Be Your Own Leader ➳ Teen Wolf [3]

Hoofdstuk 6

Hoofdstuk 6 - Moord

(Bij dit hoofdstuk een foto van Stiles wanneer hij Christina ziet ((Niet op de positieve manier hehe)) Je snapt het wel als je het hoofdstuk hebt gelezen :3))

"Weet je zeker dat ik dat meisje niet heb vermoord?" vraagt Stiles voor de zoveelste keer. We lopen samen met Scott door de gangen van de school en hij heeft er nog geen één keer over opgehouden. Ik heb hun natuurlijk niet verteld dat ik het was. "Het meisje was oké toen ik je naar huis kwam brengen." zegt Scott en hij geeft Stiles een geruststellend klopje op zijn schouder. 

En jullie denken nu vast hoe Stiles nou niet kwaad op me kan zijn omdat ik Isaac heb gekust. Nou vergeet dat maar want hij was woedend. "Ik kon je wel vermoord hebben!" Dat waren Stiles zijn woorden toen ik hem opgebeld had. We hadden een hele discussie maar die blijkt opgelost te zijn. Gelukkig maar. 

"De enige die nog bij het meisje was is..." begint Scott en daarna laat hij zijn ogen langzaam van Stiles naar mij vallen. "Wat?!" schreeuw ik bijna. "Denk je nou echt dat ik dat heb gedaan?" fluister ik daarna tegen Scott. Ik weet dat ik niet mag liegen, maar nu is het gewoon het beste. Een zucht verlaat mijn mond terwijl ik naar omlaag kijk. 

"Waarom heb ik het gevoel dat je iets meer weet?" zegt Scott. "Misschien omdat ze ook iets meer weet?" zegt hij op een iets meer vragende toon. Hij kijkt mij recht in mijn ogen en ik verbreek het oogcontact. 

"Okay, okay! Ik vertel het wel." zeg ik en natuurlijk ga ik niet de waarheid vertellen. Ik vertel hun het eerste idee wat in mijn hoofd opkomt. "Het was Kali." floep ik er in één keer uit. Scott en Stiles kijken me geschrokken aan. "Ik kon het geweten hebben!" zegt Stiles kwaad. 

"Dat mens weet ook niet van ophouden." voegt Scott eraan toe. "Ze duwde me aan de kant en toen zag ik hoe ze het meisje uit stukken scheurde." voeg ik dramatisch toe aan mijn 'verhaal'. Net op het moment dat Stiles nog wat wou zeggen komt Lydia naar ons toe gerend. "Jongens, er is iets mis." zegt ze helemaal van slag. 

En telkens als ik Lydia zie wil ik het haar vertellen over het feit dat ik haar zus ben, maar dan denk ik weer hoe ze zou gaan reageren. Ik wil gewoon geen goede vriendin kwijt. "Wat is er Lydia?" vraag ik. "Gisteren, ik lag te slapen en opeens werd ik schreeuwend wakker." zegt ze. "Dat heb je toch al eens gehad?" vraagt Stiles alsof het normaal is. 

"Ja, maar deze keer was het anders. Alsof ik met iemand anders mee schreeuwde." zegt Lydia en ik probeer me zo normaal mogelijk te houden. Want ik weet dat ze mijn schreeuw heeft gehoord, ze is natuurlijk ook een banshee. "Er is gisteren iemand vermoord, niet?" vraagt Lydia en we knikken alle drie. "Het houd ook nooit op." zucht ze en ik begin me een beetje schuldig te voelen.

"Laten we naar onze klas gaan." zeg ik snel. Ik wil niet verder over dit onderwerp praten, straks krijgen ze me nog door. We hebben op dit moment met z'n allen dezelfde les in dezelfde klas dus dat komt goed uit. Wanneer we de klas binnenstappen draai ik me meteen weer om, klaar om weg te lopen. Het is de leerkracht waar ik voor het laatst de klas ben uitgelopen. 

Crap. 

"Christina, niet zo snel. Kom maar binnen." zegt de leerkracht en ik stap met een grijns op mijn gezicht de klas binnen. Scott, Lydia en Stiles zijn al gaan zitten en ze kijken me verbaasd aan. "En aangezien je het zo leuk vond om de grapjas uit te hangen vorige les mag je vandaag nablijven." zegt de leerkracht droogjes en ik draai met mijn ogen.

 "Moet dit echt?" mompel ik en Stiles komt naast me staan. "Wat is er?" vraagt hij en de leerkracht zet een vals lachje op. "Onze dame hier mag nablijven omdat ze zo gehaast was voor kerstmis." Stiles kijkt me vol verwarring aan en ik kan een klein lachje niet onderdrukken.