TEENS

#41 Girls🙍‍♀️Girls🙎‍♀️Girls🙅‍♀️

Δάφνης POV:

" Κορίτσι μου. Έλα το φαγητό είναι έτοιμο" Φωνάζει η μητέρα μου κι εγώ κλείνω το ημερολόγιο μου και κατεβαίνω γρήγορα τη σκάλα. Πεινάω τόσο πολύ!

"Τι θα φάμε?" Ρωτάω ανυπόμονα.

" Μακαρόνια με μοσχαράκι." Απαντάει.

Καλό είναι. Θα φάω. Θα έτρωγα οτιδήποτε αυτή τη στιγμή. Ακόμη και μπάμιες. Και πιστέψτε με αυτό είμαι πολύ ακραίο για μένα. Σχεδόν επιστημονική φαντασία... Ναι... Εγώ και οι μπάμιες δεν έχουμε και την καλύτερη σχέση.

" Βάλε ντε!" Φωνάζω και κάθομαι στο τραπέζι. Ο Βασίλης μπαίνει στο σπίτι και αφού αφήνει κάτι σακούλες με πράγματα που λογικά του ζήτησε η μαμά μου να πάρει κάθεται στο τραπέζι και επιτέλους η μαμά μου μας σερβίρει. Μέσα σε 13 λεπτά ακριβώς τελειώνω και δεύτερη μερίδα φαγητό και σηκώνομαι από το τραπέζι βάζοντας το πιάτο μου στο νεροχύτη (ηρωικό αυτό για μένα να το σημειώσετε).

"Τα λέμε." Λέω και αποχωρώ. Αν είχα την δυνατότητα θα έτρωγα στο κρεβάτι μου. Αλλά πείτε το εσείς αυτό στους δικούς σας γονείς και θα καταλάβετε γιατί η επιθυμία μου ΔΕΝ γίνεται πράξη.

[...]

Έψαξα παντού στο σπίτι και δεν βρήκα σοκολάτα. Ούτε καν ένα μικροσκοπικό σοκολατακι... Πφφ. .. τι θα κάνω τώρα??

" Βασιληηηη " Φωνάζω αφού η μητέρα μου λείπει.

" Τι? " Απαντάει έξω από την πόρτα του δωματίου μου.

" Θέλω να με πας σε ένα σουπερμάρκετ."

" Αααα... εμ όχι."

"ΒΑΣΊΛΗ ΘΑ ΜΕ ΠΑΣ ΤΏΡΑ. ΜΗΝ ΤΟ ΚΟΥΡΆΖΟΥΜΕ ΤΟ ΘΈΜΑ! ΘΈΛΩ ΝΑ ΠΆΡΩ ΚΆΠΟΙΑ ΠΡΆΓΜΑΤΑ. ΤΩΡΑΑΑ!" Φωνάζω και τον τραβάω προς την πόρτα.

Δεν λέει τίποτα. Απλά με κοιτάει φρικαρισμενος και ξεκλειδώνει το αυτοκίνητο του.

Φιού μίνιτς λέιτεγ...

"Τα χρειάζεσαι όλα αυτά που πήρες?" Ρωτάει αγανακτησμενος ο Βασίλης κοιτάζοντας τη σακούλα γεμάτη με όλων των ειδών τα γλυκά που ήθελα.

"Φυσικά." Λέω και φεύγω κλείνοντας την πόρτα του δωματίου μου.

Πιστεύω πως πήρα αρκετά... ένα οικογενειακό παγωτό φράουλα - σοκολάτα με σιρόπι σοκολάτας, μικρά πεντανοστιμα cookies, κάτι φανταστικά κρουασάν και εκλερ. Νταξει οκ... σταματήσαμε και στο ζαχαροπλαστειο το παραδέχομαι. Θα ξεκινήσω με το παγωτό. Ναιπ.