Larry Child

~ OO5 ~

Harry Styles.

Een tijdje blijf ik staren naar het scherm terwijl de tranen van mijn wangen rollen. Ik moest hierover heen komen ik moest dit doen. Mijn trillende vingers gleden langzaam naar het groene hoorntje en voor ik me kon bedenken had ik hem ingedrukt. ,,Ohmy..'' ,,Ohmygosh Harry ben je het echt?'' een snik vult de gehoorlijn terwijl ik de moed niet heb om terug te praten. ,,Je hebt opgenomen... Voor mij.'' Nog een snik vult mijn gehoorgangen waarna ik het niet meer uithoud en huilend uitbarst. ,,Het spijt me.'' ik wist dat het slechts een fluistering was maar Louis had het gehoord. ,,Zal ik naar je toe komen?'' Mijn hart stond stil en het zweet brak me uit wilde ik dit wel...

,,Ik-- Nee wat dit..'' ,,Harry rustig..'' ,,Ik kom naar je toe en doe alsjeblieft open..'' Na dat hoorde ik een lange pieptoon en wist ik dat er niets anders opzat. Paniekerig keek ik om me heen het was een troep hier maar uiteindelijk liet ik me huilen op mijn knieën vallen. Ik had met Louis gepraat.. Louis is onderweg naar mij. De tranen stopten echter niet met stromen en een kleine gil verliet mijn mond toen de bel in mijn knusse huisje weerklonk. Met trillende benen en knikkende knieën liep ik aarzelend naar de gang. Recht achter deze deur stond mijn ware liefde...

,,Harry doe open alsjeblieft!'' Louis zijn stem klonk smekend en ik hield het niet meer. Met een ruk trok ik de deur open en vloog huilend in de armen van Louis. Zijn armen sloegen zich strak om mijn middel heen Louis zijn tranen drupten kapot op mijn t-shirt terwijl het enige wat kon snikken was. Voorzichtig gleden zijn vingers naar de mijne en verstrengelde hij onze handen voor hij me zachtjes mee naar binnen trok. ,,Het spijt me voor dit...'' Terwijl mijn handen gebaarden naar de troep die zich verspreidde over de grond. Louis zei echter niks en trok me weer tegen zich aan. ,,Ik heb je zo gemist Hazz.'' Ik wist dat dit enkel 6 woorden waren, maar ze betekenden veel voor mij zoveel dat er voor het eerst in 3 jaar weer een enorme glimlach rond mijn lippen lag. 

Na zo'n 2 en half uur elkaar te hebben geknuffeld keek ik afwachtend naar Louis die zenuwachtig met zijn handen speelde. Voorzichtig trok ik ze los en verstrengelde ze met de mijne. ,,Waarom nu?'' De enige woorden die ik uit mijn mond kreeg en ook echt wilde weten. ,,Ik heb nooit bij Leonie willen zijn Hazz.'' Tranen schoten in mijn ogen bij die woorden maar het deed zon pijn dat ik echter niks terug zei. ,,Ik heb dit alleen gedaan omdat ik er voor mijn kindje wilde zijn Harry, ik hoopte dat je dit kon begrijpen maar je ging weg op het moment dat ik je het hardst nodig had.'' Tranen begonnen langzaam weer een weg te maken over zijn wangen. ,,En nu?'' 

,,Leonie is al 2 jaar weg hazz. Ze kon de verzorging niet aan ze liet me alleen met Liv..'' Een klein glimlachje speelde rond zijn wanneer hij zijn kennelijke dochtertje's naam uitsprak. Niet wetend wat te moeten zeggen knuffelde ik hem nog een keer. ,,Is ze mooi?'' Het was een zachte fluistering maar Louis daarin tegen kreeg een brede glimlach rond zijn lippen. ,,Ze is prachtig Harry. Ik had haar willen meenemen maar het leek me geen goed idee, dus is ze bij Liam en Niall.'' Mijn hoofd knikte ik een keer ten teken dat ik het begreep waarna ik mijn ogen weer richtte op mijn schoenen.

