AŞK MUCİZESİ

Bayan Öfke ve Bay Ukala

Sabah uyandı yakışıklımız Burak. 2 kişilik kahvaltı istemiş kız kardeşinin yanına geçmişti."Bahar'cım günaydın." Bahar önce bir şaşırdı. "Günaydın abi de???" "İçimden geldi canım :) " Abisinin yüzünde güller açtığını hatta gözlerinin parladığını gördü. Biraz şaşırdı genelde sahteydi gülmeleri en azından içten değildi..

Ada ise uyanır uyanmaz annesine "İş aramaya gidiyorum." Dedi ve bilekliği düşürdüğü okula aramaya gitti. Yine dolmuş bekledi ama hava o kadar sıcaktı ki eliyle yüzüne hava yaparken yanında bekleyen bir genç gülerek "Sıcaklık değilde nem çok nem. ;) ." dedi ve gülüştüler ardından "Ben Taner"dedi. Ada ise gülerek "Bende Ada :)"... Ada'nın dolmuşu gelene kadar sohbet ettiler.

Burak ise arabasıyla belki bilekliği aramaya okula gelir diye düşünerek arabasını parkedip etrafa baktı. O sırada ada dolmuştan inip okulun önüne gelip kapıdan içeriye baktı ama giremedi çünkü kapı kapalıydı. Burak Ada'yı farkedince arabadan atlayarak yanına gider ve "Nereye Bakıyoruz." Deyince Ada yanına bakıp "Yine mi sen?"diye bağırdı. "Evet ben dün tanışamadık ben Burak :)." "Tamam.." Adını söylemicek misin." "Gerek mi var." "Ov pardon Bayan Öfke ne arıyoruz demiştim" Burak bilekliği aradığını biliyordu. Bu yüzden biraz oyun oynamak istedi. "Sanada Burak hiç yakışmamış Bay Ukala. Neyse seninle uğraşamam babamın bana verdiği bilekliği kaybettim onu arıyorum."

Burak vermek yerine "Bir fikrim var kapının üstünden atlayalım mı bak güvenlik görevlisi de yerinde yok ne dersin?" "Olmazz yakalanırsak kötü olur" "Başka bir fikrin var mı" " Off tamam.."

Zor da olsa içeri girdiler ve bilekliği aramaya koyuldu Ada.Burak ise arıyormuş numrası yaptı derken okulun içinden güvenlik görevlisi onları görüp yanlarına koşmaya başladı. Burak farkedince adayın elinden tuttuğu gibi koşmaya başladılar. Kaçarken bir ara göz göze geldiler ve Burak Ada'nın o güzel gözlerini ve koşarken saçışan saçlarını görünce...

Kapıdan atladılar ve kaçtılar Ada kaçarken elele tutuştuğunu farkedince utandı yanakları kıpkırmızı oldu ve hemen bıraktı...sakin bir yere gidince "Sana dedim girmemeliydik." Burak ise biraz mahçup bir şekilde "Haklısın ama bak bende ne var." Deyip cebinden bilekliği çıkardı...
Ada ise "Buldun mu :D :) ." Diyip birden Burak'a sarıldı.. Ada kendine gelince "Ne yapıyorum ya ben" diye düşünürken Burak "Yanlış anladı, ama bişe olmaz heralde hem şuan çok mutlu,söylemicem." Birden Ada çekildi "Pardon." :) :)

"Seni eve bırakim mi" dedi Burak."Olmaz. Ben gidebilirim." "Dolmuşla geldiğini gördüm bırakim işte"...

Yol boyunca hiç konuşmadılar. Sadece Burak arada Ada'ya baktı. Eve gelince Ada teşekkür etti ve indi eve girmeden arkasına bakarak "Bende Ada ;)." dedi.