Larry Child

~ O13 ~

Louis Tomlinson.

Mijn hart klopte als een gek, Daar stond hij de man waar ik altijd al naar verlangde. Woedend stampte Leonie op de grond. ,,Zeg Ja Louis! Je kan niet meer terug!'' Hoewel ik wist dat haar ogen vol woede stonden kon ik Harry zijn ogen maar niet loslaten. Vaag was ik me bewust van het boe geroep aan de kant van Leonie's familie, terwijl mijn familie afwachtend van Harry naar mij keek. ,,Meneer Tomlinson?'' Mijn ogen verplaatste ik even naar de verwarde pastoor. ,,Wat is u antwoord..'' ,,Iik--'' ,,Hij zegt ja.'' Gromde Leonie woest. Mijn ogen verplaatste zich algauw weer naar de plek waar Harry net stond maar ik voel een brok in mijn keel komen als ik hem niet meer zie staan. ,,Harry.'' Het was slechts een fluistering. ,,papa haaazz!'' Mijn ogen schieten naar Liv en de brok in mijn keel maakt plaats voor duizenden vlinders. Liv knuffelde Harry zo stevig ,,Jij terugkomen, Mama is stom.'' Mijn ogen werden groot ,,Liv dat mag je niet zeggen!'' De krijsende stem van Leonie weerklonk in het kleine kerkje maar mijn hart wist wat hij moest doen.

,,Nee.'' ,,Wat nee.'' Haar ogen stonden nog altijd even woest en haar handen waren in een vuist geklemt. ,,Mijn antwoord is nee.. ik kan niet met je trouwen. De enige gevoelens die ik heb zijn die voor Harry.'' Geschokte geluiden vulde de ruimte terwijl alweer mijn blik naar die van Harry getrokken werd een enorme glimlach sierde zijn gezicht en zo snel als ik kon liep ik van het kleine podiumpje af en dook in Harry's armen. ,,Ik heb je zo gemist Harry. Ik wist niet waar je was en ik weet niet wat me bezielde.'' Tranen van geluk stroomden van mijn wangen terwijl Harry me glimlachend aankeek ,,Ik heb je meer gemist dan alles in mijn leven Louis.'' Na een tijdje lieten we elkaar los. ,,Louis dit kun je niet maken!'' Krijsde Leonie terwijl ze naar voren stapte en Liv bij haar kleine armpjes pakte. ,,Als jij het durft met hem te trouwen, dan neem ik Liv mee.'' ,,Papa.'' Liv huilde terwijl ik wanhopig om me heen keek. Natuurlijk niet echt want achter haar verschenen twee bodyguards die haar grepen en zo gauw als Liv kon sprong ze recht in Harry's armen die haar stevig tegen zich aandrukte. ,,Shht schatje.'' mijn hart zwelt op vol geluk kijk ik naar de twee.

Na alle ellende en een woeste Leonie en haar familie die de kerk uitgestuurd waren bleven mijn familie en de jongens nog over die Harry uitgebreid begroet hadden. Liv zat op mijn schoot uitgebreid te vertellen over papa hazz. Harry zijn blik kruiste met die van mij terwijl de grote glimlach nog steeds op onze gezichten te zien was. Liv sprong van mijn schoot alsof ze wist dat ik naar Harry wilde gaan. Glimlachend trok hij me tegen zich aan. ,,Ik ben op tijd.'' Verbaasd kijk ik hem aan ,,Op tijd voor wat?'' Hij glimlachte enkel nog breder terwijl hij zich op een knie liet zakken. Een dure ring kwam tevoorschijn terwijl de tranen in mijn ogen sprongen ik sloeg een hand voor mijn mond en onze families maakte allemaal 'awh' geluidjes.

,,Lieve, Lieve Louis. In het ziekenhuis had ik het je beloofd en hoewel ik dacht dat dit het verkeerde moment was heeft het tegendeel mij bewezen. Wil je met me trouwen?'' Enkele tranen gleden al van mijn wangen voor ik boven op Harry sprong en hem op zijn mond zoende. Lachend trok hij terug ,,Kan ik dit beschouwen als een ja?'' ,,Natuurlijk gek!'' Onze families klapte terwijl de muziek aanging. Muren schoven als vanzelf aan de kant en een dansvloer werd zichtbaar. Zo stonden we dan ook niet veel later allemaal te dansen vergetend dat we in het kleine dans-kerkje waren vergetend dat Leonie een aantal uur geleden woest vertrokken was. Het enige dat nog telde was dat Harry en ik zouden gaan trouwen en samen Liv zouden gaan opvoeden. Dit was het beste wat me ooit is overkomen....

~

Een klap op mijn gezicht liet me wakker worden. Verbaasd keek ik om me heen. Huh waar was ik? Mijn ogen gleden over de ruimte en toen kwam het harde besef aan ik was in de backstage ruimte Harry hing boven me terwijl hij me opgelucht een knuffel gaf. ,,Louis je was bewusteloos voor 3 uur!'' Tranen gleden over mijn wangen terwijl ik mezelf oprolde als een bolletje.

Harde snikken verlieten mijn mond terwijl Harry me onbegrijpelijk aankeek. ,,Het was een droom Harry een droom...'' Huilend liet ik me in zijn armen vallen. ,,Wat was een droom lou.'' ,,Jij--Ik--Liv.'' Verder kwam ik niet. Ik bleef maar huilen terwijl Harry verward voor zich uit staarde.

Hoe kon ik ook denken dat het echt was.. Alles was een droom... Een droom die te mooi was om waar te zijn.

~ Einde ~

~ GRAPJE.

Water werd over me heen gegooid. ,,Lou je bent wakker!'' Opgelucht knuffelde Harry me. ,,Het was een droom Louis niet huilen.'' Hoewel ik nog steeds verbaasd en geshockt was over wat er gebeurd was wreef ik met mijn vingertop onder mijn oog om tot de conclusie te komen dat er inderdaad zoute tranen overheen liepen.

,,Het was een droom...'' Opgelucht haalde ik adem waarna ik mijn lippen tegen die van Harry duwde. Harry die binnenkort mijn man zal zijn.

~

Oops dont hate. HIHIHIH

Let me know what ya think!

All The Love x N