TEENS

#20 Google🍻Translate

Βασίλη's POV:

Κάθομαι στο σαλόνι προσπαθώντας να σκεφτώ τι μπορώ να κάνω για την περίπτωση της Δάφνης και του Γιάννη.

Τελικά τον έχω συμπαθήσει. Δε λέω... φέρεται σαν μαλακας ώρες ώρες, συγγνώμη και για την έκφραση, αλλά πιστευει πως η αδερφή μου τον μισεί χωρίς κάποιο συγκεκριμένο λόγο.

Αν τον μισεί βέβαια... επειδή την γνωρίζω, δεν έχει φερθεί έτσι σε κανεναν εκτός από εκείνον. Οπότε ίσως όλα αυτά είναι άμυνα. Απέναντι σε τι ακριβώς, δεν ξέρω.

Τα κορίτσια μου λένε πως αυτή νομίζει πως το ίδιο ισχύει και απο τη μεριά του Γιάννη. Ίσως γι' αυτο η συμπεριφορά της.

Και ναι! Έχουν και οι δύο προβλήματα! Πολλά μπορώ να πω.

Το καλό όμως είναι ότι του αρέσει πολύ και είμαι χαζός που άργησα να το καταλάβω.

~Flashback~

Μπαίνω στο μπαράκι που έχω κανονίσει να βρεθώ με τους φίλους μου. Ναι οκ ξέρω οτι ειναι 11:30 το πρωί αλλά το μέρος είναι ανοιχτό και την ημέρα ως μπιλιάρδο.

Μην βγάζετε συμπεράσματα καλέ. Δεν έχω πρόβλημα αλκοολισμού.

Καθώς προχωράω προς τη μπάρα για να περιμένω τους άχρηστους που πάντα αργούν βλέπω μια γνώριμη φιγούρα. Πλησιάζω και καταλαβαίνω πως είναι το μαλακισμενο ο Γιάννης.

Μεγάλη αγάπη του έχω. Απλά κρύβεται στα έγκατα της ψυχής μου.

Τι κάνει αυτό το παιδί εδώ περα μόνο του?

Αποφασίζω να τον αγνοήσω για το καλό όλων μας αλλά λίγο πριν απομακρυνθω γυρίζει και με χαιρετάει. Αμέσως καταλαβαίνω πως είναι λιώμα και φαίνεται χάλια ψυχολογικά.

Πως το κατάλαβα από ένα γειά ε;

Οκ μπορεί να είμαι αγόρι αλλά όταν έχεις για αδερφή σου τη Δάφνη μαθαίνεις καλύτερα τους ανθρώπους!

"Οοοοπα βερ το Βαλ- Βασσσ... Βασιλάκη." Λέει με μεγάλη προσπάθεια. Καμάρι μου.

"Τι κάνεις εσύ εδώ?''

"Εγ-γω; Έχω τους λόγους μου!" Απαντάει. Το πέρασα από Google Translate για να σας βοηθήσω. Ακόμα και μεθυσμένος πάντως, βλαμενο παραμένει.

"Και ποιοι είναι αυτοί?"

"Εσένα τι νοιάζει?" Ρωτάει.