Hayatımın tehlikede olduğunu düşünüp korkmam,yada ilerde neler olucak diye endişelenmem falan gerekmez mi ? Oysa ben 'Orkunun isteği üzerine' evde kalacağım süre boyunca o öküzü düşünmüştüm.
Yüzü ne kadar kusursuz olsada gözleri soğuk bakiyordu.
Donuk.
Başından bir şey geçmesi lazım bence birinin gözlerinin bu derece soğuk bakabilmesi için.
Ne olmuş olabilir ki? Belkide bir şey olmamiştır ben uyduruyorumdur.. Bilmiyorum.
Üstüne düştüğümde kuruduğu bir kaç kelimelik cümlelerinde bile duygusuzdu.Sesini kontrol ediyordu.Yada çalışıyordu.
Ben öfkesini gözlerinde gördüm.Gerçi sarhoş olduğu için sanırım,gördüğüm şey sadece öfke değildi.Sanki pek çok duyguyu yaşıyor gibiydi.
Ben şaşkınlıkla gözlerinin içine baktığımda sanki açığını yakalamışım gibi beni bir hışımla ittirmesi de bu yüzdendi belki de.Saklayamamıştı çünkü o an.Ve ben bunu farketmiştim.
Anlayamadığım şey ise duygularını neden bu kadar saklaması?Neden?
Annemler okulu çok sevmediğimi bildikleri için bir gün okula gitmememe ses çıkarmadılar.
Orkun 3 gün okula gitmememi söyledi.Anlayacağınız cumadan pazartesi ye kadar evdeyim.Müthiş(!)
İki gün boyunca Doruk ve hayatı hakkında milyonlarca şey düşünüp kafamda senaryolar kurduğum için açıkçası başım ağrımaya başlamıştı.
Sonra yaptığım hatayı farkettim.
O kimdi ki ben onu düşünüyordum.Sadece üzerine düsüp rezil ettiğim - muhtemelen egosu da biraz sarsıldı yazıık(!) - biriydi işte.
Kısa ve benim gereksiz gördüğüm 3 günün sonunda kendime artık Doruk kişisini düşünmemeye dair söz verdim.
Yatağıma uzanmış öylece tavanı izlerken ben yakından geldiği belli ama çok kısık olan bir melodi sesi doldurdu kulaklarımı.
Bu benim telefonumun melodisi.
Oflayarak yataktan kalkmadan odama şöyle bir göz gezdirdim.Nerde olabilirki?Alt tarafı bir telefon ayaklanıp yür- ne saçmalıyorsam zaten ben.Nereye koyduysam ordadır.P
Kafamı yastıktan kaldırdıktan sonra melodi sesi biraz daha arttı.
Niye aklıma gelmediki, nerde olur benim telefonum.? Aman kafa mı kaldı bende.En son gece orkunla watsapptan konuşmuştuk.İki saat sonra da veda edip kapatmıştı telefonu.Üşengeç olduğum için yastığın altına sokuvermiştim.
Tabi ben bunları düşünüp hatırlayana kadar telefon sustu.Bu kadar çalması bile mucize.
Yastığı kaldırıp telefonu elime aldım.Kilidi kaldırıp aramalara girdim. Merak etmiyor değilim hani.Aramıyorlar ya 'plan gereği' msj atarlar genelde.
Ekranda gördüğüm isim beni hiç de şaşırtmamıştı.
Güneş.
Vakitsiz arar benim arkadaşım.Sabahın körü akşamın körü felan hiç farketmez yani.
Hayret bu sefer gayet normal bir saatte aradı.17.17 kesin bilerek denk getirdi.Gözlerimi devirdim ve geri arama tuşuna basıp telefonun açılmasını bekledim.
Çok değil ilk çalişta açtı.
-Naber knk
dedi heyecanla.
Hayır yani anlamıyorum ki nerden buluyo bu heyecanı ?
-İi,çok,anlatamam yani o derece
Dedim alay ederek ama keyifsiz olduğum gayet belliydi.
-Oraya geliyorum ve kimseye söylemiyorsun Derin hanım okeyy ? Hele ki Orkuna.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Zengin Züppe.!
RomanceBabasının zoruyla gittiği okulundan nefret eden bir kız,inat edip okulunu önemsemezse ne olur dersiniz.? Babası ne gibi bi ceza verebilir veya bir ceza bir hayatı nasıl alt üst edebilir? Okuyacağınız hikaye; Yeni bir başlangıç'ın hikayesi Hiç hoş...
