ZÜMRÜD-Ü ANKA

▪9▪

İYİ Okumalar...

Gözlerimi araladım. Parlak güneş ışığı gözlerimi yakıyordu.

Zorlukla dogrulup yanıma baktım. Faran gitmişti.
Yavaşça ayağa kalkıp duvarlardan destek alarak kapıyı açtım. Solana girdim. Faran büyük gri koltukların birine uzanmış uyuyordu. Yavaş adımlarla camın yanındaki koltuğa ilerledim. Çantamı almak için eğildiğim sırada dışarıdaki dehşet manzaraya bakakaldım. Koskaça şehir Moloz yığınına dönmüştü. Yerden on metre yüksekteydik. Eskiden ev olduğunu tahmin ettiğim yanan binalara baktım. Evlerin üzerinde arsızca uçan renkli kanatlı vampirler dikkatimi çekti. Çantamı sırtıma takip Faran'ın başına dikildim.

"Faran !!"

Hemen ayağa kalktı. Yumruk yaptığı eli havada asılı kaldı.

"Bunu nasıl yaparsınız!?"

Elimle arkamdaki camı göstererek üzerine yürüdüm.
Faran havadaki elini indirip yüzüme kayıtsızca bakıp daha demin yattığı koltuğa oturdu.

"Faran bana cevap ver !"

Sıkıntıyla içini çekti.

"Bunu vampirler yaptı. "

Sesi umursamaz çıkmıştı.
Küçümseyici bir kahkaha attım.

"Sen nesin peri mi ?"

Faran gözlerini kapalı televizyona dikmişti.

"Başka vampirler. "

Kayıtsız çıkan sesi iyice sinirlenmeme sebep olmuştu.

"Bu yaptığınız insanlığa sığmaz! !"

Faran sinirle ayağa kalkıp karşıma geçti.

"Biz insan değiliz bunu hala anlayamadın mi ?!"

Gözlerinin içi kırmızılaşırken sinirle yüzümü buruşturdum.

"Bir zamanlar insandınız ama o günleri ne ara unutuz!!
O köpek dediğiniz kadınlar doğurdu sizi bunu ne ara unuttunuz !!
Siz farklı bir farlık değildiniz. Sizde bir zamanlar insandınız Faran !!"

Faran'ın gözleri tamamen kızıllaşmıştı.

"Hiçbir şey senin sandığın gibi değil .
Hiçbir şey. "

Yüzündeki kaslar sinirden titriyordu.

Dudaklarımı aralamıştım ki Tombul adam solana girmesiyle sıraladığım hakaretleri yuttum.

"Çocuklar sakin olun ."

Sesi Uykulu çıkmıştı belli ki uyanmıştı.

"En azından biz göt korkusuna kendimizi satmıyoruz!!"

Eliyle tombul adamı gösterdi. Tombul adam gözlerini kısıp Faran'a bakmaya başladı.

"Bu seninle benim aramda onu karıştırma."

Sesim kısık çıkmıştı. Faran sinsi sinsi Gülümseyip Tombul adama döndü.

"Demi ama Profesör?!"