Een niet bepaald prettige stilte vulde de kamer terwijl je onze harten kon horen kloppen. ,,Harry?'' Ik keek niet omhoog ik had de moed verloren alweer... 2 zachte vingers omsloten mijn kin en drukte mijn hoofd zachtjes omhoog. ,,Het is wel zo beleefd me aan te kijken als ik praat.'' Louis schonk me nog een glimlach en een knipoog waarna ik zo rood werd als een tomaat en een kleine sorry mompelde. ,,Wat is er toch met je gebeurd Harry.. Je bent niet meer dezelfde gekke drukke Harry als 3 jaar geleden en ik mis je.. '' Zijn woorden deden pijn maar ik wist dat het waar was..

Zo zit ik 's avonds op mijn bed na te denken over Louis zijn woorden. Een tijdje hadden we nog gepraat waarna hij echt weer terug moest Liv ophalen. Aan zijn gezicht kon je zien hoeveel hij van zijn meisje hield en het deed me goed dat hij gelukkig werd van het kleine meisje dat tevens prachtig was. Vol trots had hij zijn telefoon onder mijn neus gedrukt en ze leek behoorlijk veel op Louis het voelde goed dat hij nog een happy factor in zijn leven had. Een klein glimlachje bespeelde mijn lippen terwijl de muren rond mijn hart stukje voor stukje afbrak. Louis was Single en hij was hier geweest voor mij. 

Na nog een aantal uur gepieker viel ik in een diepe slaap. Ik had het nodig. De volgende ochtend ging vroeg de telefoon. Denkend dat het toch Louis zou zijn drukte ik op het groene hoorntje ,,Goedemorgen Louis, jij bent er vroeg bij!'' waarna toch een kleine grinnik mijn mond verliet. ,,Harry ik ben  Louis niet ik ben Niall.. Ik weet dat je ons niet meer wilde spreken maar het is belangrijk kom alsjeblieft naar het ziekenhuis Harry.'' Niall snikte waarna hij nog het woord Louis uitsprak voor hij de telefoon ophing. 

Rennend in mijn pyjama *het kon me niet schelen ik moest Louis zien* rende ik door de ziekenhuisgangen waarna overal klachten kwamen maar het kon me niet schelen ik moest Louis zien. Algauw beukte ik iedereen aan de kant om voor bij de balie te komen veel gemopper bereikte mijn oren maar ik had alleen oog voor de vrouw achter de balie. ,,Mevrouw vertel me alsjeblieft waar Louis Tomlinson ligt!'' De vrouw schudde enkel haar hoofd ,,Zoals ieder ander hier, heeft u de plicht in de rij te wachten.'' De vrouw tilde haar hoofd op en haar mond viel open ,,OMG U bent Harry Styles! U bent voor 3-'' ,,Jaja ik weet het alsjeblieft vertel me waar Louis ligt.'' ,,Verdieping 3 kamer 24, hij mag echter nog geen bezoek hebben.'' Helaas luisterde ik niet naar haar verdere uitleg en rende zo snel als ik kan richting zijn verdieping. 

Eenmaal daar zag ik een huilend meisje op de schoot van Liam zitten Liv... Niall en Liam kijken mijn kant op en hun ogen worden groot als ze me dan daadwerkelijk zien staan. Niall rent op me af en trekt me in een knuffel waarbij veel tranen betrokken zijn. Liam geeft Liv aan Niall waarna hij me ook stevig knuffelt. ,,Wat is er met Louis alsjeblieft zeg het me...'' ,,Hij heeft een auto-ongeluk gehad Harry, ze kunnen niet zeggen hoe het nu met hem gaat...'' En vanaf dat moment liet ik me op mijn knieën zakken en schreeuwde ik de longen  uit mijn lijf Mijn Louis... 

~

Het spijt me voor de drama ^^ ( Nee dat spijt me niet ) ' Anyways, Sorry voor de late update maar ik was van plan een Louis one te doen alleen ik liep een beetje vast dus heb ik er toch maar een harry pov van gemaakt i hope you guys liked ittt, Please leave a comment! All The Love N. <3