθετική!"

"Κι εσύ λιγότερο μαλακας!" Απαντώ και φεύγω.

Βγαίνει έξω νευριασμένος και φωνάζει.