There we are again >; )
Ik ga een beetje gemeen zijn deze keer en vanuit Lou schrijven xo
~
Louis Tomlinson.Felle zonnenstralen schijnen in mijn gezicht. Al een tijdje lig ik wakker starend naar de mooie jongen naast mij. Gisteren was geweldig ik kan niet ontkennen dat ik mega verliefd ben op Harry vanaf het begin maar ik was er van overtuigd dat hij me raar zou vinden.
Mijn blik glijd naar de wekker naast het bed en een zachte zucht verlaat mijn mond als het half 6 aangeeft. Allemaal scenes spelen zich af in mijn hoofd als Harry straks wakker word, Hoe zal hij reageren, Zou hij boos zijn? Zou hij me de schuld geven omdat hij niet helemaal nuchter was. Ik word al misselijk als ik er aan denk.
Even ben ik bang dat Harry wakker word als een klein zuchtje zijn mond verlaat maar, algauw draait hij zich weer om. Zo voorzichtig mogelijk duw ik de dekens een beetje omhoog om vervolgens zo zachtjes mogelijk het bed te verlaten. Mijn kleding raap ik netjes op en ik druk nog een klein teder kusje op Harrys lippen waarna ik de kamer verlaat.
Stilletjes loop ik de trap af terwijl ik op de overloop mijn kleding alweer had aangetrokken. Een kleine grinnik verlaat mijn mond als ik Niall op de grond zie liggen met een half stuk pizza op zijn gezicht. Even kijk ik twijfelend naar zijn gezicht of ik het eraf zou halen maar besluit het dan te laten liggen en naar de keuken te lopen. Daar smeer ik een broodje en drink ik wat melk voor ik de keuken verlaat mijn jas aantrek en het huis verlaat voor een frisse ochtendwandeling.
Ik moest even mijn hoofd leegmaken maar, ik was vooral bang voor wat er komen ging als ik terug naar huis keer. Harry zal boos op me zijn en Liam en Niall zullen het niet snappen. Onvrijwillig gleed er een traan over mijn wang en gelijk daarna gleden er meer achteraan. Ik was ook zo'n klootzak ik heb Harry gebruikt op zijn zwakste moment. ,,AAARGH." Harde schreeuwen verlieten mijn mond totdat de klok 8 sloeg tijd om terug te keren...
Met lood in mijn schoenen liep ik terug richting onze villa eenmaal daar drukte ik met trillende handen de code in. Het hek schoof open en mijn angst voor een kwade harry werd met de seconde groter. Met elk stapje dichter bij de deur knipperde ik hevig met mijn ogen. De deur trok ik moeizaam open en wat ik voor me zag was alles behalve fijn..
Harry huilde en Niall knuffelde hem innig. Harry zijn blik gleed naar mij en meteen wurmde hij zich uit de greep van Niall ,,Louis!" Hij rende op me af terwijl hij op me afsprong. Al mijn zenuwen waren in een klap weg en ik sloeg mijn armen strak om Harry zijn lichaam heen. ,,Ik laat jullie even alleen jullie moeten nodig praten." Niall schonk ons een halve glimlach voor hij de gang uitliep.
Zachtjes snikte Harry verder op mijn schouder terwijl ik hem probeerde te sussen. ,,Ik dacht dat je weg was Lou.." ,,ik ben niet zo snel weg te krijgen Hazza." Ik pakte zijn hand en trok hem mee richting de trap ,,Lets talk in my room." Harry knikte enkel en liet zich met zich mee sleuren door mij wat me toch een kleine glimlach op mijn gezicht bezorgde.
Eenmaal in mijn kamer namen we plaats op mijn bed. Schuldig keek ik naar beneden voor ik mijn gezicht ophefde om daar recht in een paar waterige groene ogen te kijken. Het deed pijn hem zo te zien dus voor ik het wist trok ik hem tegen mijn borst aan waarna ik begon te praten. ,,Het spijt me van vannacht. Ik heb misbruik gemaakt van je situatie en het spijt me." Een warme traan gleed van mijn wang toen Harry zich woest los rukte. ,,Het spijt je Louis? Het verdomme spijt je. Je wilde het niet! Het doet nog meer pijn dat te horen dan dat je me gewoon vertelde dat je niet hetzelfde voelde!" En met dat verliet hij mijn kamer en gooide de deur met een klap dicht.
Mijn hoofd liet ik hangen terwijl de warme tranen bleven komen. Ik had het verpest en goed ook.. Wanhopige schreeuwen bleven mijn gehoorgangen vullen waardoor ik maar al te goed wist dat ik het had aangericht. Mijn deur klapte hard open om een kwade Niall te zien staan. ,,Verdomme Louis waarom?!" Niall klonk wanhopig maar moed om hem aan te kijken had ik niet. Ik had het verpest en dat wist ik zelf heel goed. ,,Het spijt me." ,,Dat is in deze situatie niet genoeg Louis jullie hadden Seks.." En met dat verliet Niall teleurgesteld mijn kamer tegelijkertijd voelde ik mijn hart een stukje meer breken.
~
Snikken verlieten mijn mond terwijl ik op de grond neerzakte. Drie weken... We waren drie weken verder en Harry negeerde me nog steeds. Het deed pijn heel erg veel pijn. Liam praatte nog wel wat tegen me maar Niall alleen als het moest. En ik snapte dat het mijn eigen schuld was. Mijn ogen gleden naar mijn pols. Er stonden 6 krassen op maar ik beloofde mezelf er mee te stoppen dit was niet de oplossing en zo kon het ook niet meer verder.
Met een handdoekje droogde ik mijn tranen en ik liep rustig naar beneden. Liam en Niall waren op het moment samen weg en geluid weerkaatste vanuit de keuken. Zachtjes opende ik de deur om daar Harry tegen te komen met een bord eten. ,,Harry.." Mijn stem was zacht en schor van het huilen. Harry keek echter niet op of om en bleef rustig door eten. ,,Harry alsjeblieft ik moet met je praten." Nors keek hij op voor hij zijn bord naar voor schoof en langs me heen de gang in liep. Vrijwel meteen greep ik naar zijn hand en trok hem terug ,,Laat me los Louis!" Ik trok hem echter nog meer tegen me aan en voor ik het wist drukte ik mijn lippen op de zijne en wachtte gespannen zijn reactie af....
~
wooooooeh! Chapter 3 dit was een beetje lastig te schrijven ik twijfelde soms wel maar here we are! I love you guys! Thanks for reading xxxx Wortelcupcake aka Nadja•

JE LEEST
Larry Child
FanfictionMomenten waarin je niet durft toe te geven aan je gevoelens. Momenten waarin onverwachtse dingen gebeuren. Wanneer je klaar bent om je gevoelens uit te spreken en hard word onderbroken. Het pijnlijke gevoel dat in je hart overblijft zodra je hoort...