Zengin Züppe.!

- 1 Hafta -

Koskoca 1 hafta.

Dile kolay 7 gün.

168 saat.

10.080 dakika

Bilmem kaç yüz bin saniye

Evet bir haftadır Orkunlarla telefon dışında hiç bir şekilde görüşmedik.

Melis ve Buket durumdan hiçde rahatsiz değillerdi.Fakat Orkunla Batunun her halinden yanıma gelmek için can attıkları belli oluyordu.

Kim bilir ben nasıl görünüyorumdur dışardan?

Bu koca bir hafta içinde Güneş beni hiç yanlız bırakmadı.Ciddi söylüyorum.

Hiç ya hiç.

Hergün mü bizde olur hey mübarek özel hayat diye de bişey kalmadi.

Arada bir de geceleri Batu geliyordu yanıma. Gitmeden de "Orkuna söylemek yok ha" diye sıkıca tembihliyordu.

Gerçi o da olmasa ne yapardım bilemiyorum.Süre içerisinde iki yakın arkadaş ne yapabiliyorsa yaptık.

Gece gezmeleri -Orkun ve Batunun yüksek müsadelerini alarak tabiki- kulüpler,masaj salonları,spor,sinema,alışveriş ve daha birsürü şey...

Tamam çok eğlendim falan ama 1 hafta boyunca boşuna ayrı kalmişiz.

Niye mi?

Hiçbirimiz de hiçbir tehlike unsuru göremedik.Ne kadar şaşırtıcı değil mi?

Hayır değil.yemin ediyorum bu Orkunun burnundan getiricem.Boşu boşuna gerilim yaptık ki ewde bunalıma girmem de cabası.

İçten içe Orkuna söverken ondan alacağım intikam planları kurmaya başlamiştım ki odamın kapısının tıklatılmasıyla bu fikirlerim son buldu.

-Annecim,uyandın mı?

Annemin bu sözüyle yaklaşık yarım saat önce uyandığımı ve bu zamana kadar tavanla bakıştığımı farkettim.

Yok ben bu tavanla fazla yüz göz olmaya başladım ya.Nüfusuma falan mi aldırsam.

-Uyandım anne gel

Sesimle annem yavaşça kapıyı açtı ve içeri şöyle bir göz gezdirdi.Pek rastlamadiği dağınıklığı farketmesiyle kısa bir şoka girsede cırlamak yerine yüzünü buruşturmakla yetindi.

E kolaymı o kadar süre ayri kalmak, her saniye Doruk denen züppenin kapiya dayanabileceği düşüncesinin verdiği korkuyu,gerilimi yaşamak.?

Kendime ve odama pek iyi bakamamış olabilirim yani ne var bunda.

Yanlız şöyle bir baktım da hakikaten odami b*k götürüyo.

Ööğğhhhg

En kısa zamanda odayı toplayacağıma dair kendime söz verdim ve annem kapıyı iyice açarak odama girdi.

Arkasındaki kişiyi farketmemle küçük çaplı bir kalp krizi geçirsemde hemen toparlanıp yataktan kalktım ve koşarak boynuna atladım.

Orkun du bu!

Uzun süren bir -adeta abi kardeş :) - sarılmanın ardından Orkun beni bıraktı ve üzerini düzeltti.

Anneme baktiğimda şaşkın bir şekilde beni izlediğini farkettim.Tabi ya o bilmiyorki görüşmediğimizi.

-Kızım gören de haftalardır görüşmüyorsunuz zanneder.Ne bu gelir gelmez atladın,çocuğun boynuna.?

Dedi gülerek