Larry Child

~ OO7 ~

De foto die je ziet is Liv! *

Harry Styles.

,,Ik ga voor Liv zorgen tot je dat zelf weer kan Louis"

Ik herhaal het zinnetje steeds opnieuw op dit moment zit ik thuis met de kleine Liv op mijn schoot. Eerst praatte ze niet zo maar nu praat ze de oren van mijn hoofd net als Louis. Ik had afgesproken contact te houden met de anderen.

,,Ikke moe.'' Met een glimlach bekijk ik het kleine meisje dat vredig met haar hoofdje tegen mijn borst aan ligt. ,,Ome hazza brengt je naar bed kleine meid.'' zachtjes giechelt ze waarna ze haar hoofdje dichter tegen mijn borst aandrukt om vervolgens haar oogjes te sluiten. Even blijf ik midden op de trap staan en bekijk ik het kleine meisje nog is goed ze is prachtig. Ik betreed de logeerkamer waar ik nu een klein bedje voor Liv heb staan ik heb dit aan Louis beloofd en ik ga het goed doen ook.

Haar kleertjes verwissel ik voor haar pyjama en tandenpoetsen haal ik morgen wel een keertje in, ik kan het niet over mijn hart verkrijgen het kleine meisje weer wakker te maken. Zachtjes leg ik haar in haar bedje neer en trek de dekentjes goed over haar heen. ,,slaapzacht Liv Slaapzacht.'' een kus druk ik nog op haar voorhoofd voor ik de kamer verlaat en weer terug naar beneden loop.

Eenmaal beneden loop ik richting de keuken om daar vervolgens iets drinkbaars te zoeken. Vol afschuw bekijk ik de kastjes die vol liggen met alcohol. ,,Nee.'' Een vuilniszak grijp ik vanonder de magnetron en ruw trek ik de zak open. Alle drank laat ik door de gootsteen spoelen om vervolgens de legen flessen te verzamelen in de vuilniszak. Als eenmaal alles is opgeruimd zie ik tot mijn grote opluchting nog een fles cola liggen in de kelder. Zo gezegd zo gedaan zit ik niet veel later voor de tv met een glas cola en een zak chips.

~ Timeskip i'm sorry ! '

Het was inmiddels 2 weken geleden. 2 lange weken zonder Louis. Zijn situatie was iets beter geworden maar een teken van leven zat er nog niet in. Mijn hart breekt als ik naar Liv kijk. Ze is helemaal aan me gewend en tot mijn grote verbazing noemt ze me Papa Hazz. ,,Papa Hazz mag ik nog even spelen voor we naar Papa toe gaan?'' Liefjes knik naar het meisje waarna ze vrolijk naar haar nu poppenhoek rent die ik speciaal voor haar heb laten maken. We zouden zometeen naar Louis gaan, Elke dag ben ik bij hem geweest elke dag heb ik tegen hem gepraat. Maar nog steeds laat hij geen teken van leven zien en het deed verschrikkelijk veel pijn. Elke minuut zonder hem brak mijn hart nog een stukje meer af. Liv krijgt niet veel mee van de situatie wat een voordeel is ik kan het niet aanzien als het kleine meisje zou instorten ze was als mijn kleine dochter. Hoewel ik wist dat dit niet zo was voelde het toch zo.

Het was tijd om te vertrekken richting Louis. ,,Liv ga je mee we gaan naar papa!" In een ruk was ze omgedraaid en keken haar twinkel oogjes me aan. ,,Papa?" lachend knikte ik terwijl Liv gauw naar de gang liep ik was trots op haar ze kon steeds meer dingen zelfstandig. ,,Klaar papa Hazz schiet op schiet op!" ze stond te springen bij de deur waarna ik haar op mijn arm tilde en zorgvuldig naar de auto liep. ik klikte haar in de kinderstoel naast mijn stoel zodat we nog gewoon konden communiceren. ,,Heb je lulu meegebracht?" wijzend naar de teddybeer in haar armpjes knikte ze heftig. ,,Hij wilde papa ook zien" ik glimlachte en knikte waarna ik nog een kus op haar voorhoofd drukte en richting het ziekenhuis reed.

Eenmaal daar rende Liv door de gangen met mij achter haar aan. Een schattig lachje verliet haar mond waarna een brede glimlach op mijn gezicht kwam te staan ondanks dat ik wist dat ik zometeen in een minderleuke situatie terecht kwam. ,,Ome Niiii!" Niall stond zoals altijd in de gang waarna Liv als een speer naar Niall toerende. Lachend ving hij haar op ,,Hey hazz!" ,,Niiii!" een lachje verliet zijn mond. Tussen ons was alles gelukkig goed. ,,Waar is Liam?" hij had een afspraak glimlachte Niall waarna hij zich weer keerde tot Liv.

Na een tijdje besefte ik dat we hier waren voor Louis. ,,Kan ik naar Lou?" Niall knikte en maakte een glimlachend gebaar naar de deur. Aarzelend voor wat ik zou gaan zien liep ik de kamer in. Een teleurgesteld gevoel overspoeld me als ik zie dat zijn ogen nog altijd gesloten zijn tranen springen in mijn ogen en eenmaal naast het bed laat ik me zakken. ,,Oh Louis alsjeblieft word wakker! Ik heb je zo ontzettend nodig Louis!" Snikken verlieten mijn mond terwijl ik mijn handen in die van louis vlocht. Kusjes drukte ik op zijn hand en langzaam aan werd ik weer kalmer.

Een halfuur zat ik al naast zijn bed Niall meldde me dat hij en Liv even naar de speelkamer zouden gaan waarna Liv nog een kus op Louis zijn lippen gedrukt had. Op dat moment leek het alsof er een glimlach rond Louis zijn lippen kwam maar het was zo snel weg dat ik het me vast verbeeldde. Mijn hoofd legde ik op Louis zijn borst waarna ik luisterde naar zijn rustgevende hartslag.

Van alles spookte door mijn hoofd. Wat zal er gebeuren, word hij nog wakker, wat als? het maakte me helemaal gek terwijl mijn blik op Louis gericht was deed ik het eerste wat in me op kwam, Ik drukte mijn lippen zacht op die van Louis bang om iets verkeerd te doen. Na een aantal seconden haalde ik ze er weer vanaf ,,Ik houd van je Louis." Even kijk ik naar zijn ogen en teleurgesteld sta ik op nog steeds geen reactie. ,,Tot morgen lieve Louis.."

Voordat ik de deur open had gedaan was het een zachte krakende stem die me tegenhield ,,Harry blijf hier alsjeblieft." Vanaf dat moment stroomden de tranen van geluk van mijn wangen. Het was Louis!

~~~~~~~

OKAY AT FIRST IM SORRY VOOR DE LANGE NIET UPDATE. Maaar ik had enorme struggels met dit hoofdstuk. het zal nu sneller gaan dat sws. Maaaaar het belangrijkste wat vonden jullie?? Let me know!!

All the Love x N