Larry Child

~ Epiloog ~

Harry Styles.

Huilend zit ik op mijn knieën. Niall staan samen met Liam en Liv achter mij, Hoewel het meisje niet helemaal begrijpt wat hier gebeurd. Weet ze dan wel weer dat haar papa slaapt maar dat is dan ook het enige. Tranen stromen van mijn wangen en de foto van Louis is tegen mijn borst aangedrukt. ,,Harry het is tijd om afscheid te nemen.'' Nialls schorre stem klonk tot ver in mijn gedachtes na. ,,Nee! Nee en Nee! Ik kan Louis niet alleen laten hij heeft me nodig!'' Ik huilde nog harder zover als nodig was. Dit alles was mijn schuld ik had het moeten weten. Hij had dan wel niks gezegd maar als ik nooit in slaap gevallen was, was dit alles niet gebeurd!

Die avond.. We hadden seks het voelde geweldig. mijn hoofd legde ik op zijn borst terwijl zijn hartslag gejaagd ging. Voor mij was het echter genoeg om in slaap te vallen. Ik wenste dat, dat niet gebeurd was. Die nacht is Louis gestorven aan een hartaanval...

,,Papa hazz niet huilen, papa komt zo weer terug hij is alleen maar aan het slapen.'' Liv was 6 maar begreep dan nog niet dat haar papa niet terug kwam. Hoewel het lief bedoeld was liet het me alleen nog maar harder huilen. ,,Ik neem Liv wel even mee. Probeer hem mee te krijgen.'' Niall fluisterde naar Liam maar ik had het gehoord en ik was niet van plan deze plek te verlaten. ,,Harr--'' ,,Stop! Ik ga niet mee hij heeft me nodig Liam ik kan nu niet weggaan.'' Ik snikte terwijl er een pijnlijke steek door mijn arm heen ging, zwarte vlekken vormde zich voor mijn gezicht en een aantal tellen later lag ik out naast mijn vriend.

~

Verward maar pijnlijk deed ik mijn ogen open om daar recht in een paar bezorgde ogen van Liam te kijken. ,,Waar ben ik.'' Mijn stem was schor en meer dan een fluistering was het niet. ,,Je bent thuis Harry we hebben je out moeten laten gaan om bij je bij het graf van Louis weg te krijgen.'' Het schoot me te binnen.. Louis was dood en ik blijf alleen achter. Ik was nu de verantwoordelijke voor Liv.. Mijn ogen schoten van Liam naar de deur. ,,Oh nee STYLES JE BLIJFT HIER!'' maar het was te laat ik was het huis uitgerend op weg naar het graf van Louis.. Hij had me nodig.. Ik had hem nodig... ik kon dit niet zonder hem.

Huilend en schreeuwend liet ik mezelf langs het graf van Louis zakken. ,,Hoe kon je me nou verlaten Louis... Hoe? Ik heb je zo hard nodig, Liv heeft je nodig.'' Snikken verlieten mijn mond terwijl ik had gehoopt dat mijn tranen al op waren maar dit was helaas niet het geval. Opeens wist ik wat ik moest doen hoewel het heel wat mensen gaat kwetsen was dit het enige wat ik kon doen...

~

Ik was terug van weggeweest ik zat naast Louis zijn graf alweer.. Ik had me moeten verstoppen toen ik Liam mijn naam hoorde schreeuwen Liv schreeuwde lieve woordjes maar ik wist dat dit voor de laatste keer zo ging zijn. De brief had ik klaargelegd omhult in een rode envelop om op te vallen. Het mes had ik gereed liggen terwijl mijn ogen nog een laatste keer naar de lucht keken. ,,Ik kom naar je toe Louis...'' Mijn handen vonden als vanzelf het mes en dit was het moment. Ik haalde nog een keer diep adem voordat ik hem recht door mijn hart stak. Ik voelde mezelf met de seconde zwakker worden voordat mijn zicht helemaal wegviel.. Ik zou nu mijn Louis terugkrijgen. En the fault in our stars had gelijk, 'Okay was onze always'

~

Het was rond half 5 toen Liam de begraafplaats betrad, hoewel hij hier al had gezocht had hij een naar gevoel in zijn maag. Zijn gevoelens werden bevestigd van het zien van dit beeld. Hij had Niall gevraagd in de auto te wachten maar hoe eigenwijs hij was, was hij achter me aangekomen daar lag hij... Onze Harry met een mes recht door zijn hart... een piep verliet Niall zijn mond terwijl mijn ogen sterk gericht waren op de rode envelop...

Lieve Jongens en Liv. (Geef haar een knuffel van mij en Louis.)

Ik ben blij nu, ik heb het beste gedaan wat ik kon doen. Terugkeren naar mijn grote liefde. Ik heb beloofd er voor hem te zijn in voor en tegenspoed en dit ben ik  nagekomen. Ik voel me enorm opgelucht om terug te zijn bij de jongen die mijn hart gestolen heeft vanaf het begin. Wees niet te verdrietig en zorg goed voor Liv. Dit was het beste...

Harry.

Einde....

~

Dankwoord is coming..... xxxxx

Ik hoop dat jullie ontzettend genoten hebben van mijn verhaal. Dikke X Nadja.