-Ally Pov-
Ik loop nu al zo ver weg. Het is bijna middernacht en nog steeds niks. Het is heel donker en koud geworden. Ik moet ergens gaan slapen, maar waar? Ik heb geen idee waar ik ben. Niet dat het me iets uitmaakt. Ik bedoel, ik ga toch niet terug, hoop ik... ga ik vanuit... denk ik.
Er lopen allemaal van die dronke lui hier. Een voor een vallen ze op de grond of spugen ze alles weer uit.
Laat ik hier maar snel weg gaan.
Je moet terug gaan Ally
Zei een stemmetje in me. Ik drukte de gedachte meteen weg en liep hoofdschuddend door. Ik ritste mijn vest dicht na een koude rilling op mijn rug. De kerk klok begon te luiden. Het is midden in de nacht.
Ik voel me moe worden en wil graag in bed liggen. Ugh zo lang weggelopen heb ik nog nooit gedaan.
Zouden ze me missen?' 'Absoluut. Mam zit te huilen aan tafel, pap ijsbeerd door de kamer met een telefoon in de hand. Lauren zit aan haar nagels te bijten en trilt met haar been. Kim komt net aan en huilt ook. Jack die zit hopeloos op de stoep met een paar tranen over zijn wangen'
Wow wat was dat... alsof ik kan zien wat ze doen. En er flitsten beelden voorbij waarin ik ze zie zitten.
Waarom bellen ze me niet?' 'Geen idee. Ze wachten op de politie'
Oh shit. Politie. Handig Ally, heel slim.
Moet ik terug gaan?' 'Dat is aan jou. Wil je je als vermist persoon laten, en vluchten... of loop of bel je terug, en praat alles uit en begint een nieuw hoofdstuk in je leven? Wat je wil? Dat is aan jou de keus'
En toen was het stemmetje weg. Zelfs kim is er... dat had ik niet verwacht. Dat jack er ook nog was ook niet.
Ik moet een keuze maken.
Ik loop weg voor mijn problemen. Iets dat ik altijd al heb gedaan en schijnbaar nog steeds doe. Ik moet terug.
Ik bel naar huis en na een paar keer overgaan wordt er opgenomen.
'Met Ally' zei ik meteen.
'ALLY! Oh mijn god! Waar ben je lieverd! Kom alsjeblieft terug' hoorde ik mijn moeder huilend zeggen. Het brak me mijn moeder zo te horen.
'Ik weet niet waar ik ben. Maar ik loop wel terug' zei ik en draaide me om en gilde omdat er vlak achter me een man stond in het zwart.
Ik liet mijn telefoon vallen en gilde door en rende weg. De man rende mij achter na en had me vrij snel te pakken.
'Jij gaat met mij mee meisie' zei een zware stem. Er werd iets tegen mijn neus en mond aangedrukt en mijn zicht werd wazig met vlekken en voor ik het wist, was alles zwart.
-Jack Johnson pov-
Ally had contact met ons opgenomen en we waren heel blij om iets van der te horen. Opeens kwam er een harde gil uit de telefoon en iedereen schrok. Daarna een geluid alsof er een iets viel. En toen was het stil.
'Ally?! ALLY! ALLY BEN JE DAAR NOG? ALLY!' Riep ik door de telefoon.
Er was nog een geluid, gevolgd door een zware stem.
'Bedankt voor dit mooie meisie!' Zei diegene wat mij een man leek. En hing op.
Ik voelde hoe woede mijn lichaam binnenstroomde en sloeg met mijn vuist op de tafel. Meteen daarna was wanhoop, dat er iets met haar zou gebeuren. Dan zou alles mijn schuld zijn. Hopeloos, omdat we niet wisten waar ze is, wat er gebeurd, wat we moeten doen.
De nacht was al bezig en het was bijna 1 uur. Ik was zo moe dat ik staand in slaap kon vallen.
Ze is op een plek, waar je al eerder bent geweest. Een plek waar je het niet verwacht'
Zei een stem in me. "Een plek waar ik het niet verwacht" "waar ik al eerder ben geweest".
Ik voelde hoe mijn ogen langzaam dicht vielen, ik kon ze niet meer open houden en viel inslaap op de keukentafel.
----------------
'Ally? Ben je daar?' Riep ik terwijl ik de gang uitliep.
'Hier ben ik Jack' echo de het door het gebouw, of wat het dan ook was.
Ik liep de hoek om en er was nog een lange gang met een T- splitsing.
Links? Of rechts?
Vroeg ik me af.
'Deze kant op jack' hoorde ik weer. Maar het kwam van beide kanten. Ik keek omhoog, en de muren leken wel tot de wolken te gaan.
'Welke kant Ally?! Links of rechts?!' Riep ik uit frustratie.
'Wie is Ally Jack?' Hoorde ik weer en woede kwam naar boven.
'Nee hoor! Ik ben niet Ally. Ik ben Kelsie. Je weet wel... vriendinnetje..?' En er kwam een meisje de hoek om lopen en ik liep in een tempo haar kant op.
'Wat heb je met Ally gedaan!' Riep ik en ze keek me raar aan.
'Wie is ally schat? Mijn naam is Kelsie hoor' zei ze poeslief en stak haar vinger in haar haar en krulde er een pluk omheen.
'Hier ben ik Jack' zei iemand achter mij en ik draaide me om en in de verte stond een meisje, dat leek op Ally. Ik rende weg van Kelsie, en rende naar Ally toe. Ik kwam steeds dichterbij, en dichterbij. Maar het leek of Ally steeds verder weg ging.
'Dag jack' zei ze en veranderde in een vleermuis en vloog weg met een kwade lach waar ik de rillingen van kreeg.
Wat is dit?! Waar ben ik?! Wat doe ik hier?! Waren de gedachtes die telkens terug kwamen. Ik draaide rondjes en rondjes en rondjes...
----------------
Ik kwam zwetend en roepend omhoog en de moeder van ally zat tegen over mij en keek me geschrokken aan. Ik keek rond en zag dat ik op de keukentafel leunde en daar dus op sliep.
Wat was dat?' ' dat was een droom Jack. Schiet op en zoek der! Je hebt niet lang de tijd. Denk goed na. Focus!'
En ik nam even diep adem en leunde naar achteren in de stoel en zuchte.
Weer een stukje gemaakt! Vind het niet eens zo slecht. Heb weer een hoop huiswerk gekregen :(
Heb je nog vakantie? Of zit je ook al weer op school?
Comment and vote!
Insta: @ dovescookie
Twitter: @ johnsonscookiex
Love,
Loïs
