Louis Tomlinson.
~ Voor het Ongeluk ~
Het deed me goed dat Harry de deur voor me open gedaan heeft, me geknuffeld heeft, en me zijn verhaal verteld heeft. Inmiddels had ik mijn verhaal bij Niall en Liam gedaan die blij voor me waren maar het jammer vonden dat Harry hun zo weggeduwd heeft. Kleine Liv lag te slapen in het speciale babykamertje voor haar. Niall en Liam leefden nog samen aangezien geen van hun een vriendin had en het anders zo eenzaam werd. Ik Glimlachte even naar beide jongens ,,Ik geloof dat het nog wel goed komt met Harry, hij zat er gewoon even doorheen.'' Beide jongens knikten.
,,Blijf je slapen LouLou?'' Met een mond vol pasta keek Niall me aan. Lachend knikte ik waarna ik stiekem een foto van zijn gezicht nam. ,,Zouden jullie morgenochtend alsjeblieft nog even op Liv kunnen letten? Ik wil nog heel even naar Harry en ik denk niet dat het een goed idee is om haar met me mee te nemen. Ik weet niet of hij dat al aan kan.'' Ik keek ze met mijn puppy ogen aan waarna Liam zuchtte maar toch knikte. ,,Ze is zo schattig!'' Kirde Niall.
De rest van de avond was enorm gezellig geweest. Kleine Liv is niet wakker geweest. Dus hadden wij een soort van feestje waar inderdaad je raad het al wat drank aan te pas kwam. Eens moet kunnen toch? Ik wenste de jongens een goedenacht voor ik naar de logeerkamer vertrok om me daar op het bed te laten ploffen en vrijwel meteen in slaap viel.
Die volgende morgen word ik vroeg wakker, en ik besluit me eerst maar eens fatsoenlijk op te frissen. Op deze manier ziet Harry me natuurlijk nooit staan. Gisteren nadat ik terug ging richting Liam en Niall wist ik waarom ik Harry zo nodig had.. Ik was nog altijd verliefd geweest op de hypere krullenbol die nu niets anders deed dan eten tv kijken en huilen en al met al wist ik dat het mijn schuld was...
Eenmaal toen ik klaar was liet ik een briefje achter voor Liam & Niall en drukte ik nog een kus op het hoofdje van mijn lieve princess. Eenmaal in mijn auto reed ik op volle snelheid om zo sneller bij Harry te zijn hij was het waard. Helaas had ik de scherpe bocht niet gezien en zo verloor ik de controle over mijn stuur een afschuwelijke schreeuw weerklinkt van mij afkomstig maar ik voel niets meer als verdoofd klap ik tegen mijn raam waarna ik in een zwart gat gezogen word weg van de bewoonde wereld is dit dood zijn...?
~ Louis is Buiten bewustzijn aka Coma *Dit is zijn gedachtengang*
Met grote ogen kijk ik het bos door waarin ik sta. Het is zo groot. Mijn ogen bestuderen de plaats waar ik nu sta tot ze vallen op een schommel. Niet zomaar een schommel een schommel met daarop Harry. ,,Harry!'' Ik schreeuw maar hij lijkt het niet te horen. Ik besluit te rennen en zodra ik dichterbij kom zwerft hij verder bij me vandaan ,,Harry! Harry blijf hier!'' Een glimlach bespeelt zijn lippen en niet veel later is hij in rook opgegaan. Ik val op mijn knieën en de tranen stromen over mijn wangen ,,Waar ben ik!!'' ik sla met mijn vuisten een aantal keer tegen de grond wetend dat het me niet zal helpen. Mijn hoofd laat ik snikkend rusten op het gras en het enige wat ik nog voor me zie is een lachende Harry.
~
Vaag ben ik me bewust van wat er om mij heen gebeurd maar mijn ogen openen lukt echter niet. Het enige dat ik kon doen was stil liggen en luisteren naar iedereen die wat te zeggen had. Een krakend geluid vulde mijn gehoorgangen gokkend dat het de deur was. Mijn gedachten werden echter bevestigd toen iemand mijn hand beetpakte en er een zachte kus op drukte. ,,Hey Louis.'' De stem klink gebroken en even moest ik erover nadenken wie er tegen me praatte maar gauw genoeg herkende ik deze stem uit duizenden. Harry was hier voor mij...
,,Lou je moet wakker worden ja. Liam en Niall hebben je nodig Liv heeft je nodig en bovenal ik heb je ook nodig Louis..'' ,,Ik kon het niet aan dat je verderging met haar Louis. Ik hield van je..'' Krak mijn hart brak zei hij nou hield? ,,Het spijt me ik houd nog steeds van je.'' Alle dingen die hij zei het gaf me zoveel moed helaas had ik de kracht niet mijn ogen te openen en kon ik enkel luisteren naar zijn prachtige woorden. ,,Louis ik wil iets terugdoen voor wat ik gedaan heb en ik weet precies hoe ik dat kan doen.'' Afwachtend luisterde ik naar Harry..
,,Ik ga voor Liv zorgen totdat je het zelf weer kan..''
Een kus volgde op mijn voorhoofd waarna zijn voetstappen weerklonken. De krakende deur ging weer open om daarna met een klap dicht te vallen.
Ik had geen enkele kracht iets te doen maar ik was opgelucht Harry ging voor Liv zorgen hij doet wat ik hem nooit had durven vragen..
Harry zorgt voor Liv
Harry zorgt voor Liv
En met dat sloot ik mijn gedachten af en viel ik in slaap.
~
Deze keer is het een iets korter hoofdstuk gewoon weg omdat hij vanuit Louis is. Hope you guys like this :) Leave a comment <3
All The Love N.
JE LEEST
Larry Child
FanfictionMomenten waarin je niet durft toe te geven aan je gevoelens. Momenten waarin onverwachtse dingen gebeuren. Wanneer je klaar bent om je gevoelens uit te spreken en hard word onderbroken. Het pijnlijke gevoel dat in je hart overblijft zodra je hoort...